در واقع محافل و سرویس های امنیتی خارج از کشور از حدود یک سال پیش برنامه ریزی دقیقی را برای شکل دادن به اعتراضات اقتصادی و معیشتی را انجام داده بودند. نوع و شکل تحرکات ساختارشکنانه در برخی از شهرستانها به گونه ای است که نشان از وجود یک مغز متفکر و برنامه ریز برای ایجاد آشوب و اغتشاش در کشور دارد.

لایه اول: طراحی سوء استفاد از اعتراضات اقتصادی در آمریکا

حدود یازده ماه پیش، سلسله جلساتی در مجلس سنای آمریکا تحت عنوان «هشدار به ایران» تشکیل شد. در یکی از جلسات کارشناسی از اندیشکده CSIS به نام اسکات مادل، هفت توصیه به دولت آمریکا برای رویارویی با جمهوری اسلامی ایران ارائه می کند. مادل در توصیه‌های خود رسانه‌های بیگانه را عامل متحد کننده چالش‌ها و بحران‌های کوچک داخلی ایران برای شکل‌دهی به یک چالش و بحران بزرگ علیه نظام سیاسی معرفی می‌کند. وی توصیه می‌کند تا رسانه‌های فارسی زبان تحت امر آمریکا، در بعد داخلی شکاف‌های موجود (ادعایی) در ایران را با محوریت جریان فتنه بازسازی و تعمیق کنند، از اعتراضات صنوف مختلف که گاهاً در اثر مشکلات اقتصادی و معیشتی انجام می‌شوند بهره‌برداری سیاسی نمایند و به‌صورت کلی نقش متصل‌کننده این اعتراضات را بر عهده داشته باشند. علاوه بر اعتراضات صنفی، مسائل اجتماعی مانند سلامت و رفاه، مسائل زیست‌محیطی مانند آلودگی هوا و نیز بحث پارازیت‌ها برای ایجاد بحران و ناآرامی داخلی در ایران موردتوجه قرارگرفته‌اند.

هسته ی توصیه های این کارشناس آمریکایی، سوء استفاده از نارضایتی های داخلی اقتصادی کوچک و سپس وصل کردن آنها به یکدیگر در جهت شکل دهی به یک حرکت اعتراضی عمومی و سخت علیه نظام سیاسی ایران است. او در این زمینه به صراحت می گوید: «هرچند جنبش سبز مُرده یا حیات مصنوعی دارد، اعتراض‌ها به صورت بسیار منظم در سراسر کشور رُخ می‌دهند. خروجی‌های رسانه‌ای فارسی‌زبان باید توجه‌ها را به این معترضان جلب کنند: از کارگران عصبانی کارخانجات و گروه‌های قومیتی تا فعالان حقوق زنان و معلمان فقرزده. هرچند این اعتراضات محلی و کم‌دوامند، باید به این «خوشه‌های ازهم‌گسیختۀ نارضایتی» کمک کنیم تا به همدیگر پیوسته و به رفتار ضدرژیم قوی‌تری تبدیل شوند.»

لذا از مدت ها قبل رصدها نشان می دادند برنامه ریزی دقیق و عملیاتی از سوی دشمنان خارجی برای سوء استفاده از نارضایتی اقتصادی مردم و صورت گرفته بود. اقدامات منطقه ای عربستان نیز در این موضوع قابل تامل می باشد.

لایه دوم: تشدید اشتباهات اقتصادی دولت

دولت یازدهم و دوازدهم با یک مبنای نادرست، حل مشکلات اساسی و اقتصادی کشور را به مسائلی مانند برجام، مذاکره، تعامل با غرب گره زدند که اکنون بهتر از هر زمان دیگری می توان در مورد درستی یا نادرستی آنها قضاوت کرد. حجم مشکلات اقتصادی انباشته شده در اثر بی توجهی پنج ساله دولت، در کنار تهیه یک بودجه تورمی برای سال آینده که افزایش قیمت حامل های انرژی مخصوصاً بنزین و حذف یارانه را پیش بینی کرده بود، این تلقی عمومی را بوجود آورد که دولت نه تنها برنامه و توجهی برای حل مشکلات اقتصادی ندارد، بلکه از انجام اقداماتی که فشار اقتصادی را بر روی قشر عمومی جامعه افزایش می دهد ابایی ندارد. نتیجه این شد که همزمان با سفر معاون اول رئیس جمهور به مشهد، تجمع های اعتراضی نسبت به وضع اقتصادی جامعه صورت گرفت و زمینه را برای سوء استفاده معاندان فراهم کرد.

لایه سوم: ورود عملی پیاده نظام دشمن

در لایه سوم از تحرکات اخیر، پیاده نظام دشمن مانند منافقین و سلطنت طلبان به همراه شبکه های رسانه ای و کانال های تلگرامی با ایجاد یک موج رسانه ای سعی در عمومی و فراگیر نشان دادن اعتراضات کردند. پیاده نظام عملیاتی دو موج را برای تحقق آشوب و ضربه به نظام جمهوری اسلامی در نظر گرفته است؛ موج اول تصویرسازی از یک اعتراض عمومی و موج دوم القاء یک اعتصاب سراسری. هر دو موج برای فشار و ضربه زدن به اصل نظام سیاسی طراحی شده است. موج اول با عدم اقبال عمومی از فراخوان های صورت گرفته اصولاً بصورت محسوس شکل نگرفت. به نظر می رسد موج دوم نیز به طریق اولی مورد استقبال عموم مردم قرار نگیرد.

راه حل چیست؟

همان گونه که مقام معظم رهبری بعد از راهپیمایی 22 بهمن سال گذشته اشاره نمودند، حضور مردم در حمایت از انقلاب اسلامی به این معنی نیست که نسبت به مسائل اقتصادی و شرایط معیشتی اعتراضی ندارند و در حقیقت مردم گله مندند. لذا مسائل اقتصادی و معیشتی جامعه توجه اساسی دولت و نهادهای مسئول در قوه های سه گانه کشور را می طلبد تا زمینه سوء استفاده بیگانگان از مطالبات برحق مردمی گرفته شود.

سید کاظم یکانی 9/10/96