انتشار خاطرات خسروشاهی از احزاب سیاسی دوران انقلاب

کتاب «خاطرات مستند سید هادی خسروشاهی درباره سازمان­ها و احزاب سیاسی دوران انقلاب» منتشر شد.

به گزارش ایسکانیوز براساس خبر رسیده، کتاب «خاطرات مستند استاد سید هادی خسروشاهی درباره سازمان­ها و احزاب سیاسی دوران انقلاب» جلد دهم از مجموعه «حدیث روزگار» نوشته استاد خسروشاهی است که از یک مقدمه و 4 بخش تشکیل شده است.

این بخش ها شامل:سازمان مجاهدین خلق یا فرقه رجویه (گفتگو با دو ماهنامه «چشم ­انداز ایران»)، حزب توده در خط امام! (حزب توده پس از پیروزی انقلاب اسلامی) (گفتگو با دو ماهنامه «چشم انداز ایران»، فرقه فرقان (تأملاتی در اندیشه و عمل فرقه فرقان) (گفتگو با فصلنامه «یادآور»)، دفتر هماهنگی­ های مردمی ـ حزب بنی­ صدر (حزب بنی ­صدر؛ علل و عوامل شکست و سقوط؛ گفتگو با روزنامه «جوان»).

اهمیت ثبت تاریخ انقلاب اسلامی

استاد خسروشاهی در مقدمه کتاب درباره ضرورت ثبت تاریخ انقلاب و شخصیت های انقلابی می ­نویسد: «تاریخ چگونگی حوادث دوران پس از انقلاب اگر توسط کسانی که خود به نحوی در صحنه بوده­ اند، به رشته تحریر درنیاید، یا توسط عناصر مُغرض و معارض نوشته خواهد شد و یا به تدریج به دست فراموشی سپرده می ­شود.»(ص9)

تحلیل خسروشاهی از روحیات و عملکرد سازمان مجاهدین خلق

خسروشاهی در بخش اول کتاب، در بیان خاطرات خویش از اعضای فعال سازمان مجاهدین خلق مانند محمد حنیف­ نژاد، تراب حق ­شناس، لطف ­الله میثمی، مهدی ابریشم­چی و... درباره روحیات و تحلیل عملکرد سازمان پس از پیروزی انقلاب و ویژگی ها و روحیات کادر رهبری سازمان می ­گوید:

«آقایان در فکر انحصارگرایی بودند. اگر اینها عاقلانه رفتار می­ کردند و مسائل را به اینجاها درگیری نظامی و ترور) نمی ­کشاندند، که عده ­ای از مردم و جوانان بی­گناه کشته شوند، وضع آنها چنین نمی­ شد. به نظر من آنها در روشی که در پیش گرفتند، اشتباه کردند؛ چون به نادرست معتقد بودند که انقلاب را آنها انجام داده ­اند! و مسئولیت اداره کشور باید بر عهده آنها باشد که در واقع مسأله از این قرار نبود؛ یعنی آنها عده معدودی بودند که اغلب در زندان­ها به سر می ­بردند و به همت مردم انقلابی آزاد شدند و توانستند پس از انقلاب، از فرصت استفاده کنند و اعضای خود را افزایش دهند. متأسفانه از این اعضا هم نتوانستند به طور صحیح استفاده کنند و آن­ها را به رویارویی با نظام و سپس ترور وادار کردند که چگونگی آن را همه می ­دانیم و به نظر من، منشأ آن ناشی از «بی ­تقوایی» و «تمامیت خواهی» رهبری آنان بود.»(ص24)

انتقاد از یک آفت جامعه ایرانی؛ وجود روحیه تمامیت­ خواهی

خسروشاهی با اشاره به روحیه تمامیت ­خواهی سازمان مجاهدین انقلاب می ­گوید: «به نظر من کیش شخصیت!، تمامیت ­خواهی و تک­ محوری، یک اخلاق و روحیه زشت ایرانی است؛ چرا که اغلب کار جمعی را دوست ندارند و علاقمند هستند که همه کارها را خودشان یا اطرافیان و یا وابستگان­شان انجام دهند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ما توقع استمرار این نوع روحیه را نداشتیم، ولی متأسفانه چنان شد؛ یعنی تمامیت خواهی رسمی از آن زمان و از دولت موقت مرحوم مهندس بازرگان آغاز شد و آقایان کابینه را از اعضای جبهه ملی، نهضت آزادی، ملت ایران، جاما و احزاب ملی ­گرایی دیگر تشکیل دادند که بعدها به نام «ملی ـ مذهبی» معروف شدند. البته اغلب این­ها دوستان بنده بودند و من صداقت و حُسن نیت بسیاری از آن­ها را باور داشتم، ولی در کابینه اول دولت موقت، حتی یک روحانی مبارز و یا به قول آن­ها، یک «آخوند» نمی بینیم. به نظر من این نوعی تمامیت ­خواهی اشتباه ­آمیز بود.»(ص26)

تحلیل استاد خسروشاهی از علل جدایی و استغنای سازمان مجاهدین از روحانیت

خسروشاهی درباره علل استغنای سازمان مجاهدین از روحانیت می ­نویسد: احساس استغنا از روحانیت به دو دلیل در آن­ها به وجود آمد: اول، عدم استقبال صمیمانه و عدم همکاری جدّی فکری با آن­ها، از طرف بعضی از روحانیون. دوم، اختلاط و همزمانی بررسی مبانی اسلامی با مطالعه و بررسی ادبیات مارکسیستی که شاید به طور ناخودآگاه و بدون تعمّد اختلاطی عمل کردن بود، به وجود آمد که این امر به علت عدم حضور حتی یک روحانی و عالم دینی آشنا به مسائل روز در تشکیلات آنان ـ حتی در بخش ایدئولوژیک ـ فاجعه­ بار بود و شاید نتیجه نهایی آن، صدور بیانیه اعلام مواضع! و تغییر مبانی ایدئولوژی سازمان به اصول مارکسیستی و اعلام رسمی آن، در درازمدت بود که همگی از چگونگی آن و محتوای کاملاً مارکسیستی ـ لنینیستی بیانیه و حذف کامل «اسلام» از برنامه سازمان، آگاه هستیم.(ص83)

سیاست تأمل برنگیز حزب توده در اوایل انقلاب: حزب توده در خط امام!

خسروشاهی در تحلیل مواضع و رویکرد حزب توده پس از پیروزی انقلاب اسلامی می ­گوید: «پس از پیروزی انقلاب، حزب توده برای جلب اعتماد نظام، به نوعی همکاری به ویژه در زمینه ­های اطلاعاتی دست­ زد و همزمان نیز به گسترش تشکیلات خود و ایجاد واحدهای مختلف در کشور و نفوذ در سازمان­های دولتی پرداخت.... در واقع از آغاز، برنامه استراتژیک حزب توده، همین به دست گرفتن قدرت و حکومت بود، ولی راه رسیدن به آن را در جلب اعتماد نظام و تخریب عناصر مخالف می ­دانست و به همین دلیل، آقای کیانوری طرح «حزب توده در خط امام!» را در مقابل دیگر احزاب چپ و یا سیاسی، مطرح ساخت و داشت به سرعت پیش می­رفت که با طرح ضربتی «برادران»، توظئه بی ­نتیجه ماند؛ چرا که در نهایت امر، طرح اصلی حزب و دبیر کل آن برای به دست گرفتن قدرت، اجرای کودتا بود.(ص122)

ترویج شعار «مرگ بر بازرگان» توسط حزب توده

استاد خسروشاهی می ­گوید: مدتی پس از استعفای دولت موقت، شعار «مرگ بر بازرگان» پس از مرگ آمریکا، اسرائیل، منافقین و صدام در بعضی اجتماعات و حتی نماز جمعه ­ها مطرح می­شد. بعضی از دوستان فکر می­ کردند این شعار از سوی هواداران انقلاب اسلامی و حزب­ الله است، ولی واقعیت این نبود. من شخصاً این موضوع را کشف کردم که مطرح شدن این شعار از سوی حزب توده است.(ص154)

گروه فرقان و ارتباطش با سازمان مجاهدین خلق و سرویس های اطلاعاتی خارجی

از جمله ویژگی­های برخی از تاریخ ­نگاران و خاطره­ گویان سعی دارند آن را به گروه فرقان مُنتسب سازند، یکی پایبندی آنان در دینداری و دیگری تأمین مخارج فعالیت­های ایشان از محل عضویت است و این انگاره ها سعی در تطهیر و توجیه تمامی عناصر و جریاناتی دارند که با تلقی رایج از دین و نیز روحانیت شیعه سر ناسازگار دارد، ولی استاد خسروشاهی در گفتگویی تفضیلی به بازبینی پاره ­ای از تصورات درباره فرقه فرقان پرداخته و با استناداتی روشن، به ابطال آن­ها پرداخته است. استاد خسروشاهی درباره روحیات و مشی شخصی و فعالیت­های اکبر گودرزی، رهبر فرقان می ­پردازد و می ­گوید: نگرش او درباره مسائل قرآنی و معنوی یک نگرش مادی – دیالکتیکی است و همه چیز را به «انقلاب و ضد انقلاب»، «سرمایه­ داری و ضدسرمایه ­داری» و زندگی در حال تحول و تکامل دائمی نسبت می­ دهد. جالب این­جاست که وقتی در دادگاه از او درباره مسائلی مانند تز و آنتی ­تز و سنتز و دیالکتیک و مصطلحاتی از این قبیل سئوال کردند، اطلاعی از این مفاهیم نداشته و پاسخ لازم را نتوانسته ارائه کند.(ص176)

نظر استاد خسروشاهی درباره دلیل گروه فرقان در ضدیت با علما

استاد خسروشاهی درباره دلیل گروه فرقان در ضدیت با علما می نویسد: فرقه فرقان همانند سازمان آرمان مستضعفین و سازمان مجاهدین، با استناد ظاهری به آیات قرآن و تفسیر مادی­گرایانه آن­ها، در راستای اهداف و امیال فرقه ­های خودشان، خواستار حذف علما و رهبران مذهبی جریان اصیل اسلامی بودند و این به موازات فعالیت هواداران سکولاریسم الحادی بود که با اساس دین و باورهای مذهبی مخالفت می ­کردند. عقیده این سازمان­ها و گروه­ها، که خواستار به اصطلاح «اسلام منهای آخوند» و یا «سیاست منهای دین» در واقع محصول گروهی بود که از زمان­های بسیار دور به مبارزه مستقیم و صریح برای حذف کامل مذهب از زندگی مردم برخاسته بودند و در واقع با قیافه مذهبی و تفسیرهای مادی از مبانی اسلامی، مُزوّرانه در تحریف و مسخ و حذف عناصر و ارزش­های اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی مذهب می­ کوشیدند. این گروه­ها نقطه مشترکی با هم داشتند و آن اسلام منهای روحانیت بود؛ زیرا که روحانیت سدی محکم و مقاوم در برابر اهداف آنان به شمار می ­رفت.(ص 174)

خودبزرگ بینی ابوالحسن بنی صدر و علت اختلافش با شهیدان رجایی و بهشتی

خسروشاهی معتقد است که بنی­ صدر به دلیل خود بزرگ­ بینی و عدم تمکین از قانون و اقدامات غیرمنطقی بسیار، به ویژه تفرّعُن پس از پیروزی در انتخابات ریاست ­جمهوری، آن مقام و موقعیت را، علیرغم رهنمودها و نصیحت ­های مکرر خصوصی و علنی امام، نتوانست حفظ کند.(ص215)

بنی صدر برای کسب قدرت، ترور را مشروع می داند

خسروشاهی از سخنرانی ابوالحسن بنی ­صدر در اروپا پرده­ بر می ­دارد که بنی ­صدر پس از فرار به اروپا، ترور را برای سرنگونی «رژیم خمینی ـ به تعبیر او ـ یک امر ضروری می­دانست و حتی تروریسم را هم «نبرد آزادی­بخش» نامید. وی در این باره می نویسد: آقای بنی ­صدر که (در مقاطعی) به تروریسم می تاخت، سرانجام در راه حفظ قدرت و کرسی ریاست! اعلام کرد که اگر پنج نفر از مسئولین درجه اول کشور ترور شوند، نظام سقوط می ­کند و او برای اداره کشور برمی­ گردد و البته در راستای همین نوع­ اندیشه شیطانی بود که ترورها در ایران بیشتر شد و به انفجار مقر حزب جمهوری اسلامی رسید و گویا هوس تروریستی آقای بنی­صدر مانند هوس قدرت­طلبی، پایان­ناپذیر بود و او در خارج از کشور، در انتظار پنج ترور بزرگ دیگر بود تا خود برگردد! ترورها البته ادامه یافت، ولی مدت تعیین شده برای برگشت، باز تمدید شد و از سه ماه به سه سال و سپس به سی سال رسید.(ص235)

این کتاب در 320 صفحه، قطع رقعی، تیراژ 1000 نسخه و قیمت 14000 تومان در زمستان 1396 منتشر شده است.

علاقمندان برای تهیه این کتاب و سایر مجموعه خاطرات مستند استاد خسروشاهی می‌توانند در قم به کلبه شروق واقع در ابتدای خیابان صفاییه و در تهران به فروشگاه کتاب موسسه اطلاعات واقع در خیابان انقلاب روبروی دانشگاه تهران مراجعه کنند.

502

کد خبر: 906619

وب گردی

وب گردی