به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، بومی شدن علوم انسانی لازمه رشد و ترقی هر کشوری است که این بومی شدن به معنی بیگانه شدن از نظریات و دیدگاه های خارج از کشور و خارج از تفکر ما نیست؛ به عبارت دیگر بومی شدن یعنی اینکه نظریات مطرح جهان در هر حوزه علمی را، در راستای مشکلات و مسایل و نیاز های کشور جهت دهیم.

بومی سازی فقط مربوط به کشور ما نمی شود، بلکه همه کشور باید برای رفع نیاز ها و مشکلات و مسائل خود، نظریات علمی را در راستای شرایط کشور خود جهت دهند و از آن ها به نحو درست استفاده کنند، چراکه مباحث علمی و مشکلات موجود در آن در همه کشور ها مشترک است و فقط در مرحله سیاست گذاری و اجرا تفاوت وجود دارد و بومی سازی مربوط به همین مرحله می شود.

در همین خصوص، دکتر احمد موثقی،استاد علوم‌سیاسی دانشگاه تهران گفت: بعد از انقلاب چند دانشگاه با هدف بومی سازی یا اسلامی شدن تاسیس شد، مانند دانشگاه تربیت مدرس و دانشگاه امام صادق و همچنین موسسه همکاری حوزه و دانشگاه در قم تاسیس شد ولی عملاً برنامه‌های درسی و مطالب به صورت مکانیکی و جدا از هم ارائه شد؛ به صورتی که دروس اسلامی جدا از دروس رشته های مختلف ارائه شد و این رشته ها بدون هیچ تغییری به همان روال همیشگی ادامه یافت.

او افزود: علم به خودی خود جنبه بومی و غیر بومی ندارد و نمی‌توان جلوی مباحث علوم انسانی مدرن را گرفت؛ چرا که این مسائل و مباحث متناظر به مسائل و مشکلات کشورهای مختلف دنیا است، اما باید بصورت انتقادی به این دیدگاه ها نگاه کرد نه اینکه آن ها را بصورت ایدئولوژیک و وارداتی و تقلیدی استفاده نمود.

موثقی در ادامه گفت: اولین گام در بومی سازی علوم، بحث و تبادل نظر کارشناسان حوزه و دانشگاه در یک فضای علمی و به دور از جناح های سیاسی است؛ که خروجی این تبادل نظر، طرح نظریات منسجم و علمی است‌ و این کارشناسان باید هم تسلط لازم را بر منابع بومی و دینی کشور داشته باشند و هم به مسائل دیدگاه‌های علمی روز مسلط باشند تا بتوانند با رویکرد انتقادی از این دیدگاه ها استفاده کنند و آن ها را در راستای مشکلات، نیازها و مسائل کشور جهت دهند.

وی در ادامه گفت: این نظریات باید از نظر فلسفی، علمی و قواعد عام غنی باشد نه اینکه قواعد مجزا از مسایل و مشکلات دنیا ارائه دهد؛ به طوری که تکمیل کننده دیدگاه های موجود باشد و همچنین فقط مختص کشور ما نباشد، چراکه در صورت علمی بودن این‌ دیدگاه ها،امکان صدور آن وجود دارد و کشورهای دیگر نیز می‌توانند از آن برای حل مشکلات خود استفاده کنند.

موثقی در پاسخ به مهم ترین مانع بومی سازی علوم انسانی گفت: مسئولین و متفکران این حوزه، باید از سیاه و سفید دیدن مسائل پرهیز کنند، از دیگر مشکلات این حوزه می توان ضعف کارشناسان و متخصصان این حوزه و عدم‌ همکاری های علمی بین آنان، پیچیده بودن مسائل و مشکلات کشور، شکاف بین دانشگاه و حوزه با دولت و همچنین شکاف بین حوزه و دانشگاه اشاره کرد.

استاد دانشگاه تهران در خصوص کندی پیشرفت علوم انسانی نسبت به علوم‌تحربی و فنی گفت: علوم تجربی و فنی چون هیچ برخوردی با مسائل ایدئولوژیکی، فرهنگی و ارزشی ندارد و از این بابت محدودیتی برای این علوم وجود ندارد،نسبت به علوم انسانی پیشرفت بیشتری داشته است.

احمد موثقی در آخر گفت: مباحث نظری علوم انسانی باید در اوایل تاسیس دولت دینی تجزیه و تحلیل و حلاجی می شد و الان به مرحله سیاستگذاری و تصویب می رسید، ولی متاسفانه امروز بجای سیاستگذاری، بحث های طلبگی شکل می گیرد و این مباحث بین جناح ها و احزاب سیاسی خنثی می شود و مسایل و مشکلات حل نشده باقی می ماند.

علوم انسانی اساسی ترین مسأله هر جامعه و کشوری است،چراکه علوم انسانی بنیان جامعه را می سازد و زمینه پیشرفت در سایر علوم و حوزه های مختلف است و اگر علوم انسانی پیشرفت نکند، بالغ و بروز نشود روز به روز بر تعداد و شدت مشکلات و معضلات افزوده خواهد شد.

202