به گزارش گروه بین الملل ایسکانیوز، دیدار دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا و کیم جونگ اون رئیس کره شمالی که اخیراً در سنگاپور برگزار شد نشستی تاریخی بود که دیدار رونالد رایگان با میخائیل گورباچف در سال ۱۹۸۸ را یادآور شد. این در خصوص بحث درباره کاهش تولید سلاح های هسته ای برگزار گردید، در این ملاقات مذاکراتی سخت و پیچیده در خصوص تسلیحات اتمی کره شمالی مطرح شد که هدف از آن دستیابی به توافقی همه جانبه و خلع سلاح هسته ای این کشور در مقابل عقب نشینی نیروهای آمریکایی به جزیره کره و ارائه ضمانت های مالی و سرمایه گذاری به کره شمالی بود.
ایران نیز موفقیت این دیدار هسته ای آمریکایی - کره ای و انعکاس اثرات آن بر توافق هسته ای معلق شده خود را زیر نظر داشت از همین جهت تهران به کره شمالی هشدار داد که در مذاکره با آمریکا از هوشیاری کامل برخوردار بوده و از تعامل غیر منطقی و غیرمسئولانه آنها با ایران عبرت بگیرد.
همچنین پوتین نیز هنگامی که سرگی لاوروف وزیر خارجه خود را به پیونگ یانگ فرستاد در واقع پیامی جدی برای مقامات دولت آمریکا بود مبنی بر اینکه روسیه می‌تواند نقشی اساسی در مسئله کره شمالی ایفا کند، از همین جهت بود که رئیس جمهور روسیه برای دیدار با رئیس جمهور چین در آستانه نشست سنگاپور اشتیاق داشت چرا که هر دو کشور در خصوص ایستادگی در مقابل آمریکا برای نقش آفرینی در اداره امور جهان منافع مشترک داشته و هم اکنون کشور چین در آستانه جنگ تجاری با آمریکا بوده و از سوی دیگر روسیه نیز در مسئله اوکراین و سوریه با آمریکا دچار چالش می باشد.
اما اسرائیل در این میان مانند یکی از طرف های این توافق رفتار کرد آنچنان که گویی نتایج نشست سنگاپور میان ترامپ و کیم جونگ اون بر منافعش تاثیر دارد، می‌توان این رفتار اسرائیل را در مواضع مسئولان آن پس از اعلام توافق در سنگاپور و استقبال آنها از این مساله مشاهده کرد، قدرت و روابط کره شمالی یکی از نگرانی های قابل توجه در تل آویو است که به روابط این کشور با تهران و دمشق باز می‌گردد. در نتیجه همراهی کامل کره شمالی با معادله تضمین های آمریکا در مقابل خلع سلاح هسته ای تاثیر مثبتی بر مقاصد اسرائیل در زمینه های دیگر خواهد داشت. از این جهت اسرائیل قصد دارد از طریق این توافق و اجرای آن تهران را به تغییر مواضع خود و پذیرش بازگشت به میز مذاکره برای تدوین توافق هسته ای جدیدی کاملاً مغایر با توافق سال ۲۰۱۵ متقاعد نماید.
اما در مقابل، منابع امنیتی در تل آویو از موافقت رئیس جمهور آمریکا با طرح گسترده تقویت توان اسرائیل و ارتش آن خبر می دهند که شامل افزایش یگان های نظامی آمریکا در اسرائیل و توسعه نیروهای ایالات متحده به صورت سازمان یافته در اسرائیل و افزایش قدرت دفاعی اسرائیل برای مقابله با موشک های بالستیک ایران می شود. همچنین در این طرح واشنگتن تعداد زیادی از هواپیماهای بوئینگ سوخت رسانی KC 46 را به نیروی هوایی اسرائیل تحویل می‌دهد تا جنگنده های نیروی هوایی ارتش اسرائیل بتوانند عملیات های پیچیده و طولانی را انجام داده و اهداف دور از اسرائیل را منهدم نمایند.
اما در خصوص خلیج فارس برخی منابع معتقدند که وضعیت ایران نسبت به ترامپ نسبت به وضعیت کره شمالی متفاوت است زیرا ایران در خاورمیانه از نفوذ ویژه ای برخوردار بوده و امنیت کشورهای محوری متحد با واشنگتن از جمله اسرائیل و عربستان را تهدید می نماید.
از جهت دیگر اختلاف مواضع آمریکا و اروپا در ایران مورد توجه ویژه قرار دارد اما اختلاف با واشنگتن به نفع اروپایی ها نیست، موضع کشور فرانسه در خصوص پرونده ایران دوگانه است، از یک سو شاهد نگرانی فرانسه از تهدیدات ایران نسبت به امنیت منطقه می باشیم و از طرف دیگر موضع این کشور برای حفظ توافق هسته ای تغییر نکرده است.
اما اروپا هم اکنون از «نقض اشتباه» توافق هسته ای توسط ایران به سبب اقدام اخیر تهران برای افزایش سطح غنی سازی اورانیوم سخن می گوید، این در حالی است که پاریس، لندن و برلین تا کنون موفق به ارائه تضمین های اقتصادی و قانونی مورد درخواست تهران برای ادامه حضور خود در توافق هسته ای نشده است و به همین جهت بود که اروپایی ها از همان لحظات اول تهران را از انجام هرگونه اقدامی که نقض پایبندی های تهران در موضوع غنی سازی اورانیوم می باشد بر حذر داشت.
اما سوال مطرح در اینجا این است که آیا توافق با کره شمالی به سرنوشت توافق با ایران منتهی خواهد شد؟
در اینجا می توان لیستی طولانی از انگیزه‌های ترامپ برای تعامل نرم با کره شمالی ارائه کرد اما مساله اصلی در خصوص این انعطاف پذیری ترامپ مربوط به خاورمیانه به ویژه ایران است، و بازگشت پیروزمندانه جان بولتون ستیزه گر نو محافظه کار به کاخ سفید در جایگاه مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا این احتمال را تقویت می کند.
ترامپ هم اکنون هدایت سیاست خارجی را به یک تیم صهیونیست سپرده است و با آنها در خصوص اهمیت خاورمیانه در نظام بین الملل و امکان تحقق موفقیت های بزرگ در این منطقه به ویژه با سقوط نظام منطقه ای عربی همراه است، چنانچه در خصوص مقابله با ایران نیز با آنها موافق است که به وسیله متحدین واشنگتن در خلیج فارس محاصره شده و مقابله با آن آسان تر از مواجهه با کره شمالی است که کشور قدرتمندی مانند چین در پشت آن قرار دارد، از این جهت دولت ترامپ برای تسلط کامل بر خاورمیانه به عنوان ورودی تسلط بر جهان متمرکز شده و عمل می نماید، اما این آرزوها با توافقات و معادلات بین المللی جدید و افزایش جایگاه مقاومت و انتشار آن علیه استکبار جهانی مواجه خواهد شد.
