به گزارش ایسکانیوز از جشنواره سیما، محمدعلی صفورا در رابطه با جایگاه انیمیشن ایران و علی‌الخصوص آثار تلویزیونی سال‌های اخیر، گفت: انیمیشن ایران حدودا 15 تا 20 سال است که به شکل صنعتی درآمده و پیش از آن جنبه هنری داشت. این چند سال سابقه زیادی برای تولید انیمیشن به شکل انبوه به حساب نمی‌آید، با این وجود ما در آثار کوتاه رزومه موفقی داریم، در زمینه آثار تلویزیونی در میانه راه هستیم و باید همکاری‌مان را با رسانه‌های خارج از کشور بیشتر کنیم، در زمینه آثار سینمایی هم باید زیرساخت‌هایمان را بیش از پیش تقویت کنیم، چون در این حوزه در ابتدای راه هستیم.
وی افزود: به طور کلی کشورهای محدودی در زمینه ساخت آثار سینمایی فعالیت می‌کنند، کشورهایی مثل امریکا، انگلیس، ژاپن و این اواخر کره جنوبی و چین کشورهایی هستند که در زمینه صنعتی شدن در انیمیشن پیشرفت‌های زیادی داشتند. به همین دلیل ایران هم در کنار دیگر کشورها، در حال توسعه دادن صنعت انیمیشن است و این را می‌توان از تعداد تولیدات کوتاه و تلویزیونی به درستی فهیمد.
صفورا اضافه کرد: ما در زمینه آثار سینمایی نتوانستیم به اندازه دیگر حوزه‌های انیمیشن پیشرفت کنیم، شاید به همین دلیل باشد که در میان منابع بین‌المللی اگر جستجو کنید، نامی از انیمیشن ایران نمی‌بینید و صرفا به آثاری کوتاهی که در جشنواره‌های بین‌المللی حضور داشتند اشاره شده یا نهایتا با کارگردان‌های آنها درخصوص کارشان گفتگویی انجام شده.
او ادامه داد: ما برای اینکه کارهایمان در عرصه بین‌المللی بیشتر شناخته شود، باید در انواع انیمیشن کوتاه، سریالی و سینمایی کارهای خودمان را بهتر کنیم. انیمیشن ما در چند سال اخیر رشد خوبی داشته، هم در بخش تولید، هم در بخش آموزش‌های زیرساختی. به همین دلیل ما از نظر کمی رشد خوبی در بخش‌های مختلف مثل انیمیشن سریالی رسیدیم، اگرچه در حال حاضر بیشتر در بازار داخلی حضور داریم و انتظار داریم که تلویزیون تلاش کند تا آثار انیمیشن از طریق رسانه‌های بین‌المللی هم پخش شود تا این وجهه از انیمیشن ایران نیز در جهان شناخته شود.
صفورا صحبت‌هایش را این طور به پایان رساند: ما جزء معدود کشورهایی هستیم که صاحب صنعت انیمیشن‌ایم. مدیران ما باید توجه داشته باشند که مهم‌ترین زیرساخت انیمیشن ما که نیروی مناسب کار است، توسط بخش آموزش به خوبی آماده شده و در حال حاضری مشکل عمده ما بحث بودجه است. یک سریال یا اثر سینمایی تیم تولید وسیع و بودجه کلانی می‌طلبد که اگر نباشد نمی‌توان اثری درخور توجه تولید کرد و در بازار جهانی به جایی رسید.
502
