تب 40 درجه در قلب سیبری/تزارستان!

قطعا تابستان شور و حال دیگری دارد،مخصوصا برای ما ایرانی ها که یادآور آب تنی و دوچرخه های جایزه ای و بعضی اوقات هم تجدیدی خرداد می باشد. اما هر 4 سال یکبار این گرمای تابستانی خیلی گرم تر از 3 سال دیگر می شود. تبی به نام فوتبال که مبتلایانش می گویند؛ بدجور واگیر دار است! جالب آن است که درمانی هم برای این تب وجود ندارد و طول درمانش هم در حدود یک ماه خواهد بود.

هیچ چیز نمی تواند تب فوتبال را تلطیف کند. حتی اگر ایتالیای کبیر در آن غایب باشد و یا لاله های وحشی در دل سیبری نروید. نام کشورها بهانه ای بیش نیست برای اینکه یک ماه تمام با تب 40 درجه رو در روی هم بایستیم و در هر بازی طرفدار یک تیم باشیم؛ حال می خواهد آن تیم پاناما باشد یا پرو.

این گردهمایی فوتبالی را در سال 2018 و در زمانی حدود یک ماه دیگر ، وراث تزار میزبانی خواهند کرد. کشوری که تیم ملی آن را خرس های سه رنگ می نامند و فقط هم 4 بار رنگ جام جهانی را به خود دیده است. اما برای «توپ گرد بازها» چندان عجیب نیست که آنها بیایند و یک پای فینال بایستند و البته به کسی هم برنمی خورد که اگر خرس ها حتی از گروهشان هم صعود نکنند.

خیلی ها می آیند و بارشان را برای یک عمر می بندند. با 4تا بازی از یک تیم ملی معمولی به بزرگترین تیم های اروپایی می رسند و نامشان را در تاریخ آن باشگاه برای همیشه ماندگار می کنند. بعضی ها هم نقش سوپرمن را بازی می کنند و یک تنه تیم کشورشان را به اوج قله موفقیت می رسانند و این ها اتفاق عجیبی نیست برای مریض هایی که از شدت تب بعضا هذیان هم می گویند!

در این آوردگاه، 30 روز ویژه وجود دارد که این بار ایرانی ها خیلی رویش حساب باز کرده اند. راستش خیلی هم برایمان مهم نیست که قرار است مقابل قهرمان آفریقا بایستیم، قهرمان اروپا را با کریس رونالدوی استثنایی اش اداره کنیم و یا قهرمان جهان را با تیم رویایی اش که 6 گل به آرژانتین می زند را دیدار کنیم! منطق فوتبال می گوید که به حادثه ها دلخوش باشیم و برای اولین بار در تاریخ جام جهانی رفتنمان برسیم به مرحله حذفی مسابقات!

شاید امروز در خلوت خودمان به این حرف ها و تفکرات بخندیم اما به وقتش پای تلویزیون می نشینیم و با همان کورسوی امید حرص و جوش میخوریم برای موقعیت هایی که از دست می رود و فریاد هورا سر خواهیم داد برای هر گام از موفقیت! فراموش نکنیم که اینجا ایران است، سرزمینی که خیلی ها برای زمین زدنش اتحاد تشکیل دادند و تنها فکر یک جایش را نکرده بودند؛غیرت ایرانی.

با هم دیگر به شماره می نشینیم این مدت زمان اندک باقی مانده تا بزرگترین تب هر 4 سال دنیا، اینبار در تزارستان!

کد خبر: 949026

وب گردی

وب گردی