به گزارش ایسکانیوز ،علی محمد رضایی ،کارشناس مسائل اجتماعی گفت: فیلمی از خشونت در فضای مجازی منتشر شد و خیلیها احساس مسئولیت کردند و در رسانهها به اظهار نظر پرداختند و این درگیری مأمور زن با آن دختر را محکوم کردند که از نظر اجتماعی این واکنشها امری است قابل تحسین که مردم نسبت به آسیبهای اجتماعی حساس هستند. اما همه ما در آمد و شدهای روزانه، شاهد انواع خشونت شهروندان نسبت به یکدیگر هستیم؛ از جدالهای لفظی هنگام رانندگی گرفته تا خشونتهای فیزیکی ناشی از آن؛ اما افراد جامعه آنگونه که شایسته است به این خشونتها واکنش نشان نمیدهند و براحتی از اینگونه رفتارهای ضد اجتماعی میگذرند و بعضی هم این رفتارها را با تلفن همراه خود ضبط میکنند تا دوباره و چند باره این صحنهها را ببینند و برای لذت بردن و تفریح دیگران نیز آن را در فضای مجازی نشر دهند. افراد جامعه نسبت به اینگونه رفتارهای ضداجتماعی حساس نیستند و دست به قلم نمیشوند و علل و عوامل آن را ریشهیابی نمیکنند و کمتر آن را توئیتر میکنند و در مذمتش هم آهنگ نمیسازند. ظاهراً عصب اجتماعی جامعه، سوخته است که به این حجم از خشونت شهروندان نسبت به همدیگر حساس نیست.
اما به یکباره در خصوص درگیری یک مأمور زن با یک دختر، همه چیز عوض میشود و برخی احساس مسئولیت میکنند و دست به قلم میشوند و این رفتار ضد اجتماعی را محکوم میکنند. نیروی انتظامی نیز آن رفتار را تأیید نکرد و کمتر کسی هست که آن فیلم را دیده باشد و آن را تأیید بکند. اما سؤال این است که چرا وقتی درگیری دو شهروند را میبینیم حساس نمیشویم؟ ممکن است کسی پاسخ دهد که چون یک طرف درگیری مأمور است، به همین خاطر مردم انتظار دارند که ضابطان قضایی، خود به قانون و اخلاق پایبند باشند.
آنچه در فیلم مشخص است، موضوع از دایره مأموریتی آن مأموران خارج شده است یعنی زن مأمور برای اجرای مأموریت سازمانی متوسل به خشونت نشده بلکه همچون برخی از افراد این جامعه به خاطر توهین و فحاشی فردی، عصبانی شده و برای آرام کردن درون خود، همانند همه درگیریهای روزانه که شاهد آن هستیم، متوسل به خشونت شده است.
باید بررسی شود که علت نهادینه نشدن روحیه صبر و مدارا در مأمور زن در برابر توهین و فحاشی آن دختر چیست؟ آیا بهخاطر فشار زیاد کار است یا در عدم آموزش حرفهای و شغلی وی است یا مشکل چیز دیگریست؟
برای اظهارنظر در خصوص این موضوع، نباید همچون آن زن مأمور، احساسی شد بلکه با کنترل احساسات خود و با منطق و درایت باید موضوع را بررسی کرد و اجازه ندهیم با جوسازیهای رسانهای زحمات فرزندان پرکار این مرز و بوم در نیروی انتظامی نادیده گرفته شود. اخیراً فرماندهان ارشد نیروی انتظامی تصمیم گرفتهاند برای استانداردسازی و نظارت بر رفتار کارکنان خود روی لباس آنان دوربین نصب کنند و رفتار و گفتار آنان را بررسی کنند و طبیعی است که از اینگونه فیلم گرفتنها ناراحت نیستند و آن چیزی که نگرانکننده است جوسازی علیه نیروی انتظامی است.
نیروی انتظامی بهعنوان یک سازمان انسانمحور و نه تجهیزاتمحور، به علت پیچیده بودن ساختار انسان با کار دشواری روبهروست و بیشترین سختی کار پلیس نیز به این علت است که با انسان، این موجود ناشناخته و پیچیده سر و کار دارد. روزانه هر یک از یگانهای نیروی انتظامی میبایست با انسانها از تیپهای شخصیتی گوناگون و فرهنگهای مختلف ارتباط برقرار کند که لازمه ارتباط موفق، شناخت هرچه بهتر انسان، نیازها و گرایشهای او، جغرافیای زندگی او و علوم مرتبط به اوست. بر پلیس لازم است که به نیروهای خود آموزش لازم حرفهای و شغلی را بدهد تا دیگر افکارعمومی شاهد چنین رفتاری نباشد.
بر اندیشمندان نیز لازم است درباره اینکه چرا تاب آوری جامعه این همه پایین آمده است و شهروندان در زندگی اجتماعی از روحیه صبر، گذشت، مدارا و... برخوردار نیستند، پژوهش کنند و علل و عوامل عدم رعایت وظایف و تکالیف شهروندی از سوی شهروندان را بررسی کنند و بر عهده همه ذی نفوذان از جمله استادان و مربیان، سیاسیون و هنرمندان است که اجرای مهمترین لازمه زندگی اجتماعی یعنی اجرای وظایف و تکالیف شهروندی از سوی شهروندان را تأکید کنند، چرا که توجه به وظایف و تکالیف شهروندی هم مشکلات اجتماعی ما را رفع میکند و هم مطلوبهای اجتماعی نظیر نظم، امنیت و عدالت و... را به وجود میآورد و هم مشکلات فردی و روانشناختی ما همچون آرامش، آسایش، رضایت درون و... را حل میکند. چاره کاستن از بسیاری از آسیبهای اجتماعی همچون خشونت، نهادینه کردن اصول اخلاقی و اجرای وظایف و تکالیف شهروندی در جامعه است.
پایگاه خبری پلیس پایتخت
705