احمد تمیم داری در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز درباره سعدی شاعر بزرگ قرن هفتم هجری قمری، گفت: سعدی درس خوانده مکتب بغداد و از شاگردان شیخ شهاب الدین سهروردی بود و بزرگترین اثر وی با عنوان گلستان سعدی تاکنون به بیش از 100 زبان دنیا ترجمه شده است.

وی با بیان اینکه عده ای امروزه، اشعار شاعران را به کهنه و نو تقسیم بندی می کنند، گفت: اشعار قدیمی کهنه نشده اند و باید اشعار کهن و کلاسیک در کنار اشعار جدید مطالعه شوند زیرا شعر جدید، دنباله اشعار قدیمی است.

نویسنده کتاب «تاریخ ادب پارسی» با تاکید بر اینکه اشعار هر شاعری در زمان خود، نو بوده اظهار کرد: سعدی تاثیر بسیار زیادی بر شاعران بعد از خود داشته است، به طوری که کتاب منشات قائم مقام فراهانی، پریشان قاآنی و بهارستان جامی، تحت تاثیر گلستان سعدی نوشته شده است.

وی افزود: سعدی، در 8 باب مهمترین مسائل زندگی بشر را در بوستان و گلستان مطرح کرده است و در واقع صاحبان مشاغل و حرفه های مختلف اعم از تاجر، سیاست مدار، استاد، می تواند از گلستان و بوستان سعدی استفاده کرده و درس بگیرند و بوستان و گلستان سعدی جزو معدود کتاب هایی است که علاوه بر نفوذ در میان خواص و دانشمندان در میان مردم عادی رواج پیدا کرده است.

سردبیر دو فصلنامه «سخن عشق»، درباره کاربرد اشعار سعدی برای این زمانه گفت: اشعار و تعبیرات سعدی نیاز به توضیحات برای فهم بیشتر دارد و البته شرحی بر کتاب گلستان توسط دکتر خزائلی نوشته شده همچنین دکتر غلامحسین یوسفی و چند استاد بزرگ کتابی در شرح گلستان آثاری نوشته اند.

تمیم داری با بیان اینکه گلستان سعدی شامل 208 حکایت است، اظهار کرد: مکتوبات سعدی به علت خردگرایی، طنز، موضوعات تربیتی، سیاست، عشق، زیبایی شناسی، شعر، نثر و از همه مهمتر حکایت های قابل تامل برای همه افراد در هر رده شغلی و ادراک قابل تامل است.

وی با بیان اینکه ادبیات سعدی نیاز به بازآفرینی گفت: ادبیات کلاسیک همان طور که از اسمش بر می آید قابل تدریس توسط استاد است مگر اینکه شرح های کاملی بر آن در کتاب باشد که نیاز به تدریس استاد نباشد.

استاد تمام گروه ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی درباره تاثیر سعدی بر ادبیات دنیا نیز گفت: سعدی در شبه قاره هند، پاکستان و بنگلادش که در قدیم جزو یک کشور محسوب می شد، تاثیرات زیادی برجای گذاشت. همچنین در انجمن آسیایی بنگال که حدود یک قرن نیم گذشته در هند تاسیس شد، سعدی و آثارش سهم مهمی داشتند.

وی افزود: «پانسوارد» از دانشمندان غربی در سال 1799 میلادی اشعاری را از سعدی ترجمه کرد که نور آزادی و خردورزی اشعار سعدی را در میان عالمیان مغرب زمین گسترش داد. همچنین در میان دانشمندان و ادیبانی که به سعدی توجه داشته است رالف والدو امرسون امریکایی که سراسر قرن 19 در قید حیات بوده به آثار سعدی و دیوان حافظ بسیار توجه داشت.

سردبیر دو فصلنامه سخن عشق، اضافه کرد: امرسان از طریق ترجمه های آلمانی فون باخر آلمانی با این دو شاعر بزرگ ایران آشنا شد زیرا چندان آشنایی به زبان فارسی نداشت در این رابطه این شاعر بزرگ آمریکایی، فضاهای فکری و معنوی را برای گسترش و تاثیر ادبیات فارسی در آمریکا فراهم کرد و اذهان را متوجه این دو شاعر بزرگ فارسی کرد. زمانی بودکه امرسون از سعدی به عنوان شاعر ایده آلش نام می برد.

وی افزود: با توجه به نفوذ گلستان در آمریکا این کتاب یکی از الگوهای و نمونه های اصلی فکری امرسون در آثارش بوده است و شاید اگر امرسون به اشعار سعدی و حافظ آشنا نمی شد آثارش تا این میزان شکوفا نمی شد.

تمیم داری خاطرنشان کرد: همچنین دانشمندی به نام ال کات در سال 1849 میلادی و قرن 19 به مطالعه بها بوادگیتا - کتاب های هندی- می پرداخت و باعث شد تا وی را به ایجاد نوعی کتابخانه بشری تشویق شود و باعث شد وی کتاب هایی را جمع آوری کند که حاوی کتاب های مقدس دنیا و کتابهای مهم ادبی باشد و وی در در کنار قرآن، نوشته های ودایی هندی و آثار کلاسیک کمفوسیوس چینی و سعدی و فردوسی را فراهم کرد و اشکارا سعدی را نوآرو پارسی توصیف می کرد

502