رضا قنبری از شاعران جریان شعری دهه ی هفتاد، در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز درباره ماهیت شعر، اظهار داشت: اکثر شاعران به اشتباه و در اثر یک بزرگ نمایی معتقدند شعر تعریف پذیر نیست اما بنظرم این نوع تفکر اشتباه است. معمولا وقتی از شعر حرف می زنیم، از یک گونه از هنر نوشتاری سخن می گوییم که با زبان و درون زبان است.

وی ادامه داد: منظور از اینکه می گوییم شعر زبان دارد یعنی شعر به کلمات و ساختار و نرمی که در جملات هست، اتکا دارد و درون زبان بودن یعنی این شاعر است که اقدام به ساخت و سازهای زبانی می کند.

این شاعر با اشاره به ایدهای زیبایی شناسی شعر، افزود: شاعر به شکلی غیرمعمول و خارج از نرم نوشتاری و گفتاری روزمره از زبان استفاده می کند و درون آنچه که ما به عنوان شعر می شناسیم، مفاهیم و ایده ها و زیبایی شناسی شعر را ارائه می کند. این همان نکته ی اساسی است که در تعریف شعر به کار می رود و در واقع، وجه تمایز شعر و شبه شعر به شمار می رود.

** آثار دهه هفتاد، شعری جدی برای مخاطب است

قنبری همچنین درباره تداوم جریان شعری دهه افتاد، گفت: جریان شعری دهه هفتاد، یک نگاه رسمی،جدید و نوعی زیبایی شناختی تازه ای را به شعر ارائه کرد که در واقع محصول کار جمعی است. شعر دهه هفتاد، شعری جدی برای مخاطب خاص است.

وی به سلیقه ی مخاطب عام در انتخاب شعر اشاره و تصریح کرد: مخاطب عام، همواره به دنبال شعر ساده فهم و قابل هضم تر است و معمولا شعر غیرجدی را می پسندد. شعر دهه ی هفتاد شعری است جدی که مخاطب انبوهی ندارد و اکثر مخاطبان آن، قشر فرهیخته و خاصی است.

** شاعران نسل جوان اصلا شعر نمی خوانند

این شاعر درباره تأثیر جریان شعر دهه هفتاد بر شاعران دیگر، افزود: جریان شعری دهه ی هفتاد بر دو نسل از شاعران تاثیر قابل توجهی داشته است. شاعران دهه پنجاه و شصت هم که در کارهای اخیر آنان می توان ویژگی های شعر دهه هفتاد و هشتاد از جمله زبان تازه، جایگزینی ادراک به جای احساس و ... را دید.

قنبری به شعر نخواندن نسل جوان انتقاد کرد و ادامه داد: بی تعارف و خیلی رٌک می گویم، خیلی از شاعران نسل جوان اصلا شعر نمی خوانند و جالب تر اینکه با این حال شعرهم می گویند. بسیاری از این شاعران نه تنها شعر دهه ی هفتاد، بلکه شعر دهه ی پنجاه و شصت را هم نخوانده اند.

وی درباره شعر عمیق خود و همچنین تبعات ادبی این اثر، گفت: به گمانم بهترین اثر شعری من در چندسال اخیر، شعرعمیق یک چند است که ادراکی ترین اثر من محسوب می شود. ادراک مهم ترین نکته در شعر است و تمام آثار موفق اشعاری هستند که در آن ها ادراک عمیقی وجود دارد.

این شاعر افزود: ادراک یعنی درک و مکاشفه شاعر از جهان اطراف، زندگی و آدم ها، روابط انسانی با اشیاء و روابط انسان با انسان و ... . شاعر باید درک کند که هستی چیست و چگونه کار می کند و زندگی چه فرآیند عمیق و پیچیده ای است. این ادراکات از طریق مطالعه، مشاهده و تفکر صورت می گیرد.

قنبری خاطر نشان کرد: مهم ترین رسالت ژورنالیسم ادبی، تفاوت گذاشتن میان شاعر و شعر جدی از شاعر و شعر غیر جدی است.

503