مسعود فرزاد کارشناس مسائل آب در گفتوگو با خبرنگار گروه اقتصادی ایسکانیوز، در واکنش به مباحث پیش آمده درخصوص قطعی ممتد برق در شهرهای بزرگ و کوچک و ارتباط آن با معاهده پاریس، اظهار داشت: مصرف بیرویه دلیل عمده کمبود انرژی برق در کشور است و نمیتوان آن را به تعهدات ایران در معاهده پاریس ربط داد.
فرزاد با تشریح ابعاد معاهده پاریس عنوان کرد: در بیست و یکمین اجلاس متعهدین کنوانسیون تغییر آب و هوا، رژیم حقوقی مقابله با گرمایش جهانی موسوم به توافقنامه پاریس آمده است که دی اکسید کربن مهم ترین عامل گرمایش کره زمین است وازکشورهای عضو خواسته شده تا با ارائه برنامههایی در کاهش گازهای گلخانه ای مشارکت داشته باشند. این درحالیست که هنوز برروی دلیل یا دلایل گرم شدن زمین هیچ توافقی صورت نگرفته است. توافقنامه پاریس در آذرماه 94 تصویب شد ودر نهایت اردیبهشت ماه95 توسط ظریف در محل مجمع عمومی سازمان ملل امضا گردید.
او ادامه داد: در برنامه مشارکت ملی جمهوری اسلامی ایران (INDC) برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای ایران متعهد شده که تا سال2030 از میزان تولید گازهای گلخانه ای خود12%بکاهد . که این کاهش شامل دو بخش ۴ درصد غیر مشروط و ۸ درصد مشروط به لغو تحریمها است (با نقض برجام توسط آمریکا تعهد کاهش 8 درصدی نیز خود به خود از بین میرود).همچنین بنا شده است که ایران از سال 2020 شروع به کم کردن گازهای گلخانه کند.
این کارشناس، تصریح کرد: این توافقنامه توسط مجلس شورای اسلامی تصویب شده است اما هنوز توسط شورای نگهبان تایید نگردیده است. این معاهده برای ایران که کشوری نفتخیز و دارای ذخایرعظیم گازی است. با آغاز دوباره تحریمهای نفتی مواجه شده است؛ میطلبد که نفت و گاز و دیگر فرآوردههای نفتی در داخل کشور مصرف گردد، لذا با زیر بار رفتن به این تعهد مجبوراست روند توسعه اش را کند نماید. همه اینها در حالیست که ایران نسبت به کشورهای توسعه یافته وصنعتی مقدارناچیزی گازهای آلاینده تولید می کند. تا جاییکه من اطلاع دارم؛ باتوجه به عدم تایید شورای نگهبان تاکنون هیچ ابلاغی به وزارت نیرو برای کاهش گازهای گلخانهای نشده است که وزارت نیرو خود را ملزم به رعایت آن بداند. اما این وزارتخانه به صورت خودجوش طی سالیان گذشته تولید برق در نیروگاههای حرارتی را به سمت نیروگاههای گاز سوز (گاز ازسوختهای پاک)برده است.
فرزاد با بیان اینکه در بحث تولید برق نزدیک به85 %برق کشور از نیروگاههای حرارتی(یعنی نیروگاهای گازی ، فسیلی و سیکل ترکیبی) تامین میگردد، وزارت نیرودر جهت کنترل و تامین برق شبکه بصورت سالیانه باید 5 هزار مگاوات نیروگاه برق احداث نماید، اما متاسفانه به دلیل نبود منابع مالی و وجود تحریمهای شدید بین المللی و همچنین واقعی نبودن و پایین بودن تعرفههای قیمت برق (که نقش تعیین کننده ای در توسعه نیروگاهی دارد )برای مصرف کنندگان این مهم، محقق نشده است.
این کارشناس مسائل آب ادامه داد: درصورت محقق شدن موارد مذکور وزارت نیرو می تواند همه نیروگاههای حرارتی را تا سال 2030 تبدیل به نیروگاههای گازی نماید. همچنین به اهداف و تعهد خود (منظوربخشی که مربوط به این وزارتخانه ست) در معاهده پاریس برسد. همچنین تاکنون وزارت نیروسوخت هفتاد درصد از نیروگاههای حرارتی رابه گاز تبدیل نموده است.
او در ادامه تصریح کرد: میان قیمت برق تولیدی از طریق نیروگاههای برقآبی، حرارتی، خورشیدی و بادی تفاوتهایی عمده ای وجود دارد اما در حال حاضر وزارت نیرو قیمت برق را بصورت یکسان بدون هیچ گونه تفاوتی درتعرفه به مصرف کننده هاعرضه می نماید، که این امر وزارتخانه را به شدت متضررمیکند به نحوی که دیگر نمی تواند طرحهای توسعهای اش را در همه بخشها با درآمدهای خود انجام دهد.
این کارشناس مسائل آب با اشاره به بازده تولیدبرق انواع نیروگاهها گفت: نیروگاههای خورشیدی با راندمان 20درصدی، نیروگاههای بادی با راندمان 30درصدی، نیروگاههای گازی با راندمان 35درصدی و نیروگاههای سیکل ترکیبی با راندمان60درصدی درحال تولید برق هستند،اما بیشترین راندمان مربوط نیروگاههای برق آبی است که با بازدهای در حدود 92 درصد بالاترین راندمان را دارا هستند.
فرزاد در ادامه گفت: در سالهای اخیر به ویژه در سال آبی جاری به علت کم بارشی بیشتر ظرفیت مخازن سدها خالی مانده اند. لذا نیروگاههای برق آبی که معمولا در زمانهای پیک مصرف و در ایام گرم سال به شبکه برق وارد میگردند با حداقل ظرفیت فعال می باشند که این امر علاوه بر کم بارشی به نبود منابع مالی کافی برمی گردد به رویه اشتباه ای که آهنگ توسعه نیروگاههای برقآبی را به دلایل غیرعلمی وسلیقه ای که شروع آن ازدولت یازدهم بوده، کند نموده است.
فرزاد با انتقاد از اینکه نیروگاههای تولید برقآبی ارزانترین و به صرفه ترین برق تولیدی را دارا است، اظهار داشت: با استفاده از نیروگاههای جریانی و تلمبه ذخیره ای و... در این وانفسای بی آبی بدون هدر دادن ذره ای آب به انرژی مورد نیاز برای زمانهای اوج مصرف و پیک شبکه برق دست یافته وجلوی خاموشی ها وکمبود برق راگرفت.همچنین با احداث نیروگاههای کوچک و میکرو آبی در نقاط دور افتاده بدون نیاز به صرف هزینه های انتقال شبکه برق ،انرژی مورد نیاز آن مناطق را تامین نمود .
او با تاکید بر اینکه نیروگاههای برقآبی هم از جمله نیروگاههای پاک و تجدیدپذیر محسوب میشوند،بیان داشت: امروزه در کشورهای توسعه یافته متوسط تولید برق مصرفی نسبت 70درصدبرق ازنیروگاههای اتمی وحرارتی و 30درصد ازنیروگاههای تجدید پذیر تامین می شود؛ این درحالیست که تنها 15 درصد از تولید برق ایران از انرژی های تجدیدپذیراست. بیشترین تولید انرژی تجدیدپذیر در ایران همین برق آبی است (یعنی حدود98درصدبرق تجدیدپذیر). ما نیز میتوانیم با توجه به ارزانی تولید برق آبی وبا توسعه نیروگاههای جریانی وتلمبه ذخیره ای و.... این متوسط پیشرفت نزدیک شویم.
انتهای پیام/