سوءمدیریت  صنعت نفت را فلج کرد/ سیاستمداران درک درستی از مدیریت بحران ندارند

یک کارشناس انرژی گفت: سال‌های سال است که  هیچ هزینه ای برای توسعه و بهینه کردن میادین انجام نداده‌ایم و فقط منتظر قراردادهای خارجی بودیم؛ به قول معروف وقتی چیزی نکاشتیم، مطمئنا نمی توانیم چیزی را هم برداشت کنیم.

سعید ساویز کارشناس مسائل انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی ایسکانیوز؛ در پاسخ به این سوال که آمریکا و همدستانش درصدد هستند که با افزایش تولید نفت در بین اعضای اوپک، ایران را از صحنه رقابت خارج کنند؛ در این بین سیاستمداران ایران باید چه راهکاری را در پیش بگیرند اظهار داشت: در پی تیرگی روابط بین ایران و عربستان چنین به نظر می‌رسد که طرح اوپک جدید، سناریویی از سوی عربستان برای حذف ایران از این سازمان کلیدی و موثر در دنیای انرژی است که البته چنانچه تحریم‌های آمریکا بر صنعت نفت ایران شدت گیرد و به طور کامل عملی شود، با توجه به خواست اوپک برای افزایش تولید عملا اتفاق خواهد افتاد.

او تصریح کرد: امریکا در پی این است که یک میلیون بشکه، به ظرفیت تولید اوپک اضافه شود تا اینکه کم‌کم بتواند تولید ایران را از بازار حذف کند و این یک میلیون بشکه می تواند حاشیه امنی برای سقف عرضه و تقاضا در بازار بوجود آورد که شوک شدید افزایشی حاصل از خروج ایران از جمع تولید کنندگان باعث سقوط اقتصاد کشورهای وارد کننده نفت نگردد.

ساویز افزود: متاسفانه تحت فشار قراردادن خریداران نفت ایران برای حذف واردات نفت ایران از سبد تامین سوخت های فسیلی و کاهش قدرت خرید این ادعا را تایید می کند که هدف امریکا حذف ایران از بازار جهانی است.

این کارشناس تاکید کرد: آمریکا با همکاری عربستان و البته چراغ سبز روسیه قصد دارند که فروش نفت را به صفر برسانند. از سویی آمریکا اخیراً اعلام کرده که به یکسری از کشورها برای خرید نفت ایران معافیت می‌دهد؛ در اینجا این سوال پیش می آید که این دوگانگی رفتار از چه روی رخ داده است. در توضیح آن باید گفت که اوپک همین الان اگر اراده بکند که یک میلیون بشکه اضافه کند، از نظر فنی موفق نخواهد شد و تمام توان فعلی اوپک برای افزایش تولید در حال حاضر چیزی بین 400 تا 600 هزار بشکه است. این برای حذف ایران از بازار کافی نیست. بنابراین با معافیت دادن به خریداران نفتی ایران می خواهد کنترل قیمت بازار را به دست بگیرد تا در فرصت زمان ایجاد شده آرام آرام برای نفت ایران به طور کامل جایگزین پیدا کنند.

ساویز گفت: کارکرد اوپک این بود که برای صیانت از حقوق کشورهای تولید کننده نفت و تضمین تداوم تولید و فروش با قیمت عادلانه به کشورهای مصرف کننده نفت به کنترل بازار و عرضه و تقاضا بپردازد. اما امروزه همین کشوری که اوپک برای مبارزه با زیاده خواهی شرکت های آن تشکیل شده، ارباب اوپک و کنترل آن را بدست گرفته است. به طوری که بعد از 60 سال از تاسیس اوپک امریکا چنان به داخل اوپک نفوذ کرده در جهت خلع و سلاح اوپک حرکت کرده و توانسته کارکرد اوپک را تغییر دهد.

این کارشناس به تاثیر کاهش صادرات نفت ایران در بخش واردات و بودجه اشاره کرد و گفت: با این روش اقتصاد کشور به دلیل نبود نقدینگی در کنار تمام سوء مدیریت ها فلج خواهد شد.

ساویز در پاسخ به سوال اینکه دور زدن تحریم ها چقدر در تداوم رشد اقتصاد ایران موثر است، گفت: متاسفانه در دوره قبل که با وجود ایجاد میانبرها، چقدر از این پول وارد کشور شد. ما نفت را فروختیم ولی متاسفانه بابک زنجانی و رضا ضراب ها و غیره پول کشور را به تاراج بردند . پس فرض کنید نفت را فروختید و نتوانید با آن پول واردات و چرخه اقتصاد کشور را به چرخش در آورید. همچنین وقتی به تولید ملی و وضعیت معیشتی مردم کمک نمی کند، بنابراین نیازی به راه میانبر ندارد.

او تاکید کرد: در کنار این موارد اولا آمریکا تمام مسیرهای پیش روی ایران را بسته است؛ به طوری دعوای چپ و راست باعث شد که آن راه‌ها را شناسایی کند و برای بار دوم آن مسیرها را مسدود کنند. در واقع تحریم نعمتی بود برای کسانی که می خواستند؛ سرمایه کشور را به تاراج ببرند. اکنون دور زدن تحریم یکسری عاشق سینه چاک دارد، علت این است که آنها فرصت می کنند که بیشتر اموال مردم را غارت کنند. کسانی که می گویند راه‌هایی وجود دارد در واقع دنبال این نیستند که زندگی مردم روند عادی خود را طی کند بلکه اینها از این خوشحال هستند که تحریم ها بهانه ای خواهد بود برای برخی از اشخاص بجای سارمان‌های حقوقی و مسئولان که نفت را در خارج بفروشند. دور زدن تحریم و فروش نفت برای کشور هیچ نقطه مثبتی ندارد.

این کارشناس نفتی تصریح کرد: اگر ما سهم بزرگتری در اوپک داشتیم و اپک مجبور بود برای کاهش تولید نفت ایران بیشتر تولید کند؛ حذف ایران به سادگی امکان پذیر نبود. اما این به مفهوم مصون ماندن ما از آسیب تحریم ها نیست. تنها زمان حذف ایران طولانی تر می شد. بحث سهم تولید فقط بازکردن شیرسرچاهی نیست و سهم تولید نیاز به این دارد که مخازن و میادین نفتی پتانسیل را داشته باشد. ما سالهای سال است که هیچ هزینه برای توسعه میادین و بهینه کردن میادین نکردیم ما منتظر قراردادهای خارجی بودیم به قول معروف وقتی چیزی نکاشتیم مطمئنا نمی توانیم چیزی را هم برداشت کنیم.

او ادامه داد: ما الان با حداکثر ظرفیت‌مان کار می کنیم، افزایش ظرفیت تولید ما منوط به سرمایه گذاری و ورود تکنولوژی است این کار را انجام ندادیم متاسفانه شرایط کشور از سوی دولتمردان درک نشده است امروز در کشور ما تمام گره‌های سیاسی، زیست محیطی و اقتصادی همه باهم به یک نکته ختم شده است، بجای اینکه یک وفاق همدلی بوجود آید سیاست مداران در گیر دعواهای جناحی و سهم خواهی خود هستند. ما به سادگی با یک بدعهدی آمریکا و پاره کردن کردن کاغذ توسط ترامپ به چنین چالشی در دنیا رسیدیم می توان گفت؛ ما مدتها است که با این مشکل دست به گریبان بودیم. متاسفانه مدیریت بحران را در سیاستمداران نمی بینیم. مسئولین و مشاوران شان درک درستی از شرایط اقتصادی جامعه ندارند و امروز دیگر دیر شده است.

گفت‌وگو از: حبیبه رحیمیان

402

کد خبر: 959480

وب گردی

وب گردی