به گزارش سرویس بین الملل ایسکانیوز، کمیت و کیفیت سلاح های تحویل داده شده از سوی گروه های معارض سوری به دولت سوریه ابهامات فراوانی برای معارضین سوریه ایجاد کرده است و سبب شده اتهاماتی را در خصوص تسلیم و امضای توافق با دولت سوریه به جای جنگ با آن متوجه گروه های منطقه القلمون به ویژه جیش الاسلام نماید.

معارضین در شبکه های اجتماعی تاکید دارند که تحویل سلاح های سنگین و متوسط در قلمون شرقی در این وسعت، تسلیم بزرگترین انبار مهمات نظامی به دولت سوریه از آغاز بحران در این کشور بوده است. آنها مدعی هستند این میزان سلاح برای آماده سازی ارتش سوریه و تغییر معادلات نظامی کافی است.

میشل کیلو یک از معارضین سوری پس از توافق میان گروه های مسلح و دولت سوریه در قلمون در حساب شخصی خود در توییتر نوشت: بیش از 230 خودروی زرهی و جنگی مسلح از جمله 75 تانک از نوع «تی 72» و «تی 62» و صدها موشک ضد زره و هواپیما و میلیون ها عدد انواع مهمات جنگی به دولت سوریه تحویل داده شده است.

وی افزود: این انبار مهمات می تواند توازن قوا را در عرصه میدانی تغییر دهد، اما دستوارت حامیان قوی تر و شدیدتر از خون های ریخته شده است.

قلمون شرقی تحت تسلط گروه های معارض سوری قرار داشت که اصلی ترین آنها «جیش تحریر الشام»، «جیش الاسلام»، «قوات الشهید احمد العبدو» و «جیش اسود الشرقیه» بودند که برای خروج از این مناطق و تحویل سلاح های خود با دولت سوریه توافقی را به امضا رساندند.

دولت سوریه تصاویری از برخی پایگاه های گروه های معارض پخش کرد که در آنها ده ها تانک و هزاران قبضه سلاح انفرادی، تیربار و موشک در آن وجود داشت. از جمله موشک های ضد زره «تاو» و «لاو» آمریکا و کورنیت روسیه و موشک های ضد هوایی ستریلا روسی و همچنین دوربین های دید در شب و تجهیزات ارتباطی پیشرفته در میان سلاح های تحویل داده شده وجود داشت.

عبدالرزاق المهدی فعال رسانه ای سوری در توییت های خود سوالاتی در خصوص دلایل ذخیره این سلاح ها برای چندین سال و عدم استفاده از آنها در جنگ ها به ویژه درگیری های اخیر مطرح کرده است. این در حالی است که احمد زیدان دیگر فعال رسانه ای سوری در توییت های خود مدعی شده تحویل این سلاح ها خیانتی بزرگ بوده که عامل آن مورد پیگرد قرار خواهد گرفت و این سوال را مطرح کرده که چرا این سلاح های به جای آنکه به دولت سوریه تحویل داده شود منهدم نشد؟

معارضین – به ویژه نظامیان معاند – معتقدند تحویل این سلاح ها بر این مطلب دلالت دارد که گروه های معارض انگیزه ای برای جنگ ندارند.

برخی دیگر اعتقاد دارند گروه های معارض – به ویژه جیش الاسلام – از ابتدا از سوی طرف های مشخصی که مورد حمایت آنها بودند ماموریت داشتند درگیری جدیدی را آغاز نکنند مگر با وجود شرایط و توازنات قوای مورد نظر آنها و این گروه ها در برهه زمانی اخیر از بیشتر حمایت های سیاسی و نظامی که در گذشته از آنها می شد محروم گردیدند.

در حالی که بیشتر اتهامات به دلیل محوریت جیش الاسلام در فرماندهی جبهه قلمون متوجه این گروه است، محمد علوش رئیس دفتر سیاسی آن تاکید کرد 10 گروه از معارضین مسلح در قلمون مجبور به تحویل سلاح های خود به دولت سوریه شدند و جیش الاسلام تنها گروهی نبود که این اقدام را انجام داد.

از دیگر اتهامات جیش الاسلام – که برای تسلط بر غوطه شرقی با تعدادی از گروه های دیگر درگیر شد – عدم تصرف دمشق در ماه های اولیه جنگ سوریه با وجود مساعد بودن شرایط سیاسی و نظامی و قدرت لازم برای این کار است. همچنین اتهام دیگر مطرح در مورد این گروه تسلیم غوطه شرقی پس از مذاکراتی است که از ماه ها قبل بار روس ها آغاز شده بود.

در حالی که بسیاری بر قصه تسلیم و خیات تاکید دارند اما برخی نظرات حاکی از آن است که تحویل سلاح ها اقدامی اجباری بوده که برای تغییر شرایط جبهه ها و توازن قوای نظامی و سیاسی چاره ای جز آن وجود نداشته است.

معارضین معتقدند دولت سوریه موفق شد تا از طریق انتشار فیلم ها و تصاویری از این انبارهای سلاح انشقاقی را میان گروه های معارض موجود ایجاد کند که از قبل نیز دارای اختلافات متعددی بودند.

احمد الحمادی سرهنگ معاند با نظام سوریه و تحلیلگر نظامی می گوید: بیشتر سلاح هایی که تا کنون تحویل داده شده و پس از این نیز تحویل داده خواهد شد به ویژه تجهیزات زرهی آن قدیمی بوده و برای جنگ مناسب نیست، چنانچه گروه های معارض در قلمون نیز نمی توانستند با آنها در مقابل ارتش سوریه که توسط روسیه و ایران پشتیبانی می شد مقاومت نمایند.

نکته مهم تر از نوع سلاح های تحویل داده شده به دولت سوریه آن است که گروه های معارض در قلمون دیگر نمی توانند حمله دیگری را آغاز کنند و گرفتار وضعیتی مانند محاصره شده و برخی از آنها به آتش بس های سابق با دولت بازگشته اند چنانچه تجربه غوطه شرقی نیز مشابه توافقی بود که در قلمون با دولت سوریه امضا شد.

برخی از کارشناسان معتقدند تحویل سلاح به دولت سوریه و توافق با آن چیز جدیدی نیست و تغییر شرایط آن در نتیجه فشارهای سیاسی و نظامی بر جبهه های معارضین مسلح و فقدان فرماندهی واحد در نبردها است.

میزان سلاح های تحویل داده شده به دولت سوریه اگر چه سبب خشم معارضین شد اما نشانه های متعددی از تحولات نظامی و سیاسی در راستای منافع دولت سوریه و حامیان آن داشته است.