تغییر کابینه به نفع " مردم" یا به کام " لیبرالیست ها"

هر دولتی که بر سرکار می آید اگر کارایی های لازم را نداشته باشد لاجرم باید دست به تغییراتی بزند تا بتواند به وعده هایی که داده جامه عمل بپوشاند.

به گزارش ایسکانیوز؛ شور و هیجان هر کشوری در مواقعی خاص به اوج خودش می رسد. انتخابات از جنس همین مواقع خاص است که مردم با رأی خود سرنوشت چهار ساله کشور را رقم می زنند و مدیریت اجرایی را به دست افرادی می سپارند که حتما با دادن وعده هایی توانسه اند اعتماد عمومی را جلب کنند؛ایران هم از این قاعده مستثنی نیست.

کشوری که دارای منابع انرژی سرشار، نیروی کار آمد، موقعیت جغرافیایی عالی و .. است و از جهاتی دیگر دارای امتیازات زیادی در عرصه های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی است. جمهوری اسلامی ایران تا به حال بیش از یازده انتخابات را تجربه کرده است که آخرین دوره آن هم در اردیبهشت ماه سال 96 اتفاق افتاد. زمانی که حسن روحانی با دادن وعده هایی توانست افکار عمومی را با خود همراه کند.

هر چند در این بین تعدادی از مدیران دولتی هم تخلفاتی انجام دادند ولی سرانجام حسن روحانی با رأی بیش از 20 میلیون ایرانی توانست بر کرسی پاستور تکیه زند.

سهم خواهی با طعم اصلاح طلبی

درست از فردای روی کار آمدن حسن روحانی بحث ها بر سر کابینه دوازدهم بالا گرفت و خبرهایی که حول این محور در رسانه ها پیچیده می شد بوی سهم خواهی برخی از جریانات سیاسی را می داد.

طیف اصلاحات که خود راحامی بزرگ رئیس جمهور در انتخابات دوازدهم می دانست حالا می خواست که مهره هایش را در کابینه دوازدهم قرار دهد.

ماجرا از سخنرانی جنجالی عارف در نشست هم‌اندیشی شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان با شوراهای اصلاح‌طلب سراسر کشور شروع شد که در این جریان او گفت: «هیچ شکی نیست که پیروزی روحانی مدیون اصلاح‌طلبان است. خواهش ما در آستانه تشکیل دولت دوازدهم همراهی و هماهنگی با فراکسیون امید است و ادعایی مطرح کرد مبنی بر اینکه اگر ما را دنبال نخود سیاه نفرستند قصد ما کمک کردن و ادامه راه است. »

با همین اظهار نظر بود که آتش دیگر افراد بالا گرفت و آن ها هم شروع به صحبت هایی از این جنس کردند؛ ولی آنچه اتفاق افتاد بی توجهی حسن روحانی به چنین سهم خواهی هایی بود، طوری که با اتنخاب وزیران پیشنهادی ،فریاد اصلاح طلبان در آمد. البته ناگفته نماند خود رئیس جمهور کابینه دوازدهم را فراجناحی خواند.

لفظ فراجناحی باعث شد تا بازهم سیل انتقادات به سمت دولت راهی شود در همین خصوص یک روزنامه اصلاح‌طلب با انتقاد از کابینه فراجناحی نوشت: «در بین اصلاح‌طلبان عده‌ای پایداری‌چی هستند؛ افرادِ اصلاح‌طلبِ اصولگرایِ پایداری چی که همواره در جمع اصلاح‌طلبان بوده و به‌اصطلاح از سبد رأی آنان به مجلس و شورا راه یافته‌اند، اینک نعل‌ وارونه می‌زنند.گاه از رفع حصر می‌گویند و گاه از کابینه فراجناحی و دفاع از اصولگرایان که مگر چه اشکالی دارد که در کابینه هم اصولگرایان باشند و هم اصلاح‌طلبان! به‌راستی کابینه فراجناحی دیگر چه صیغه‌ای است که برخی از اصلاح‌طلبان و نمایندگان مجلس آن را دنبال می‌کنند! مگر مردم خودشان نمی‌توانستند به اصولگرایان رأی بدهند که حالا عده‌ای دنبال احقاق حق آنها هستند.»

پیروزی روحانی

بالاخره با تمامی انتقادات این حسن روحانی بود که پیروزمندانه از صحنه نبرد با اصلاح طلبان بیرون آمد، ولی این پیروزی زیاد دوام نیاورد و کابینه دوازدهم در مواجه با مشکلات کشور آنچنان باید و شاید نتوانست به خوبی از پس آن ها برآید.

یکی از مواردی که درگیری های زیادی برای دولت به وجود آورد مسئله انتخاب استانداران بود؛ این موضوع باعث شد تا انتقادات زیادی به دولت وارد شود و باعث کلید خوردن طرح استیضاح رحمانی فضلی در مجلس شود و یا بحث بیکاری باعث شد تا وزیر کار و تعاون برای پاسخگویی به مشکلات پیش آمده در موضوع اشتغال کشور به مجلس بیاید و در نهایت باید گفت دولت از ابتدای روی کار آمدن خود با مشکلات زیادی مواجه بوده که باعث شده وزاری کلیدی دولت با انتقادات زیادی مواجه شوند.

اما هر چه گذشت مشکلات اقتصادی بیشتر جلب توجه کرد و کار اقتصاد مملکت به جایی رسید که با به لرزه افتادن قیمت دلار ارزش پول ملی افت شدیدی را تجربه کرد؛ به طوری که درهفته های اخیر دولت نتوانست مدیریت خوبی را بر بازار ارز داشته باشد و همین موضوع باعث شد تا آسیب های جدی به اقتصاد کشور وارد شود. آسیب هایی که بیش از همه قشر متوسط و ضعیف جامعه آن را حس کردند؛ اما از عرصه های مهم دیگر موضوع اشتغال بود.

اما در مورد اشتغال دولت با تمام کارهایی که انجام داد باز هم در اشتغال نتوانست به اهداف خود به صورت کامل برسد بطوری که امید علی پارسا رئیس مرکز آمار از سه میلیون و یکصد هزار نفر بیکار مطلق در کشور خبر داد.

زمزمه های تغییر

در مجموع مشکلات اقتصادی باعث شد تا زمزمه های تغییر کابینه بلند شود اما هنوز دولت دوازدهم به یکسالگی خود نرسیده که افرادی حتی از داخل این مجموعه پیدا شده اند که حرف از تغییر کابینه می زنند.

محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور در جمع خبرنگاران از حضور چهره‌ های جدید در کابینه دوازدهم که عمدتاً جوان‌ تر هستند خبر داد.

وی تصریح‌کرد: امیدوار هستیم با تشکیل وزارت بازرگانی، مسکن، صنعت، راه و سازمان جوانان که مستقل می‌شود بتوانیم تحولی به وجود بیاوریم و طبیعی است که ما چهره‌ های جدید را به کابینه خواهیم داشت و امیدوارم چهره‌های جوری باشند که بتوانند با انرژی بیشتری کار کنند.

این خبر حاکی از آن است که حتی دولت هم متوجه عملکرد اشتباه خود در حوزه های مختلف شده است و در پی اصلاح آن برآمده، اما باید توجه کرد کابینه دوازدهم هم نسبت به دوره قبل خود تغییراتی داشت ولی باز هم نتوانست از پی مشکلات برآید.

تغییرات گفته شده از سوی واعظی باید در وجه دیگری انجام شود بطوریکه نگاه مدیران باید اصلاح و معطوف به ظرفیت های داخلی شود؛ از ناگفته پیداست اگرمدیری روی کار بیاید و توجهی به ظرفیت های داخلی نداشته باشد نمی تواند دردی را دوا کند زیرا امروزه کشور از همین بی توجهی به ظرفیت های داخلی رنج می برد.

نگاه حکومتی

اما در آخر باید گفت با این تغییرات چه تفکری بر روی کار می آید؛ به زبانی ساده تر باید توجه کرد فردی که بر سر کار می آید با چه اندیشه کار خواهد کرد و آیا این تفکر اگر رنگ و بویی از لیبرالیسم داشته باشد به هیچ عنوان نمی تواند خواسته های ملت را برآورده کند زیرا ریشه های آن در نفع شخصی قرار گرفته است و این باعث می شود تا فرد به دنبال خدمت به مردم نباشد.

در سمت مقابل تفکری قرار دارد که نگاهی اسلامی و ملی دارد و نقطه آخر حرکت نظام اسلامی را به سمت ظهور حضرت مهدی(عج) می داند ضمن آنکه در همین خصوص حضرت امام خمینی(ره) فرمودند: «مسئولانی که به فکر ایجاد حکومت جهانی امام زمان(علیه السلام) نباشند، خائن و خطرسازند».

باید گفت اگر مسئولی در کشور بر سر کار بیاید و به فکر چنین کاری نباشد طبق گفته بنیان گذار انقلاب خائن است؛ پس دولت باید در انتخاب افرادی که در کسوت وزیر در هر وزارتخانه ای می گمارد نهایت دقت را داشته باشد که اگر چنین دقتی نکند حتما خسران بزرگی نصیبش خواهد شد.

خبرنگار: مجید فاضلی

کد خبر: 957704

وب گردی

وب گردی