به گزارش گروه بین الملل ایسکانیوز، در آستانه روز جهانی پناهجویان، 25.4 میلیون نفر از روی اجبار آواره شده اند که این رقم از دو برابر جمعیت کشور بلژیک نیز بیشتر است.

مردم زیادی در سطح دنیا به دلیل آزار و اذیت، درگیری، جنگ و تغییرات اقلیمی مجور به ترک سرزمین های خود می شوند.

طی سه سال بحران پناهندگی در اروپا ده ها هزار نفر در اردوگاه ها یا در خیابان های شهر زندگی می کنند و بسیاری از آن ها از خطر اخراج شدن رنج می برند.

در سالی که گذشت افراد بی گناه زیادی به ناچار محل زندگی خود را ترک کردند، در نسل کشی مسلمانان میانمار عده زیادی از روهینگیایی ها با ترک روستاهای راخین به بنگلادش رفتند که در آن کشور هم با شرایط نه چندان خوبی مواجه شدند.

برخی دیگر نیز برای یافتن راه نجاتی به عربستان رفتند که در برابر شرایط سختی که عربستان برای آنها فراهم آورده است ، در قبال دریافت کمک مالی دختران کم سن و سال خود را به عقد مردان کهنسال و بیمار در می آورند. اکنون اما حدود ۱۰۰ هزار نفر از پناهجویان روهینگیا با مشکل اقامت در عربستان مواجه هستند.

دولت آلمان، هفدهم مارس ۲۰۱۶ قانون الحاق خانواده‌های پناهجویان به آنان را به خاطر شمار بالای پناهجویان این کشور برای دو سال ملغی کرد. حکومت ائتلافی آلمان در آن زمان در اوج بحران مهاجرت بود و این قانون را برای دو سال تا میانه ماه مارس ۲۰۱۸ تعیین کرد.

از این رو پناهجویان سوری به دلیل قوانین و مقرراتی که پیوستن اعضای نزدیک فامیل را به آن ها مشکل یا حتی غیرممکن کرده است، در حال ترک آلمان را ترک می‌کنند.

در حالی که‌ آمریکا همیشه سنگ حقوق بشر را به سینه می زند این روزها خود در کشاکش نادیده گرفتن حقوق مهاجران به سر می برد.

مساله جدایی کودکان از والدینی که به طور غیرقانونی وارد آمریکا شده اند نیز واکنش های متفاوتی را در جهان در پی داشته است، جدا کردن فرزندان مهاجران از مادران، واکنش تند بسیاری از چهره‌های سیاسی و به‌ویژه بانوان اول سابق ایالات متحده را در پی داشت: میشله اوباما، هیلاری کلینتون، لورا بوش و روزالین کارتر، به شدت از این اقدام انتقاد کرده بودند. حتی ملانیا ترامپ، همسر دونالد ترامپ هم که به انفعال در امور سیاسی مشهور است گفته بود از دیدن صحنه‌های جدایی فرزندان از خانواده‌ها متنفر است.

دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا نیز با تاکید بر وفای خود به وعده انتخاباتی‌اش مبنی بر توقف مهاجرت غیرقانونی به ایالات متحده گفت: «از آنجا که نمی‌شود بچه‌ها را با همراهان بزرگسالشان به زندان فرستاد، مجبوریم آن‌ها [کودکان] را از بزرگ‌ترها جدا کنیم.«

این مساله هم از لحاظ روحی روانی تاثیر بدی روی این کودکان خواهد گذاشت هم آینده مبهمی پیش روی این کودکان خواهد بود.

سالیانه حدود 65000 دانش آموز پناهجو از دبیرستان های ایالات متحده، فارغ التحصیل می شوند. اگرچه تحصیلات این دانش آموزان در مدارس دولتی ، طبق قانون ،منعی ندارد اما این افراد برای ادامه تحصیل در مدارج بالاتر و دانشگاه ها دچار مشکل می شوند حتی با وجود قانونی مثل داکا.

این درحالی است که سازمان ملل از اسکان پناهجویان به خصوص در آمریکا و کشورهای اروپایی راضی نیست. آمار و ارقام نشان می‌دهد اسکان پناهجویان ۵۴ درصد کاهش یافته، دلیلش به گفته سازمان ملل کاهش سطح پذیرش کشورهای اروپایی است.

گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد ۵۲ درصد از آوارگان جهان را کودکان زیر ۱۸ سال تشکیل می دهند.

این روز یادآور سختی ها و گاها آوارگی های ناخواسته ای برای کودکان و جوانانی است که با هزاران امید آرزو ترک دیار کرده اند تا شاید سرنوشت جهان به سویی رود تا مرزها برداشته شده و آوارگی وجود نداشته باشد.