طرحی اسرائیلی - آمریکایی برای مبالغه در اختلافات روسیه و ایران

عبدالباری عطوان تحلیلگر عرب معتقد است اختلافات ایران و روسیه در موضوع سوریه در حدی نیست که رسانه ها به تبلیغ آن می پردازند و منظور مقامات روسیه از خروج نیروهای خارجی از سوریه در درجه اول نظامیان آمریکا است.

به گزارش سرویس بین الملل ایسکانیوز، عبدالباری عطوان تحلیلگر عرب در روزنامه رای الیوم نوشت: در روزهای اخیر شاهد افزایش گزارش هایی مبنی بر آمادگی ارتش سوریه برای تحویل گرفتن منطقه قنیطره و درعا و همچنین بازگشایی گذرگاه مرزی النصیب اردن هستیم. این گزارشات بار دیگر و البته با شدت بیشتری نسبت به گذشته سخن از عقب نشینی نیروهای ایرانی از منطقه و همچنین نیروهای همسو با این کشور از جمله حزب الله لبنان از این مناطق را مطرح می نمایند و تاکید دارند این عقب نشینی در پاسخ به شروط اسرائیل می باشد و اختلاف ایران و روسیه در خصوص حضور ایران در اراضی سوریه و ضرورت پایان یافتن ریشه ای این حضور شدت یافته است.

به نظرم افزایش اظهار نظرها در خصوص اختلاف ایران و روسیه و درز برخی اطلاعات در این خصوص عمدی باشد و مهمترین دلایل این اقدامات را می توان مربوط به این مساله دانست که جنگ در اراضی سوریه هنوز ادامه داشته و شرایطی که حضور نظامی ایران در این کشور چه در حد مستشاران نظامی و چه یگان های نظامی را توجیه می کند هنوز به قوت خود باقی است و تغییری نکرده است.

ایرانی ها مشکلی برای عقب نشینی نیروهای خود از اراضی سوریه ندارند زیرا حضور آنها و نیروهای همسو با آنها مانند حزب الله با اجازه اسرائیل یا روسیه نبوده است بلکه برای حمایت از هم پیمان استراتژیک خود که با خطر شکست و سقوط نظام به دست گروه‌ های مسلح مورد حمایت آمریکا و کشورهای عربی خلیج فارس مواجه بود، وارد این کشور شدند، چرا که این گروه ها موفق به تصرف بیش از ۷۰ درصد از اراضی سوریه شده و در این کشور امارت های مختلف اسلامی با پرچم ‌ها و وابستگی های متفاوت تشکیل دادند.

در مورد ماجرای اختلافات روسیه و ایران باید متذکر شویم که شراکت استراتژیک میان دو کشور به سال ها قبل از بحران سوریه باز می‌گردد، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه که با سخنان خود در دیدار با بشار اسد در روز 17 می گذشته در سوچی آغازگر این اظهار نظرهای محتلف در خصوص مواضع ایران و روسیه بود. وی در این دیدار از لزوم خروج تمام نیروهای خارجی از اراضی سوریه سخن گفت، اما باید توجه داشت که مقصود پوتین نیروهای آمریکایی بوده است و منطقی نیست که منظور وی نیروهای ایرانی باشد که مانند نیروهای روسیه با درخواست دولت سوریه به این کشور وارد شده‌اند.

علاوه بر این که رئیس جمهور روسیه میان این عقب نشینی و آغاز روند سیاسی در سوریه نوعی تلازم ایجاد کرد و این روند هنوز آغاز نشده است و حتی اگر آغاز شود هنوز بیش از ۲۰ درصد از اراضی سوریه خارج از تسلط ارتش سوریه می باشد.

بسیاری به ایران به عنوان دشمن روسیه در منطقه نگاه می‌کنند، البته آنها در منافع خود اختلاف دارند و این امری منطقی و مورد انتظار میان تمامی کشورهای هم پیمان است، اما باید توجه داشت که این اختلاف به آن مرحله از تقابل نرسیده است که آرزوها و اوهام بسیاری از طرف هایی که از تحقق اهداف خود در سوریه عاجز شده اند را تعبیر نماید، چنانچه خود ترامپ به این مساله اشاره کرده است که آمریکا ۷۰ میلیارد دلار در سوریه هزینه نموده و در مقابل آن چیزی دریافت نکرده است.

پوتین رئیس جمهور روسیه نمی‌ توانست بدون حضور ایران و هم پیمانان نظامی آن مانند حزب الله به این موفقیت ها در اراضی سوریه دست یابد و هنگامی که ماموریت حزب الله در سوریه به پایان برسد این نیروها بر اساس توافقی که از پیش داشته اند از این کشور خارج می‌شوند و نه در پاسخ به فشارهای روسیه و اسرائیل و هیچ چیز نمی تواند از بازگشت آنها به سوریه در هر لحظه جلوگیری کند.

همچنین اخیراً سخن از عقب نشینی نیروهای ایران از جنوب سوریه برای پرهیز از درگیری با اسرائیل یا برطرف شدن بهانه ‌هایی که امکان توسل آنها برای ایجاد درگیری می شود افزایش یافته است و از آن به عنوان اهرم فشاری بر روسیه استفاده می شود. منطقه جنوب مشمول توافق روسی آمریکایی کاهش تنش می شود که بر اساس آن ارتش سوریه مجاز است برای باز پس‌گیری آنها پیشروی کند، منطقه غوطه شرقی نیز مشمول همین توافقات بود اما هم اکنون چه کسی برای مناطق تسلط دارد؟ و سرنوشت گروه هایی که برای مناطق تحت تسلط دارند از جمله جیش الاسلام چیست؟

روس ها کار آزموده اند و در پیگیری سیاست های مرحله ای و واکنش گیری در عرصه سوریه به خصوص در موضوع اختلافاتش با ایران مهارت دارد، ماه های آینده صحت پیش بینی های ما به اثبات می رسد.

کد خبر: 954259

وب گردی

وب گردی