زیر بنای اقتصاد دانش بنیان، علوم پایه است

عضو هیئت‌علمی دانشگاه مراغه گفت: زیربنای اقتصاد و شرکت‌داری دانش‌بنیان بدون‌شک علوم‌پایه است. در واقع علوم‌پایه، زیرساخت لازم برای عملیاتی‌شدن علم، تولید فناوری و حصول ارزش‌افزوده به شمار می‌رود.

به گزارش ایسکانیوز؛ به نقل از روابط عمومی بنیاد ملی نخبگان، کریم کاکایی عضو هیئت‌علمی دانشگاه مراغه با اشاره به نقش مهم علوم‌پایه در توسعه و پیشرفت بومی، گفت: این شاخه از علم خمیرمایۀ علوم کاربردی است؛ بنابراین تا کشور در این بخش به جایگاه مطلوب نرسد نمی‌تواند در علوم کاربردی به دستاورد چشمگیری برسد.

وی با اشاره به نقش مهم علوم‌پایه در توسعۀ انرژی، افزود: زیربنای اقتصاد و شرکت‌داری دانش‌بنیان بدون‌شک علوم‌پایه است. در واقع علوم‌پایه، زیرساخت لازم برای عملیاتی‌شدن علم، تولید فناوری و حصول ارزش‌افزوده به شمار می‌رود.

کاکایی در ادامه با اشاره به لزوم انجامِ کارِ گروهی، اظهار داشت: یکی از معضلات بزرگ امروز جامعۀ علمی، فعالیت جزیره‌ای و موازی محققان است. امروزه متأسفانه اساتید دانشگاه به‌صورت فردی به فعالیت پژوهشی می‌پردازند در نتیجه خروجی فعالیت‌های آنان نمی‌تواند کاربرد ملموسی در جامعه داشته باشد.

این محقق شیمی‌فیزیک با بیان اینکه هم‌افزایی و تعامل علمی زمینه‌ساز توسعۀ فناوری است، اظهار داشت: حضور متخصصان رشته‌های مختلف در قالب یک تیم و فعالیت حول موضوع از پیش تعیین‌شده می‌تواند سبب تعریف پروژه مشترک و در نتیجه هم‌گرا کردن دانسته‌ها و داشته‌های افراد شود. این روند علاوه بر وصول نتیجۀ مطلوب، نقش مهمی در جهت‌دهی به جامعۀ علمی دارد.

وی تأکید کرد: باید روند به گونه‌ای باشد که پروژه‌های علمی با تمامیت انرژی موجود در کشور انجام شوند. برای رسیدن به این هدف علاوه بر لزوم توسعۀ کارِ گروهی، حمایت کارشناسانه نیز باید انجام شود. در کنار آن، نظارت بر عملکرد گروه‌ها نیز نباید مورد غفلت قرار بگیرد. به عبارت بهتر، تسهیلات باید تحت نظارت بر عملکرد، به گروه تعلق گیرد.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه مراغه تصریح کرد: در حال حاضر دانشگاه و جامعه بومی در دو جهان متفاوت زندگی می‌کنند. در واقع سرفصل‌های دانشگاه هیچ شناختی از جامعه ندارد. برای برقراری ارتباط بهتر بین این دو، آموزش دانشگاه و فعالیت پژوهشی آن باید با توجه به واقعیات، نیازها و مقتضیات جامعه طراحی و اجرا شود.

کاکایی یادآور شد: توسعه و پیشرفت جامعۀ بومی مهمترین رسالت دانشگاه است. اگر این مهم تحقق نیابد، اصل حضور دانشگاه زیر سؤال می‌رود. دانشگاهی که کاربردی در جامعه ندارد و نتیجۀ فعالیت‌های آن اثرگذاری مثبتی در کشور ندارد، دلیل قانع کننده‌ای برای موجودیت خود ندارد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: ارزیابی و ارزشیابی دانشگاهیان در همۀ رده‌ها نیز باید با ملاک میزان اثرگذاری آنان در پیشرفت و توسعۀ کشور انجام شود.

202

کد خبر: 909442

وب گردی

وب گردی