به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، همانگونه که پروردگار رنگ های زیبا و جذاب را برای زیبا سازی جهان خلقت به کار گرفته است، انسان نیز همواره سعی داشته محیط پیرامون خود را با استفاده از رنگ ها بیاراید.
هنر نقاشی روی کامیون یک مثال بسیار واضح و زنده در این زمینه است. هزاران خانواده پاکستانی از طریق این هنر امرار معاش میکنند. کامیونها برای تزئین به کارگاه آورده میشوند و راننده و صاحب کامیون از تزئین کامیون با نقش و نگارهای هنری با شادمانی استقبال میکنند.
صاحب کامیون تلاش میکند که کامیون او از همه زیباتر و منحصر به فردتر باشد و بنابراین میخواهد کار به میل خود و بدون نگرانی از هزینهای که صرف آن میشود، صورت گیرد و در نتیجه سفارش کار نقاشی را می دهد.
صاحب کامیون نقش و نگار مورد علاقه خود را به کارگر سفارش میدهد و استاد هزینه لازم برای این نقاشی را میگوید.
تزئین یک کامیون حداقل سی روز وقت و حدود دویست تا سیصد هزار روپیه هزینه در برمیگیرد. کار تزئین کامیون تقریبا توسط سه نفر کارگر انجام میگیرد که روزانه کار می کنند. استاد نقاشی، کارگران را راهنمایی و تمام ابزارهای مورد نیاز را برایشان تأمین میکند.
استاد نقاش برای یک کامیون حدود ۵۰ هزار روپیه مزد می گیرد و هزینه تهیه وسایل مورد نیاز برای تزئین نیز تقریبا همینقدر میباشد. قبل از همه قاب و بدنه کامیون ساخته میشود. برای تزئین کامیون از اشیاء زیبا از جمله تارهای تزئین شده با مهره های مختلف و پوشش مخصوص فرمان کامیون که آن هم با مهرههایی تزئین میشود، قابلذکر است.
این اشیاء تزئینی در ترمینال کامیون و در مغازه های کوچک واقع در جاده بندر رود لاهور ساخته میشوند. برچسب های ساخته شده در اشکال مختلف و برچسبهای براق پلاستیکی، زنجیر و قطعات آلومینیوم و دیگر اشیاء نیز برای تزئین کامیونها مورد استفاده قرار میگیرند. تزئین کامیونها در سه مرحله اصلی انجام میگیرد.
نخستین مرحله شامل تزئین شیشه جلو است. در قسمت بالای آن معمولا ادعیه و اذکار مذهبی درج میشود و در قسمت پایین آن از اشعار مختلف استفاده میشود. بخش دیگر کار نقاشی کامیون قسمتی را در برمیگیرد که در آن معمولا نام صاحب یا شرکت کامیون با استفاده از رنگ های مختلف نوشته میشود.
مهمترین و جالب ترین بخش کار مربوط به قسمت عقب کامیون است که عکس شخصیتی مهم یا منظرهای زیبا از کوه و صحرا و غیره به سفارش راننده نقاشی میشود و این عکس با توجه به شرایط و زمان های مختلف تغییر داده میشود. رانندگان، کامیون ها را مانند خانه هایشان تزئین میکنند، زیرا آنها ماه ها دور از خانه هایشان میمانند. در این تزئینات علاوه بر نقاشی و خطاطی از زیورآلات نیز استفاده میشود. در تزئین قسمت جلو و عقب کامیون از شیشه و در درهای کامیون از قطعات تزئینی چوبی با نقش و نگارهای زیبا استفاده میشود.
همچنین مناظر و اشعار مختلف تاریخی نیز در تزئین کامیون ها مورد استفاده قرارگرفته و از ویژگیهای این هنر به شمار میروند. جدا از این، اغلب زنجیرها و آویزها که در قسمت جلوی کامیون آویزان میشوند بر زیبایی آن میافزایند. در این هنر نام حیدر علی بسیار مشهور است.
وی زمانی شهرت بینالمللی کسب کرد و در سال ۲۰۰۲ میلادی با حضور در جشنواره زنده اسمیت سونین فوک لایف فستیوال یک کامیون پاکستانی را رنگآمیزی نمود. شهر کراچی یکی از مراکز مهم این هنر به شمار میرود. استادان نقاشی کامیون در لاهور می گویند که مشتریان آن ها از شهرهای مختلفی نظیر مردان، کالام و باجور ایجنسی برای تزئین کامیون های خود مراجعه میکنند.
وی میگوید که آنان تمامی اشیاء و لوازم مورد نیاز را در اختیار دارند و بیشتر مشتریان از شهرهای راولپندی و اسلامآباد مراجعه میکنند و علاقه فراوانی به تزئین کامیون دارند. تزئین کامیون در ایالت بلوچستان و شهر پیشاور بیشتر با استفاده از چوب انجام میگیرد، درحالیکه در راولپندی و اسلامآباد اغلب از عناصر زیبای پلاستیکی استفاده میشود و در ایالت سند، بیشتر رنگ سرخ و تصاویر شتر که از جلوه های هنر سندی هستند، بکار گرفته میشوند.
تلک راج دهیر هنرمندی از شهر دهلی هند میگوید، شعارهایی که او روی کامیونها مینویسد اکثرا با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی تغییر میکنند. اگرچه در کشوهای جنوب آسیا، تزئین اتومبیلها به طور سنتی رایج نیست اما اخیرا تزئین خودرو به سبک کامیونها نیز رواج پیداکرده است. چنانچه در سال ۲۰۰۹ یک اتومبیل فولکس مدل ۱۹۷۴ مانند کامیون ها تزئین شده و تا ۲۵ روز برای مسافرت در پاکستان و فرانسه مورد استفاده قرار گرفت. تزئین کامیون در خارج از کشور هزاران دلار هزینه در برمیگیرد.
هنرمندان نقاشی کامیون میگویند که آنها از مدت ۳۰ تا ۳۲ سال به این کار اشتغال داشتهاند و هفت هشت کارگر تحت نظر آنان کار میکنند که سن آنان در حدود ۲۰ تا ۳۰ سال است و روزانه تقریبا ۴۰۰ روپیه به آنها پرداخت میشود.
دکوراسیون کامیونها بدون استفاده از هنر نقاشی نامکمل به نظر میرسد. با مشاهده این نقاشیها چنین به نظر میرسد که نقاش تمام رنگ های دنیا را در آن بکار گرفته است.
در نقاشی های کامیونی چنان صحنههای زیبایی به تصویر کشیده میشوند که برای هر کسی جذاب و خیرهکننده است. در این تصاویر گلها و پرندگان و مناظر مختلف طبیعی به گونه بسیار زیبایی ارائه میشوند.
نقاشی از چهره شخصیتهای مهم و تحریر اشعار نیز روی کامیونها انجام میشود و این نقاشی و خطاطیها به نحو مؤثری فرهنگ پاکستان را منعکس میکنند. یک هنرمند نقاش کامیون میگوید که او روی این نقاشی ها تلاش زیادی می کند و کارش بسیار سخت است و درآمد ماهانهاش بین ۲۰ تا ۲۵ هزار روپیه است.
وی میگوید که طراحی را خودش انجام میدهد و برای رنگآمیزی از رنگ روغنی استفاده میشود و رنگ های مورد استفاده با ترکیب هفت رنگ طبیعی ساخته میشوند.
وی میگوید که وقتی کامیون های نقاشی شده خود را در جاده ها میبینیم بسیار شادمان میشویم و مردم نیز از کار ما تعریف میکنند. یکی دیگر از جنبههای زیبا و تاریخی هنر نقاشی کامیون درهای چوبی آن است. برای این منظور از چوب شیشم استفاده میشود. استادان این هنر برای ساختن درها به کارگران دیگری که در این زمینه مهارت دارند مراجعه میکنند.
هنر کامیون، یکی از هنرهای محلی محبوب در کشورهای آسیایی جنوبی است. نمونه های گل و خوشنویسی از ویژگی های کامیون های هندوستان و پاکستان است. صاحبان کامیون و اتوبوس ها مطابق میل خود این وسایل حمل و نقل را تزئین می کنند.
در شهر بممبئی هند برخی از رانندگان تاکسی خود را به سبک هنر کامیون تزئین میکنند. رنگ و طرح کامیون های پاکستان بر بسیاری از طراحان مد تاثیر گذاشته است.
طراحان مارک های مشهور گاهی از طراح های نقاشی کامیون در لباس های زنانه و زیور آلات استفاده می کنند. جدا از این، برخی از کافه ها و رستوران ها نیز مطابق سبک های نقاشی کامیون تزئین می شود. نقاشی های صورت گرفته بر روی این کامیون ها جلوه هایی از فرهنگ پاکستان است که نشاندهنده کار سخت این کارگران است.
503