به گزارش ایسکانیوز، نوروز جشنی باستانی است که قدمت آن حداقل به شش قرن پیش بر می گردد و بیانگر سال جدید و فصل بهار است.

آغاز بهار طبیعت توسط مردمی با مذاهب و فرهنگ های گوناگون در سرتاسر منطقه وسیع جاده ابریشم جشن گرفته می شود. این جشن سنتی به مذهب زرتشت باز می گردد که نشانگر یکی از روزهای مذهبی در تقویم زرتشت باستان است. آمدن دوباره بهار یک مفهوم روحانی ویژه ای داشته و حاکی از پیروزی خوبی بر علیه بدی، شادی بر علیه اندوه بوده است.

در طی هزاره اخیر، نوروز ضمن گسترش در کشورهای حاشیه جاده ابریشم با آمیختن شدن در جوامع و مذاهب و جریانهای فرهنگی جدید توسعه و گسترش یافته است.

روز نوروز بر طبق شیوه های باستانی نجوم محاسبه می گردید و در قرن های ۱۱ و ۱۲ در مناسبت های بیشماری اصلاح و باز محاسبه شد و در طی زمان تحت رژیم ها و قوانین مختلف به یک جشن با اهمیت اجتماعی ویژه تبدیل شد.

در میان تعداد زیادی از روشنفکران و کسانی که تاریخ نوروز را مطالعه کردند، نخبگان و متفکرانی معروف مسلمان همچون ابوریحان بیرونی (۹۳۷-۱۰۴۸) ، محمود کاشغری( ۱۰۰۵-۱۱۰۲) و عمر خیام (۱۰۴۸-۱۱۳۱) به چشم می خورند.

با وجود اینکه آداب و سنت های مرسوم در جشن نوروز در هر کشور متفاوت است اما ویژگیهای مشترکی هم وجود دارد. در بیشتر کشورها مقدمات نمادین آتش و آب قبل از نوروز صورت می گیرد و رقص های مذهبی شامل پریدن از روی آتش و جوی آب اجرا می شود.

در ایران این مراسم در آخرین چهارشنبه قبل از نوروز اجرا می گردد که به چهارشنبه سوری معروف است در حالی که در کشور آذربایجان این مراسم در طی چهار چهارشنبه قبل از نوروز اتفاق می افتاد. همچنین زیارت اهل قبور یکی دیگر از رسومی است که قبل از نوروز در اکثر مناطق دیده می شود و مردم با روشن کردن شمع و گذاشتن گل و شیرینی بر سر مزارها از رفتگان یاد می کنند.

در روز آغازین سال نو، مهمانی ها اعضای خانواده و دوستان و اهدای هدایا به ویژه برای کودکان و بازی سنتی آنها با تخم مرغ های رنگ شده و مراسم های سنتی و فرهنگی مختلفی انجام می گیرد. یکی دیگر از سنت های متداول نوروز مهیا کردن سفره نوروزی است به اینگونه که اشیا به صورت نمادین در سفره قرار می گیرند.

اشیایی که در سفره قرار می گیرند بسته به شرایط منطقه متغیر می باشد. متداولترین اشیا که در سفره قرار می گیرند عبارتند از: آب، شمع، انواع غذاها ، سبزه، سمنو (غذای تهیه شده از جوانه گندم له شده) آینه، تخم مرغ و انواع میوه ها، اینها نمادهایی هستند از پاکی، روشنایی، فراوانی، شادی و باروری برای سال جدید. در ایران این سفره با نام هفت سین شناخته می شود و هفت اشیاء که با حرف سین آغاز می شود در سفره جای می گیرند. در برخی نواحی از کشور هند نیز در نوروز سفره هفت سین تدارک دیده می شود.

نوروز فرصتی مغتنم برای فعالیت های سنتی ـ فرهنگی و ترکیبی از شیوه های رایج با فرهنگ محلی است. یکی از ویژگیهای محبوب جشن نوروز شعر و شعر خوانی است و البته موسیقی هم بسیار اهمیت دارد. اغلب کشور هایی که جشن نوروز در آنها برگزار می گردد، آهنگ های محلی و مخصوص خود را دارند.

سنت های جشن نوروز و بهار طبعیت در طول هزاره اخیر به صورت مناسب به نسل ها انتقال یافته است. این جشن نه تنها فرصتی برای لذت بردن از آداب و رسوم فرهنگی گذشتگان و آهنگ ها، موسیقی ها ،رقص ها ،غذاها و داستان گویی ها سنتی است، بلکه باعث صلح و اتحاد در بین شهرها و اجتماعات شده و روابط دوستانه را مستحکم و مبادلات را ترویج می کند.

در به رسمیت شناختن اهمیت این جشن باستانی، نوروز در لیست سرمایه های ناملموس فرهنگی بشریت در سال ۲۰09 ثبت شد و در سال ۲۰۱۰ مجمع عمومی سازمان ملل متحد ۲۱ مارس را روز بین المللی نوروز اعلام کرد.

503