به گزارش خبرنگار ایسکانیوز، در 29 آبان 57 دژخیمان رژیم شاه به به حرم مطهر امام رضا(ع) در مشهد حمله و تعدادی از مردم انقلابی در آنجا را مجروح و به شهادت رساندند، بعد از این حمله امام راحل طی پیامی که در تاریخ دوم آذرماه آن سال صادر فرمودند، روز یک شنبه پنجم آذر سال 1357 را که مصادف با هفتمین روز واقعه مشهد بود عزای عمومی اعلام و از مردم خواستند تا با هر وسیله ممکن برای سقوط حکومت جبار شاهنشاهی پهلوی قیام کنند.

در ادامه مردم انقلابی گرگان که از حمله مأموران رژیم به حرم مطهر حضرت امام رضا(ع) بسیار ناراحت بودند با دریافت پیام امام راحل به اعتراض این جنایت در شهرها و روستاهای گرگان صبح روز پنجم آذر از محل امام زاده عبدالله گرگان راهپیمایی اعتراض‌آمیزی انجامدادند.
نیروهای رژیم پهلوی در کوچه‌ها و خیابان های شهر هر جایی که فرد را می دیدند به گلوله می بستند اما مردم انقلابی گرگان با شجاعت بسیار در مسیر تردد مأموران شاه مانع و مشکل ایجاد و با شلیک ماموران به شهادت می رسیدند.
در 5 آذر ماه بیش از صد نفر زخمی و 14 نفر نیز شهید شدند؛ اما این راهپیمایی ها و تظاهرات بر دل و جان دژخیمان شاه لرزه انداخت و شهادت مردم غیور ایران از جمله گرگان بی جواب نمانده و در 22 بهمن ماه مردم ایران کشور را در دست گرفته و جمهوری اسلامی ایران به پیروزی رسید.

علی‌اصغر احمدی در سال 1335 در شاهرود متولد شد اما به گفته وی از سال 42 به بعد در گرگان زندگی کرده است و شاهد اتفاقات آن زمان بوده. احمدی عضو سابق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، و معاون سابق وزیر کشور بوده است که طبق گفته های وی در آن زمان سرباز بوده که در این راه اعلامیه ها و حتی سخنرانی های امام راحل را در پادگان ها برده و به سربازانی که دلشان برای امام می تپید می رساند.

خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران (ایسکانیوز) با وی گفت وگویی از حال و هوای آن روزها داشته است که مشروح این گفت وگو در ادامه آورده می شود؛

تاثیر نقش مردم در پیروزی انقلاب چگونه ارزیابی می کنید؟

ایام الله انقلاب اسلامی را به تمام ملت بزرگ ایران تبریک می گویم و یاد و خاطره امام امت و بنیان گذار انقلاب و تمام شهدایی که در این راه خون داده اند، را گرامی می دارم. من باوری دارم که همیشه در فضای انقلاب اسلامی گفتم و تکرار می‌کنم که انقلاب ما سه رکن داشت، رکن اساسی آن دین و اسلام، رکن دوم رهبری و رکن سوم مردم بودند.

برخی اوقات از این مثال استفاده میکردم؛ شما یک مولد برق را در نظر بگیرید که از نظر من مغز متفکر و موتور محرکه انرِژی را تولید می کند و کلیه شبکه هایی که در سراسر یک عرصه پخش شده تا این انرژی را منتقل کند را اسلام همیشه قلمداد کردم یعنی آن منبع نور رهبری و اساس انتقالش دین و رهبری بود و تمام لامپ هایی که از این انرژی استفاده میکردند در سراسر یک پهنه مستقر بوده را به عنوان مردم یاد کنیم؛ اگر مردم نباشند این نور خود را نشان نمی دهد اگر اسلام نباشد بستری پیدا نخواهد شد و یا اگر نیروگاه پیدا نمی شد به طور معمول نه مردم می توانستند اظهار وجود کنند و نه اسلام و دینی قابل رویت بود.

جایگاه مردم این بود که به واسطه توجه به مبانی فکری منبع نورشان که همان رهبری بود و با بهره مندی از دین مبین اسلام وارد شده و برای مبارزه با طاغوت انقلاب کردند که الحمدالله با رهبری امام و با حضور مردم این انقلاب در 22 بهمن 57 به پیروزی رسید.

از نظر شما پیام این انقلاب چیست؟

استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی شعار برجسته این حرکت عظیم بود که نشات گرفته از کلام گوهربار حضرت امام بود و مردم با جان و دل پذیرفته بودند و به دنبال همین مبانی حرکت کردند یعنی مردم به دنبال این موضوع بودند تا استقلال داشته باشند.

من استقلال را در دو واژه استفاده می کنم یعنی استقلال فکری است یعنی شخصیت وجودی ملت بزرگ ایران است؛ یک زمان استقلال در تمامیت ارضی ایران عزیز است که هر دو وجهش در دوران قبل از انقلاب و دفاع مقدس تحقق پیدا کرده و در برابر جنایتکاران یا ظالمان دنیا استقلال مردم ایران در طی این 40 سال به نمایش گذاشته شده است.

رهبری انقلاب در گرگان را چه کسی بر عهده داشت؟

در آبان 55 برای سربازی اعزام شدم و همان طور که گذشت به دلیل ارتباطم با تفکر دینی امام به ویژه نقش حضرت آیت الله نورمفیدی در منطقه که از همان زمان توسط امام راحل به عنوان نماینده ولی فقیه و امام جمعه گرگان انتخاب شدند، بدون تعارف اصل آشنایی با امام و انقلاب را از حضرت آیت الله نورمفیدی یاد گرفتیم.

در دوران دبیرستانم شب های دوشنبه یا شب های پنجشنبه در مسجد حاج آقا کوچک قرآن ما پای منبر تفسیر نهج البلاغه و تفسیر قرآن حضرت آیت الله نوری مفیدی می نشستیم؛ فضای گرگان و منطقه با نقشی که ایشان با سایر علما داشتند یک فضای کاملا انقلابی و دینی بود؛ به جرات می توان گفت یکی از جاهایی که در جریان انقلاب به حرکت عظیم قم، تبریز، تهران پیوست، گرگان بود. در آن زمان هنوز گرگان استان نشده بود، اما ترکیب جمعیت مهم بود.

عزیزان ترکمن هم در جریان انقلاب اظهار وجود می کردند هرچه به پیروزی انقلاب نزدیک می شدیم نقش آن عزیزان کاملا قابل رویت و ملاحظه بود.

از باب شرایط آن زمان به خاطر دارم در دورانی که سرباز بودیم و با همان لباس می آمدیم و به دلیل آن که کمتر شک کنند با همان لباس سربازی اطلاعیه های مربوط به راهپیمایی ها را توزیع می کردیم یا در پادگان نوارهای سخنرانی انقلاب را هنگامی که شب ها خاموشی می زدند با ضبط های خاص میان سربازانی پخش میکردیم.

استان گرگان از قبل از انقلاب تا زمانی کنونی تا چه حد توسعه داشته است؟

گرگان هم مانند سایر بلاد هست، یعنی مانند سایر نقاط کشور رشد جمعیت از یک طرف داشته و از طرف دیگر ارتش کشور 35 میلیونی ولی امروز جمعیت ما به جرات می توانم بگویم حدود 84-85 میلیون نفر است یعنی بیش از دو برابر آن زمان، اما خیلی از روستاهای ما آب آشامیدنی قابل توجه، راه هموار، برق و مدرسه نداشتند و شرایط سختی بر مردم حاکم بود.

پس از انقلاب توزیع عادلانه و اجرای عدالت که یکی از اهداف بود. به نظر من علی رغم افزایش جمعیت نظام گام های خوبی را توانست بردارد. البته در نقطه مطلوب نیستیم یعنی باید بپذیریم که 100 درصدی تمام توقعات برآورده نشده است اما به هر حال حکومت و نظام تلاش خود را به لحاظ توسعه سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و حتی توسعه کمی چه به لحاظ ایجاد زیرساخت چه به لحاظ امور زیربنایی که در منطقه اتفاق افتاده به هر حال کار بزرگی انجام شده است.

در رابطه با زمان خدمتتان و حال و هوای آن زمان و توزیع اعلامیه ها بیشتر توضیح دهید؟

در پادگان قوچان خدمت می کردم و پنجشنبه و جمعه ها یا به مشهد یا به گرگان می آمدم؛ هنگامی که به مشهد می رفتم در مسجد حاج آقا کوچک که مربوط به امام جماعت آیت الله نورمفیدی بود بلافاصله در کوران بچه های انقلاب قرار گرفتیم تنها چیزی که هرگز در مخیله ما جای نمی گرفت آن بود که لو برویم زیرا فضا به گونه ای بود که ما در این انقلاب مانند قطره ای بودیم که جریان انقلاب حرکت می داد.

مهم آن بود که در جریان انقلاب قرار می گرفتیم و اگر قرار می گرفتیم به خودی خود ما هم قطره ای در دریای بیکران مردم بودیم.

با توجه به عشق به امام و انقلاب باید از تمامیت ارضی کشورمان دفاع می کردیم؛ نفس گرم امام و مردم بود که ما را با خودش به سمت آنها می کشید.

از راهپیمایی های شاخص گرگان کدام را بیشتر مورد توجه خود می دانید؟

شاخص ترین راهپیمایی در 5 آذر بود که دژخیمان رژیم پهلوی به مردم حمله برده و بسیاری از مردم را شهید کردند که در حال حاضر خیابان و بیمارستانی به نام 5 آذر در گرگان وجود دارد.

شب های آن زمان خیلی جالب بود، شب در دستان انقلابیون بود و روز در دست نیروهای شهربانی؛ اما اکثر سربازان با مردم بودند.

تاثیر زنان برای رسیدن در این انقلاب تا چه اندازه بود؟

انصافا خیلی اوقات به لحاظ کمی خانم ها کم نمی آوردند و به لحاظ شعار و صدا معمولا آنقدر در صحنه ها قوی بودند که مردها چه بسا عقب می افتادند، نقش خانم ها واقعا بی نظیر بود و کسی نمی تواند این موضوع را کتمان کند.

901900