ایجاد دور باطل تروریسم در افغانستان

بحران افغانستان روز به روز پیچیده تر می شود و رقابت های جهانی، اقتصادی و سیاسی که در این کشور وجود دارند به این مساله دامن می زنند. به تازگی آمریکا در قطر با هدف زمینه‌سازی گفت وگوهای صلح میان حکومت افغانستان و طالبان با نمایندگان این گروه دیدار داشته که در این بین وجود طالبان و نیروهای خارجی به نوعی توجیه کننده یکدیگر شده و مساله صلح را با مصائب خاص خود روبرو ساخته است .

به گزارش گروه بین الملل ایسکانیوز، مساله افغانستان روز به روز با پیچیدگی های خاص خود روبرو می شود و دولت این کشور در جهت رسیدن به صلح، تلاش های زیادی را در جهت انجام آتش بس با طالبان انجام داده است؛ هرچند مساله تنها به وجود طالبان ختم نمی شود و به رغم آتش بس، تروریست ها به فعالیت های خود در این کشور ادامه می دهند. در این بین وجود نیروهای خارجی به خصوص آمریکا نیز مزید بر علت شده است.

آمریکا قصد ترک افغانستان را ندارد

در مورد نیت آمریکا برای صلح در افغانستان تردید جدی وجود دارد؛ زیرا در این صورت دلیلی برای حضور آمریکا در افغانستان وجود نخواهد داشت و این چیزی نیست که واشنگتن خواستار آن باشد.

از طرفی هزینه هایی که آمریکا برای ساخت پایگاه های خود در این کشور پرداخته، نشان می دهد که واشنگتن به این زودی قصد ترک افغانستان را ندارد.

کاخ سفید به تازگی نیز اعلام کرده که تعداد نیروهای خود را در این کشور افزایش خواهد داد و از متحدانش نیز خواسته تا حضور نظامی خود را در این کشور افزایش دهند.

در این بین «ترزا می»، نخست وزیر انگلستان اعلام کرد که دولتش قصد دارد تا ۴۴۰ سرباز دیگر را به افغانستان اعزام کند و تعداد نیروهای این کشور را به ۱۱۰۰ تن برساند.

تمام این افزایش نیرو و حضور نیروهای خارجی به بهانه انجام اقدامات لازم در مقابل طالبان و آموزش نیروهای افغان انجام می گیرد.

البته دیدگاه های دیگری هم وجود دارد: بین آمریکا و چین به عنوان دو قدرت اقتصادی و آمریکا و روسیه به عنوان دو قدرت نظامی، رقابت های تنگاتنگی در جریان است و حضور آمریکا و تلاش برای نفوذ در کشورهای آسیای میانه به معنای کوچک کردن فضای حیاتی روسیه در منطقه است و حتی می توان گفت که آن ها از این طریق قصد کنترل ایران و چین را نیز دارند.

همه این موارد دلایلی است که این منطقه همواره درگیر جنگ باشد تا به این نحو، امکان بهره برداری از منابع حیاتی افغانستان (که چین به آن احتیاج دارد) وجود نداشته باشد و توسعه و رشد اقتصادی منطقه ای که برای ایران، چین و پاکستان مفید است، حاصل نشود.

بنابراین، دلایلی که آمریکایی ها را تشویق به ماندن می کند بیشتر از دلایلی است که آن ها را به رفتن سوق می دهد. در حال حاضر آمریکایی ها از منابع طبیعی افغانستان نیز استفاده می کنند؛ برای مثال گزارش هایی از داخل افغانستان نشان می دهد که آمریکایی ها در حال غارت اورانیوم این کشور هستند و به بهانه های نظامی وارد برخی مناطق شده و با زدن موشک به کوه های این کشور، سنگ های قیمتی آن را می دزدند.

تعداد پرواز های زیادی که در منطقه از پایگاه های هوایی آمریکا انجام می شود به نحوی می تواند نشان دهنده صحت این موضوع باشد.

اقتصاد سیاسی آمریکا در افغانستان

هزینه نظامی آمریکا در افغانستان بسیار بالاست. (حدود ۱۵تا ۱۶ میلیارد دلار) این هزینه ها در جیب طرف های قراردادهایی که لجستیک آمریکا را تامین می کنند، می رود و این مساله در داخل این کشور منافع اقتصادی عظیمی را ایجاد می کند.

بهره برداری عده ای از شرایط خاص افغانستان

از بابت این درگیری ها در داخل افغانستان هم عده ای در حال بهره برداری هستند:

یکی از آن ها مساله مواد مخدر است که با درگیری و تنش در داخل راحت تر کشت و صادر می گردد و با وجود فقر، مردم به راحتی جذب شبکه های مخدر و گروه های تروریستی می شوند.

در حال حاضر دور شومی ایجاد شده است به این صورت که حضور نیروهای خارجی نظامی در افغانستان توجیه کننده اعمال خشونت آمیزی است که طالبان در این کشور انجام می دهد.

از طرف دیگر خود این اقدامات طالبان، توجیه گر حضور نیروهای نظامی خارجی در این کشور گشته و به این صورت دور باطل توجیه کننده تروریسم ایجاد شده است.

نتیجه ای که تقریبا همه در مورد افغانستان به آن رسیده اند این است که مساله افغانستان راه حل نظامی ندارد و صلح را نمی توان با جنگ برد و باید با مذاکره به آن رسید.

بر اساس اطلاعات اخیر هیات ایالات متحده، طی ملاقات‌ها با اعضای دفتر طالبان از این گروه تقاضا کرد تا با آغاز عید قریب‌الوقوع قربان بر سر آتش بس درازمدت با نیروهای دولتی افغانستان توافق نمایند. نمایندگان طالبان در مقابل این خواست واشنگتن شرایط قبلی خویش را تکرار نموده که مهم ترین آنها، اعلام جدول زمانی خروج نیروهای آمریکا و ناتو از افغانستان، به رسمیت شناختن دفتر سیاسی طالبان در دوحه و خروج نام رهبران طالبان از فهرست سیاه سازمان ملل متحد بوده است.

یکی از گام های اولیه برای صلح، خروج نیروهای نظامی با برنامه ریزی قابل پیش بینی است تا گام به گام اقدامات لازم برای صلح انجام شود.

انتهای پیام/

کد خبر: 956755

وب گردی

وب گردی