به گزارش ایسکانیوز، «لیلانی فرحا» حقوقدان 49 ساله کانادایی و گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در حوزه مسکن و بررسی شرایط زندگی ناخوشایند و ارزیابی انطباق آن با قوانین بین المللی حقوق بشر، در سفری به آمریکا از موج فزاینده بی‌خانمانی در برخی ایالت‌های این کشور به ویژه کالیفرنیا خبر داد.
به نوشته روزنامه انگلیسی «گاردین» فرحا در بازدیدی غیر رسمی از شهر سانفرانسیسکو که به دعوت فرهیختگان و طرفداران حقوق بشر صورت گرفت با مشاهده اوضاع اسفناک بی‌خانمان‌های این شهر و بیان نگرانی بسیار شدید از این مساله گفت: «وضعیت در این کشور ثروتمند غیرقابل پذیرش است.»
رسیدگی به روند فقر در آمریکا مورد توجه سازمان ملل متحد قرار گرفته به طوری‌که ماه گذشته دیگر گزارشگر ویژه این سازمان بین المللی از منطقه «اسکیدرو» در لس آنجلس بازدید کرد.
این در حالی است که در سال 2011 یک نماینده سازمان ملل متحد از «ساکرامنتو» شهری در غرب آمریکا و مرکز ایالت کالیفرنیا بازدید کرد و شاهد بی‌خانمان‌هایی بود که در کیسه‌های پلاستیکی اجابت مزاج می‌کردند.
وی سپس با نامه‌نگاری به شهردار شهر نوشت: «چنین شرایطی معادل رفتار ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز است.»
خانم فراحا سپس به دیدار خود با مرد جوان بی‌خانمانی در «مینه سوتا» اشاره می‌کند که به مدت دو یا سه سال است بی‌پناه بوده و با شرایط بدی زندگی می‌کند.
وی در دیدار با این فرد به ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد اشاره کرده و پرسید که اگر دولت آمریکا مکانی را به او برای ادامه زندگی دهد، چه واکنشی نشان خواهد داد. این فرد در پاسخ می‌گوید: «اگر این اتفاق می‌افتاد، به هوا می‌پریدم.»
نماینده ویژه سازمان ملل آنگاه در پاسخ به وی می‌گوید: «این کاری است که از دولت شما انتظار می‌رود انجام دهد. باید بگویم که دولت سرتان را کلاه می‌گذارد و گولتان می‌زند.»
گاردین در ادامه این گزارش نوشت: «بی‌خانمانی در آمریکا برای نخستین بار از دوره رکود اقتصادی اواخر دهه دو هزار به این سو افزایش یافته به طوری‌که حدود 7500 بی‌خانمان تنها در سال گذشته در سان فرانسیسکو شمارش شدند. دو سوم این افراد از شرایط بد بهداشتی و پزشکی چون آسیب‌های مغزی و آلودگی به ویروس اچ آی وی رنج می‌برند.»
بر این اساس، در آمریکا تقریبا هیچ جای مناسبی برای افراد با حداقل دستمزد وجود ندارد. در این کشور حدود هفت و نیم میلیون مسکن برای اجاره دهندگان بسیار کم درآمد نیاز است.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد سپس به سفرهای خود به اوکلند و اسکان بد بی‌خانمان‌ها در این شهر و زندگی بدون برق و لوله کشی آب در سر پناه‌های موقت اشاره می‌کند.
وی در خاتمه به وضعیت لس آنجلس و مشاهده شرایط زندگی هزاران نفر در اردوگاه‌هایی که از معیارهای لازم زندگی برخوردار نیستند اشاره کرد و گفت: «از سفر به لس آنجلس کمی وحشت‌زده بودم، زیرا همه می‌گفتند که وضعیت این شهر بدتر از بقیه جاهاست.»
