منم گدای فاطمه (س) /با ولایت تا شهادت

علی روز بهانی ، کارشناس دینی در یادداشتی در مورد ایام فاطمیه و شهادت حضرت زهرا(س) می نویسد : راستش نمی دانستم چگونه وصفش کنم. نه وصف آن به دل برآید و نه به فکر رسد حال چگونه صدایش کنم.با اینکه خود ایشان فرموده اند به شیعیان ما بگویید که مرا  مادر خطاب کنند اما رویم سیاه با بی ادبی بگذارید  من نیز از این به بعد مادر صدایش کنم.امام صادق(ع) از پدران گرانمایه‏ اش و آنان از پیامبر گرامی آورده‏ اند که فرمود: اءن جبرئیل قال له:... سمیت فاطمة، فی الارض، (لانها) فطمت شیعتها من النهار.

فرشته وحی به او پیام آورد که: این دخت گرانمایه در زمین «فاطمه» نامگذاری شد، چرا که پیروان راستین او از آتش دوزخ در امان داشته شده‏ اند. هشتمین امام نور از پدرانش و آنان از پیامبر آورده ‏اند که فرمود:فاطمه جان! می دانی چرا به این نام، نامگذاری شده ای؟امیر مومنان پرسید: چرا؟ فرمود: بدان دلیل که او و پیروان راستین‏ اش از آتش دوزخ در امان داشته شده اند.و نیز فرمود:

او فاطمه نامیده شده چرا که خدای جهان‏ آفرین او و هر کدام از نسل پاکش که خدای را با توحید گرایی و ایمان به آنچه من آورده‏ ام، دیدار کند، همه را از آتش در امان داشته است و نیز از پیامبر آورده ‏اند که فرمود:دخترم فاطمه تنها بدین جهت به این نام مقدس نامیده شد که خدا او و نسل پاک و دوستداران واقعی‏ اش را از آتش دوزخ در امان داشت.

از پنجمین امام نور نیز آورده ‏اند که فرمود:در روز رستاخیز فاطمه علیهاالسلام بر نزدیک درب دوزخ می‏ایستد و نیایشگرانه رو به آسمان می‏گوید:الهی و سیدی، سمیتنی فاطمة،...



خدای من! سالار من! شما نام مرا فاطمه برگزیدی و به مهر خویش مرا و دوستداران نسل مرا از آتش در امان داشتی.

بار خدایا! وعده‏ تو حق است و تویی که در وعده‏ هایت تخلف نمی ورزی

از جانب خدا ندا می ‏رسد که:هان ای فاطمه! درست گفتی، من تو را بدین نام نامگذاری کردم و تو و دوستداران تو و نسل تو را که ولایت تو و نسل تو را داشته باشند همه را از آتش دوزخ در امان داشته‏ ام. درست می گویی، وعده ‏ام حق است و من در وعده ‏های خویش تخلف نمی ورزم...و در جایی دیگر امام صادق علیه‌السلام، به نقل از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمودند : (به جبرئیل) گفتم:

ای حبیب من، جبرئیل، چرا او(حضرت زهرا)در آسمان «منصوره» و در زمین «فاطمه» نامیده شد؟جبرئیل گفت:در زمین «فاطمه» نامیده شد؛ چرا که شیعیانش از آتش باز داشته شده‌اند و دشمنانش از دوستی او محروم شده‌اندو او در آسمان «منصوره» (یاری شده) نامیده شده است چرا که خداوند - عزّوجلّ - در قرآن بیان فرموده اند که «‌‌‌‌و آن روز مؤمنان به یاری خداوند شاد می‌شوند هر که را بخواهد، یاری می‌کند» ؛ که اشاره به یاری حضرت فاطمه (س) به دوستدارانش است.





فرات بن ابراهیم از امام صادق علیه السلام روایت کند که آن حضرت فرمود جابر بن عبدالله انصاری خدمت امام باقر علیه السلام عرض کرد یابن رسول الله! مرا در فضیلت جده ات فاطمه حدیثی بیاموز که هرگاه در مجلس شیعیان روایت کنم قرین فرح و سرور شوند.

امام باقر علیه السلام فرمودند: حدیث کرد مرا پدرم از جدم از رسول خدا صلی الله علیه و آله که فرمود: در روز قیامت منبرهائی از نور برای انبیا و رسل نصب می نمایند و منبر من از همه بلندتر است آنگاه خداوند عزوجل می فرماید ای محمد! خطبه قرائت کن و من خطبه انشاء می کنم که هیچ یک از انبیاء و رسل نشنیده باشند. از آن پس از برای اوصیاء منابر نور نصب بنمایند و منبر وصی من علی بن ابی طالب در وسط آن منابر از همه بلندتر است. آن گاه حضرت حق فرمان می دهد که علی خطبه بخواند. لاجرم خطبه قرائت می فرماید که هرگز اوصیاء نشنیده باشند. از پس آن از برای اولاد انبیاء منابری نصب کنند از نور و از برای دو فرزند من حسن و حسین که دو ریحانه من در ایام حیات من می باشند منبری نصب کنند از نور و خدای تعالی فرمان دهد که هریک از دو سبط من قرائت خطبه کند.

پس حسن و حسین هریک خطبه بخوانند که هیچ وقت اولاد انبیاء و مرسلین نشنیده باشند مثل آن را. این هنگام جبرئیل ندا در می دهد که فاطمه دختر محمد در کجا است و خدیجه دختر خویلد و آسیه بنت مزاحم و مریم بنت عمران و مادر یحیی در کجا است؟ ایشان بر پای می شوند این وقت خداوند می فرماید امروز بزرگواری برای کیست؟ محمد و علی و حسن و حسین عرض می کنند: «لله الواحد القهار» یعنی خاص خداوند قاهر غالب است پس خدا می فرماید: من امروز محمد و علی و حسن و حسین و فاطمه را بزرگواری دادم. هان ای اهل جمع! سرها بگریبان در کشید و دیده های خود بپوشید. همانا فاطمه بجانب جنت عبور می کند. در این وقت جبرئیل شتری از ناقه های بهشت که جلال از دیباج و پالان از مرجان و مهار از رشته مروارید درخشنده داشته باشد در پیش روی فاطمه می خواباند. آن حضرت بر او سوار می شود و صد هزار فرشته از جانب راست و صد هزار از طرف چپ در ملازمت خدمتش روان می شوند و صد هزار فرشته بر بالهای خویش حضرتش را حمل می دهند و بر در بهشت فرود می آورند. پس فاطمه توقف کند و داخل بهشت نشود. التفات او بجانب صحرای محشر است. خطاب رسد ای دختر حبیب من! چیست این التفات تو و حال آن که تو را فرمان بهشت دادم؟

عرض می کند: ای پروردگار من! دوست دارم که امروز قدر من معروف و منزلت من معلوم گردد. خطاب رسد ای فاطمه! نظاره کن در قلب هر کس چیزی از حب خود و ذریت خود دیدی دست او را فرا گیر و در بهشت او را جای ده. این وقت امام باقر علیه السلام فرمود: بخدا قسم ای جابر در آن روز فاطمه سلام الله علیها شیعیان و دوستان خود را از میان مردم چنان بر می چیند که مرغ دانه های خوب را از میان دانه های بد برمی چیند. آن گاه فاطمه با شیعیان خود بر باب بهشت حاضر می شوند. خداوند در قلب ایشان می افکند تا تجدید نظر می کنند و بسوی محشر التفات می نمایند. خطاب رسد چیست این التفات شما؟ همانا فاطمه سلام الله علیها دختر حبیب من تقدیم شفاعت شما فرمود. عرض می کند: ای پروردگار ما! دوست می داریم که قدر ما در مثل امروز شناخته شود. خداوند می فرماید ای دوستان من نگران نشوید. در میان جماعت کیست دوستدار شما در محبت فاطمه؟ کیست که طعام کرد شما را در محبت فاطمه؟ کیست که جامه داد شما را در محبت فاطمه؟ کیست که شما را برای محبت به فاطمه به شربتی آب سقایت کرد؟ کیست که منع کرد غیبتی را از شما در محبت فاطمه؟ بگیرید دست او را و داخل کنید در بهشت. سپس حضرت ابوجعفر امام باقر علیه السلام اضافه فرمود: به خدا سوگند از برکت محبت جده ام زهرا کسی بر جای نمی ماند جز آنکسی که نسبت به مقام والای آل محمد تردید داشته و یا کافر و یا منافق.

705

کد خبر: 902852

وب گردی

وب گردی