دکتر مراد عنادی کارشناس روابط بین الملل در گفت و گو با خبرنگار سیاسی ایسکانیوز، درباره مذاکرات کشورهای 1+4 با جمهوری اسلامی ایران در جهت حفظ توافق هسته ای اظهار داشت: نشست های جمهوری اسلامی ایران با کشورهای 1+4 در وین بعد از خروج آمریکا از برجام، این پیام را می دهد که سایر طرف های برجام در حال تلاش برای حفظ این توافق هستند.
وی افزود: اروپا که بانی و معمار برجام است و حفظ این توافق برای او جنبه حیثیتی دارد، باید اقدامات جدی تری را در این باره انجام دهد.
عنادی با اشاره به بسته پیشنهادی اروپا ادامه داد: وزیر امور خارجه کشورمان و آقای روحانی نیز بر این موضوع تاکید داشتند که بسته پیشنهادی اروپا ناکافی است، کاستی های زیادی دارد و در برگیرنده مسائل و نکات اساسی نیست.
این کارشناس تصریح کرد: از رفتار کشورهای اروپایی می توان استنباط کرد که آن ها به نوعی به دنبال خرید زمان و اتلاف وقت هستند؛ این در حالی است که آمریکا در برنامه زمان بندی شده تا آبان ماه به دنبال اعمال تحریم های همه جانبه علیه جمهوری اسلامی ایران است.
وی با اشاره به اظهارات موگرینی مبنی بر لزوم حفظ توافق هسته ای خاطر نشان کرد: در مقابل این اظهارات خانم موگرینی، شاهد هستیم که وزیر امور خارجه فرانسه بحث های دیگری را بیان می کند و مطالبات آمریکا را از زاویه دیگری مطرح می کند.
عنادی تاکید کرد: با این گزاره ها به نظر می رسد که نمی توان اعتماد چشم گیری به اروپا داشت مگر این که تصمیمات و خروجی جدی از مذاکرات با اروپا حاصل شود که تا این مقطع هنوز خروجی مورد نظر ایران حاصل نشده و بسته پیشنهادی آن ها نیز مطالبات ایران را برآورده نکرده است.
کارشناس روابط بین الملل اذعان داشت: تضمین هایی را که مقام معظم رهبری روی آن تاکید کردند و اروپا بایستی جدی تر عمل کند، به نظر می رسد که تا به الان این تضمین ها از سوی کشورهای اروپایی دیده نشده است.
وی با بیان این که مذاکرات با اروپا صرفا نباید برای مذاکره باشد، اظهار کرد: در گذشته نیز جمهوری اسلامی ایران با کشورهای اروپایی مذاکراتی را داشته است که صرفا در یک روند فرسایشی ادامه پیدا می کرد؛ این مذاکرات زمانی مهم و اثر بخش می شود که خروجی داشته باشد و معطوف به نتیجه باشد.
عنادی در پایان گفت: اگر مذاکرات در یک برنامه زمان بندی شده معطوف به نتیجه باشد می شود به آن امیدوار بود، اما اگر روند آن تبدیل به یک فرآیند فرسایشی شود و بحث های کلی را در بر گیرد هیچ ارزشی ندارد و در راستای همان سیاست خرید وقت خواهد بود.
302
