به گزارش گروه بین الملل ایسکانیوز، روزنامه «عکاظ » عربستان در مقاله ای با عنوان «تنگه هرمز» به قلم «می خالد» تهدید ایران مبنی بر بستن تنگه هرمز در صورت قطع صادرات نفت این کشور، را غیر ممکن دانسته و آن را تنگه ای بین المللی به حساب می آورد که بر اساس قانون آبراه های بین المللی سازمان ملل متحد، متعلق به همه کشورهایی که از این مکان نفت عبور می دهند می باشد. وی با دیدی انتقادی در همین زمینه می نویسد: «روحانی در کنفرانس مطبوعات ماه گذشته خود در سوییس، تهدید کرد که در صورت عدم صادرات نفت ایران، تنگه هرمز را خواهد بست و مانع از صدور نفت کشورهای دیگر از این تنگه خواهد شد. وی گفت در صورتی که آمریکا دوباره تحریم هایش را بر ایران تحمیل نماید تهدیدش را عملی خواهد نمود. قابل ذکر است که این تهدیدات از سوی ایران برای اولین بار نیست و هر زمانی که میان ایران با آمریکا درگیری به وجود می آید ایران تهدید به بستن این تنگه می کند. درگذشته هم وقتی بحث تحریم نفتی ایران به وجود آمد این مساله از سوی ایران مطرح گردید اما با امضای تفاهم نامه هسته ای این نزاع پایان یافت. آنچه که ایران باید مورد توجه قرار دهد آن است که تنگه هرمز از سال 1982 براساس تفاهم نامه سازمان ملل متحد یک آبراه بین المللی است و همه کشتی ها حق عبور و مرور از این تنگه را دارند.»

« ایران و آمریکا سیاست لبه آتش» عنوان مقاله ای است که روزنامه « الاهرام» مصر به قلم «احمد سید احمد» به رشته تحریر درآورده است. نویسنده در این مقاله، مواضع تند اخیر دو رییس جمهوری آمریکا و ایران را سیاست «بر لبه آتش» و یا به عبارت دیگر «پرتگاه آتش» می داند که احتمال دارد به تنش بیشتر و بروز جنگ میان طرفین منجر گردد. وی می نویسد: « تهدیدات سیاسی و دیپلماسی خصومت آمیز میان مسئولان ایران و آمریکا به طور بی سابقه ای افزایش یافته است. در برابر تهدیدات ایران مبنی بر بستن تنگه هرمز، ترامپ پاسخ داد که ایران با پیا مدهایی برای این تهدیدش مواجه خواهد شد که تا کنون تاریخ کمتر به خود دیده است. این حالت ادبیات خصومت آمیز گرم و آتشینی که میان دو کشور وجود دارد احتمال درگیری میان این دو کشور و قرار گرفتن هر دو بر لبه آتش را افزایش می دهد. در پس پرده این سیاست دلایل متعددی وجود دارند که عبارتند از: نخست، استراتژی آمریکا مبنی بر بیشترین فشار به ایران بعد از خروجش از تفاهم نامه هسته ای. دوم، استفاده ترامپ در شدت بخشیدن به ادبیات سیاسی خشونت آمیز علیه نظام سیاسی ایران به عنوان جزیی از استراتژی جامع آمریکا چه ایران تحریم بشود و یا نشود و یا جامعه بین المللی در مقابل آن بایستد یا نایستد. سوم، به رقم دور بودن برخورد نظامی میان دو کشور به دلایل متعدد منطقه ای و جهانی اما سیاست لبه آتش بودنی که هر دو در پیش گرفتند انگیزه ای برای جنگ همه جانبه را به وجود می آورد.»

روزنامه «الرای مدیا» کویت هم در مطلبی با عنوان «آتش در خانه همسایه» به قلم « مبارک مزید المعوشرجی » اعتقاد دارد که در صورت کنترل نکردن تحولات عراق و عدم اهتمام کویت به عنوان همسایه این کشور، آتش آن به کویت نیز سرایت می کند. نگارنده اعتقاد دارد: «زمانی که خانه همسایه ات آتش می گیرد، فقط نمی نشینی نگاه کنی و ساکت باشی تا آتش با سرعت غیر قابل باوری به خانه تو برسد. از این رو، قبل از اینکه آتش به خانه ات منتقل شود تلاش می کنی تا آن راخاموش کنی. آنچه از حوادثی که در استان های جنوبی عراق شکل گرفت (ما به طور مشخص هم دلایل آن را نمی دانیم) و برای ما اهمیت دارد آن است که نگذاریم ضررهای ناشی از این اتفاقات به ما برسد. بنابر این، نباید در این خصوص تنها نظاره گر باشیم بلکه باید به دولت عراق کمک کنیم تا خواسته های مردم را که به نشانه اعتراض به خیابان ها آمدند برآورده نمایند. امروز کشورهای همسایه و عرب مسلمان با یک فاجعه انسانی مواجه هستند و همه از آن ناراحتیم. «شیخ صباح احمد» امیر کویت هم برای ابراز همدردی و کمک به مردم عراق کامیون های سوخت را برای ایستگاه های برق و انرژی به این کشور فرستاد.»

روزنامه «الوطن» عمان هم در مقاله ای با عنوان «انعکاس جایگاه روابط کشورها در دیدارهای شان» به دیدار اخیر نخست وزیر کره جنوبی از این کشور، عقد تفاهم نامه های مختلف و مخصوصا در زمینه اقتصادی با توجه به جایگاه دو کشور در این حوزه اشاره می کند. این روزنامه می نویسد: « جایگاه روابط میان کشورها به واسطه مشارکت دو طرف و تبادل منافع مشترک با امضای تفاهم نامه هایی است که میان آن ها برقرار می گردد. روابط میان عمان و کره جنوبی روابط متمایزی است که میان مسئولان دو کشور وجود دارد و این جایگاه در علاقه مندی دو کشور مبنی بر گسترش روابط انعکاس یافته است. یکی از نقاط متمرکز در روابط میان دو کشور که مورد اهتمام هر دو می باشد منافع مشترک اقتصادی است که در دیدار «نا ک یون» نخست وزیر کره جنوبی از عمان که سه روز به طول انجامید مطرح شده است. کره جنوبی جایگاه سیاسی، اقتصادی، جغرافیایی، ابعاد تمدنی و تاریخی عمان را می داند و با توجه به فضای کنونی اقتصادی، منابع انسانی و طبیعی دو کشور تفاهم نامه هایی میان آن دو امضا شده است.»