چرا دانش آموزان از مدرسه بیزارند؟

شاید شما هم در خاطرات دور و نزدیکتان از اشتیاق گاه و بیگاه برخى روزهاى مدرسه به دلیل یک اتفاق خوشایند هنوز لبخند بزنید، شب هایى که چندین بار همه چیز را براى فردایى تازه آماده مى کردیم و نبض یک اتفاق ملال آورترین کلاس ها را برایمان قابل تحمل مى کرد و یا اتفاقی مثل برف کلاس های درس را تعطیل می کرد.

به گزارش ایسکانیوز شاید این اتفاق صرفاً زنگ ورزشى بود که از باران بهاری خیس شده بود اما مانع نمی شد تا در هیاهوى حیاط مدرسه ساعاتى را به فراموشى هر محاسبه و قاعده اى بگذرانیم. حتماً شما هم با یادآورى روزهاى بدون مدرسه و همهمه از یک توفیق اجبارى هنوز ته دلتان خنک مى شود اما سوال این جاست که چگونه مى توان هر لحظه از بودن دانش آموزان در محیط آموزشى را در چارچوب مقررات با حس کنجکاوى و هیجانشان آمیخت که ضمن حاکمیت مربیان بر این حوزه، بیشترین تمایل و انعطاف پذیرى در دانش آموزان شکل بگیرد؟

یک کارشناس شیوه های نوین آموزشی با اشاره به اینکه بیزاری و عدم علاقه اکثر دانش آموزان از مدارس مساله ای جدی است و ابعاد گسترده اى دارد به ایسکانیوز گفت: یکى از این عوامل ایجاد تنوع در ساختار کلاس است. بطور مثال با اختصاص دادن هر کلاس به یک درس مى توان محیط آموزشى را کاملا با جو کلاس متناسب کرد و دانش آموز را براى هیجان کار با ابزار ماننند ابزار و آلات علوم آزمایشگاهى و حرفه و فن و حتی دروس تخصصى تشویق کرد.

حمید علیزاده که فارغ التحصیل دانشگاه آزاد اسلامی است ادامه داد: این پویایى و نشاط در مدارس دوره متوسطه فنى و حرفه اى و کار و دانش دیده مى شود چراکه دانش آموز از پشت نیمکت با عنوان همیشه شنونده خارج مى شود و به لمس دروسى مى پردازد که آنها را در محیط عملى و یا حتى تئورىدرس به عاملى فعال و کنجکاو تبدیل مى کند، قطعاً لمس ماکت یک اسکلت از ساختار بدنى انسان یا بررسى اتصال یک سیستم ساده الکترونیکى جالب تر و پربارتر از عکس هاى رنگى کتاب هاى درسى است که گاهاً مدرسان از آنها مى گذرند.


وی ادامه داد: حضور فرد در کلاسى مزیّن شده با ابیات شعر فارسى و خوانش کتاب هاى برگزیده فرهنگ و دانش ایرانى و آشنایى با شخصیت هایى مانند مولانا و حافظ و فردوسى و ... بیش از پیش ذوق فرهنگ و سنت را به جان دانش آموز مى ریزد.

علیزاده با اشاره به اینکه خوب است گاهى کلاس از جوی که دانش آموز همیشه مطیع آموزگار است خارج شود و ادبیات طنزگونه و بیان نکات خارج درسى کمى از تکرارى بودن فضای کلاس بکاهد گفت: ترویج گفتمان آزاد در محیط کلاس یا استفاده از فضاى آزاد باعث تقابل و تعامل بین دانش آموزان با هم و معلم میشود و در نهایت منجر به ابراز جسارت در تبادل اطلاعات آن ها خواهد شد.

کارشناس شیوه های نوین آموزشی افزود: شاید به نظر مهم نباشد اما اغلب دانش آموزان در محیط آموزشى نسبت به معلمی خاص بیشتر به ظهور استعدادهایشان مى پردازند. تربیت معلم با استانداردهاى روانشناسى آموزش و کودکان و نوجوانان و نوع پوشش آنها با ترکیب رنگ و سنت و عرف در کنار ظاهر تمیز و شیک منجر به توجه دانش آموز به معلم مى شود حتى اگر به درس مربوطه هیچ علاقه اى نداشته باشد اما براى جلب رضایت و توجه معلم محبوب خود به کوشش پرداخته و سعى به رقابت مى کند.
علیزاده با اشاره به اینکه محصول این رقابت ها، درخشش استعدادهاى نهفته اى است که با پاداش و امتیاز هاى مثبت بیشتر اوج مى گیرد گفت: تشویق به استفاده از منابع و ابزار الکترونیکى و پرداختن به انواع پژوهش و تحقیق در زمینه هاى درسى و غیر درسى مى تواند الگوى مناسبى براى پژوهش هاى نوین فرد در آینده و حال باشد.
به گفته این کارشناس آموزشی نگاه و توجه به کتب غیر درسى به خصوص در علوم انسانى و ترغیب افراد به مطالعه عناوینى فراتر از تیتر کتاب هاى درسى آن ها را با راز آلودگى دلچسب کتابخانه هاى مدارس درمى آمیزد و حضور معلم دوم به جز معلم ثابت در دوره هاى ابتدایى با دیدگاه پرورش و شناخت استعداد ها از قبل از حضور بچه به مدرسه تا پایان دوره ابتدایى و استفاده از مشاوران قابل اعتماد مى تواند از رازهاى سر به مهر دوران کودکى و نوجوانى موفقیت هایى از بیراهه ها بسازد که دست کم در زندگى خصوصى فرد تاثیرگذار است.

علیزاده تاکید کرد: با فاکتورگیرى مدیریت تک محورى در کلاس و توجه چند جانبه به امر آموزش و تربیت در محیطى گرم و قابل اعتماد مى توان به تعامل بین افراد تمایل نشان داد چرا که بررسى زمان اوقات فراغت و علایق هر دسته از دانش آموزان و ایجاد زمینه براى شکل گیرى آن منجر به ظهور روابط منطقى و دوستانه بین خانواده و مدرسه مى شود.

وی در پایان تاکید کرد: استفاده از رنگ در ترکیب کلاس و استفاده از سنت و فرهنگ در ساختار شخصیتى محیط به همراه اختصاص دادن زمان کوتاه استراحت حین درس خمودى و بى حوصلگى را تا حد بسبار بالایى کاهش مى دهدو مهم ترین نکته در ایجاد فضا و بستر مناسب آموزشى تغییر دیدگاه یک فرد بالغ به یک دانش آموز در هر مقطعى است و می بایست براى درک متقابل با علم و تجربه یک بزرگسال و بانى یک آغاز علمى از دریچه دید یک کودک یا نوجوان به محیط اطراف نگاه کنیم.

همه اینها را گفتیم که بگوییم اغلب دانش آموزان با عشق و عللاقه به مدرسه نمی روند و بیشتر دوست دارند که اتفاقی از نوع آلودگی هوا یا برف و بوران بیفتد و از رفتن به مدرسه حتی برای یک روزه شده راحت شووند و این مساله کوچکی نیست و ضرورت بررسی و واکاوی این امر از سوی مدیران و کارشناسان آموزشی و معملمان و مدیران احساس می شود.

خبرنگار : حسین طالبی

706

کد خبر: 948808

وب گردی

وب گردی