به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، مرقع‌سازی از قرن پانزدهم هجری در اکثر کشورهای اسلامی رواج پیدا کرد. در آن زمان صحافان از گردآوری آثار مختلف هنری، کتابی نفیس به‌وجود می‌آوردند.

نمونه‌های برجسته‌ای که تحت نظر امپراتوری گورکانی در هند ایجاد شده است، خلاصه‌ای از این فرم ویژه جمع‌آوری آثار هنری را نشان می‌دهند.

این آلبوم‌ها به سفارش دوستداران هنر تالیف می‌شدند و کار اجرای آن بر عهده گالری‌ها بود. برای انجام این کار، صفحات مختلف آثار طراحی شده و اسکیس‌ها قاب‌بندی یا پاسپارتو می‌شدند و سپس در کنار آثار خوشنویسی با فرمتی یکنواخت به صورت کتاب شکل می‌گرفتند، در واقع حاصل این کار، آلبومی از صفحات به هم پیوسته از آثار هنری بود.

صحافی و قاب‌بندی مرقعات، معمولا با تزئینات باشکوهی همراه بود و بدین ترتیب استفاده از این تزئینات، سندی بر اعتبار مرقعات شد. انتخاب آثار نیز به صورت فردی و متفاوت صورت می‌گرفت و سلیقه شخصی مشتریان را منعکس می‌کرد.

از قرن هفدهم، مرقعات در هند به دستور نمایندگان ثروتمند قدرت‌های استعماری اروپا به وجود آمدند. این مرقعات از لحاظ ویژگی و انتخاب آثار، شبیه به مرقعات سنتی متعلق به نخبگان گورکانی هند بودند. آنها توسط هنرمندان محلی تالیف می‌شدند.

یکی از گنجینه‌های بخش آثار هنری موزه هنر اسلامی، گروهی از مرقعاتی است که در قرن هجدهم در هند گردآوری شده‌اند. این بخش نمایشگاه نشانگر نوع انتخاب آثار آن دوره است. این آثار نشان‌دهنده توانایی‌های هنری هنرمندان آن دوره هستند و در قالب استاندارد مرقع شکل گرفته‌اند.

بدین‌ترتیب از آن زمان فرم مرقعات شکل مستقلی پیدا کرد. هنرمندان استفاده از رنگ را امتحان کردند، استفاده از الگوها و طراحی‌های استادانه برای طراحی قاب‌ها باب شد. یکی دیگر از تجربیات این دوره، استفاده از کلاژهای خوشنویسی بود. همچنین هنرمندان در شکل‌گیری مرقعات بین قالب‌بندی باشکوه و استفاده از رنگ‌ها تعادل برقرار کردند.

بازدید از نمایشگاه مرقعات اسلامی در موزه پرگامون برلین آلمان همه روزه از ساعت 10 تا 18 و روزهای دوشنبه از ساعت 10 تا 20 برای علاقمندان امکان‌پذیر است.

502