به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، جدول فروش فیلم های سینما که به صورت هفتگی مورد بررسی قرار می گیرد، اغلب زمانی توجه اهالی رسانه به این جداول جلب می شود که یا فیلم خاصی در نوبت اکران باشد، یا حاشیه ای حول یک فیلم مطرح شده و یا میزان فروش یک فیلم قابل ملاحظه باشد.

در سینمای پس از انقلاب تنها به صورت انگشت شمار و جدا از هم فیلم هایی مورد توجه مخاطبین سینما قرار گرفته اند. مسعود ده نمکی را می توان اولین فیلم ساز ایرانی در سینمای پس از انقلاب دانست که توانست با ساخت فیلم های اخراجی ها، رسوایی و معراجی ها به طور مداوم فروش بالایی را نسبت به سایر فیلم های هم دوره خود تجربه کند و حتی عنوان پر فروش ترین فیلم سینمای ایران را نیز از آن خود کند. پس از ده نمکی کارگردانان دیگری نیز قصه های آپارتمانی و اجتماعی را رها کرده و به سراغ کمدی آمدند.

اگر نگاهی به جدول فروش فیلم ها در دو سه سال اخیر بیاندازیم با آمار قابل توجهی روبرو می شویم. فیلمسازانی که به سراغ کمدی آمدند و ترجیح دادند تا قصه ی ملودرام عاشقانه ای را همراه با طنز به تماشاگر تحویل دهند با استقبال بی نظیر مخاطب روبرو شدند و بار دیگر به مانند تعجب سینماگران از فروش فیلم های اخراجی های 1 و2؛ اهالی سینما انگشت به دهان ماندند. فیلم هایی مانند گشت ارشاد 2، نهنگ عنبر 2، 50 کیلو آلبالو، من سالوادور نیستم و ... .

در جدول فروش سینماهای کشور تا روز 11 ام اسفندماه فیلم سینمایی «آینه بغل» با رقم 19 میلیارد و 850 میلیون تومان پیشتاز این جدول است. فیلم بعدی در این لیست فیلم «بدون تاریخ بدون امضا» است که تنها 3 میلیارد و 100 میلیون تومان فروخته است.

سید محمود رضوی در پستی نوشته است که « از مجموع فروش 170 میلیارد تومانی سینمای ایران تا بهمن 96، 102 میلیارد تنها متعلق به 7 فیلم کمدی صدر جدول است...».

این آمار و ارقام تنها می تواند نشانگر یک مسئله باشد و آن این است که مخاطب امروز سینمای ایران با صدای بلند در حال بیان سلیقه و خواست خود از سینما می باشد، مخاطبی که بیشتر به فیلم های کمدی رغبت دارد.

منتقدان و سینماگران حرفه ای و گاها حتی اهالی رسانه نیز به تحلیل و تفسیر رفتار تماشاگر سینما می پردازند و مخاطب این روزهای سینما را مخاطبی غیر حرفه ای و سطحی می نامند تا بلکه بتوانند قرابت مخاطب با فیلم هایی که هم از لحاظ قصه و روایت و هم از لحاظ کارگردانی رنج می برند را به نحوی مشخص کنند. اما در پایان تنها تماشاگر را به سطحی انگاری متهم می سازند.

شرایط سینمای ایران زاده شده سال ها تسلط تفکر روشنفکری بر تمامی ابعاد سینما می باشد و نمی توان مخاطب را به خاطر انتخاب چنین فیلم هایی مقصر دانست؛ بلکه فیلمسازان باید علت را در خوراکی که در طی این سال ها برای تماشاگر سینما فراهم کرده اند، جستجو کنند. دور از انتظار نیست که مخاطب سینمایی که سال ها جز قصه خیانت، تجاوز، سیاهی، شک و تردید قصه دیگری را بیان نکرده است به فیلم های کمدی پناه ببرد هر چند که این فیلم ها از منظر کارشناسانه فیلم های خوبی نه حساب نیایند و هر چند که عنوان بدترین فیلم سال را هم به آنها بدهند.

زمان آن رسیده که سینمای ایران نیز به خواست مخاطب خود و در مسیرری که او تعیین می کند، حرکت کند و در دنیای امروز که رسانه ها با تعاملی با مخاطبین خود در می یابند که به چیز نیاز دارند و از چه فیلمی استقبال می کنند و پس از بررسی در کارگروه های تولیدی به دنبال ساخت چنین آثاری بروند.

**تازه‌ترین آمار فروش فیلم‌ها در سینماها تا جمعه ۱۱ اسفندماه ۱۳۹۶

«آینه بغل»/ ۱۳۰ سالن/ ۸۶ روز/ ۱۹ میلیارد و ۸۵۰ میلیون تومان

«بدون تاریخ، بدون امضاء»/ ۱۴۰ سالن/ ۱۶ روز/ ۳ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان

«دخترعمو و پسرعمو»/ ۳۲ سالن/ ۶۵ روز/ ۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان

«عشقولانس»/ ۴۷ سالن/ ۶۱ روز/ ۱ میلیارد و ۵۸۰ میلیون تومان

«سد معبر»/ ۱۲ سالن/ ۶۵ روز/ ۱ میلیارد و ۳۰۵ میلیون تومان

«ما خیلی باحالیم»/ ۹۶ سالن/ ۲۳ روز/ ۱ میلیارد و ۲۰ میلیون تومان

حریم شخصی»/ ۱۲ سالن/ ۷۹ روز/ ۹۳۵ میلیون تومان

«کمدی انسانی»/ ۲۹ سالن/ ۴۴ روز/ ۸۰۶ میلیون تومان

«پل خواب»/ ۱۶ سالن/ ۵۱ روز/ ۸۲۰ میلیون تومان

«اسرافیل»/ ۵۱ سالن/ ۱۶ روز/ ۳۵۳ میلیون تومان

«هاری»/ ۶۶ سالن/ ۱۶ روز/ ۲۲۰ میلیون تومان

«مادری»/ ۲۱ سالن/ ۹ روز/ ۱۲۵ میلیون تومان

«افسانه گل آباد»/ ۲۳ سالن/ ۳۷ روز/۷۴ میلیون تومان

«شاخ کرگدن»/ ۱۱ سالن/ ۳۰ روز/ ۳۰ میلیون تومان

«دعوتنامه»/ ۱۸ سالن/ ۹ روز/ ۱۸ میلیون تومان

«من یک ایرانی ام»/ ۲۵ سالن/ ۲۳ روز/ ۱۷ میلیون تومان

«بلوک ۹ خروجی ۲»/ ۹ سالن/ ۹ روز/ ۱۴ میلیون تومان

«اشک نرگس»/ ۸ سالن/ ۹ روز/ ۸۵۰ هزار تومان

503