لطفاً حرمت پرچم کشورم را حفظ کنید!

احساس تعلق و دلبستگی به کشور بی تردید با حس احترام نسبت به پرچم که نماد کشور است گره می‌خورد و پرچم ملی هر کشوری نمادی از هویت و آرمان آن محسوب می‌شود که دربردارنده و نشان دهنده فرهنگ و مذهب مردم آن است.

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، کم اعتنایی به پرچم مقدس کشورمان در واحد تهران مرکز دانشگاه آزاد اسلامی شاید نکته عجیبی نباشد، چرا که این روزها این کم توجهی ها در دیگر دانشگاه ها، مدارس و حتی سازمان های دولتی و اماکن عمومی هم دیده می‌شود. به همین دلیل است که خیلی ها عقیده دارند در کشورمان آنچنان که باید نماد ملی و پرچم رسمی را با روح ملی مردم عجین نکرده ایم. برخی حتی در ترتیب رنگ های پرچم ملی و حتی فلسفه وجودی آن اطلاع دقیقی ندارند.

احساس تعلق و دلبستگی به کشور بی تردید با حس احترام نسبت به پرچم که نماد کشور است گره می‌خورد. شاید یکی از دلایل برافراشتن پرچم ملی در اماکن عمومی و سازمانهای دولتی فارغ از هویت بخشی ملی و افزایش حس ملی گرایی القا کردن حس صلابت، حس غرور و عرق ملی و اقتدار ملی باشد.

مردم تمام کشورها جایگاه ویژه ای برای این نشان ملی و شاید مذهبی که به آن افتخار می کنند قائلند. قهرمانان ملی بعد از هر پیروزی و موفقیتی پرچم کشور خود را بالا می برند و بر آن بوسه می زنند. در مراسم صبحگاه نظامیان، آن را برافراشته می کنند و به آن احترام میگذارند. حتی برای توهین و یا اعتراض به سیاست های یک کشور یا یک رژیم پرچمش را آتش می زنند و یا آن را وارونه نشان می دهند.

دکتر عبدالله بیچرانلو استادیار علوم اجتماعی دانشگاه تهران در یادداشتی می نویسد: «همانند نام کشور، پرچم و نشان آن نیز در شناخت هر کشوری مهم است و نشان‌دهنده‌ی هستی‌شناسی، انگیزه‌ها، باورها، آرمان‌ها، نگرش‌ها و ایدئولوژی و در برخی موارد حتی بیانگر پیشینه‌ی یک ملت است. پرچم ممکن است بیان‌کننده‌ی شرایط جغرافیایی، فرهنگی و حتی صنعتی و کشاورزی یک کشور نیز باشد. پرچم مهم‌ترین سند هویتی و نماد ملی یک کشور در عرصه‌ی بین‌المللی است و به طور بسیار فشرده و انتزاع‌یافته، یک ملت و باورهای آن را معرفی می‌کند.»

بنابراین پرچمی که نمایاننده سیاست ها و آرمان های یک کشور است افرادی را زیر پرچم خود می آورد که احساس قرابت با سیاست ها و منش آن کشور دارند. شاید به همین دلیل است که مسلمانان در نقاط مختلف جهان، به جمهوری اسلامی ایران عشق می ورزند و این کشور و نظام آن را نماینده واقعی اسلام ناب محمدی (ص) می دانند. برخی از جلوه های این علاقه، در سفر مقامات سیاسی ایران به کشورهای گوناگون نمایان می شود. تصاویر زیر نمایانگر احترام مردم اندونزیایی به پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران است.

ارتباط بین فرهنگ، پرچم و هویت ملی

زینب میرعلی نیز در کتاب «نقش پرچم در پاسداری از ملیت و هویت ملی» در خصوص ارتباط بین فرهنگ، پرچم و هویت ملی نوشته است: «می توان میراث فرهنگی مشترک، گسترده و فراگیر را در بین شهروندان یک کشور از مهم ترین اجزای هویت ملی دانست که سبب توافق فرهنگی می شود. مقصود از فرهنگ مجموعه ذهنی و روانی مشترکی است که در گذشته تاریخی شکل گرفته و طی فرآیند جامعه پذیری، به نسل های بعدی منتقل شده است و نسل های نوین آن را به ارث برده اند. این مجموعه شامل ارزشها، هنجارها، نمادها، اعتقادات و احساسات و رویکردهایی است که در زمینه خانواده، اقتصاد، سیاست، مذهب، جامعه پذیری و تفریحات در بین مردم یک جامعه به صورت وجدان جمعی درآمده است.

فرهنگ علاوه بر بخش ذهنی، دارای بخش عینی نیز هست که برخی از آن با عنوان تمدن نام می برند و در قالب میراث فرهنگی در اختیار جوامع است. میراث فرهنگی کلیه ابعاد فرهنگی هر نظام اجتماعی را در برمی گیرد که به نحوی خودآگاه یا ناخودآگاه ما را تحت تأثیر قرار می دهد و نشانه های تاریخی یک فرهنگ و یک ملت به شمار می رود. پرچم به عنوان نماد هر کشور از کودکی با جامعه پذیر شدن، ملکه ذهن افراد آن کشور شده و غالبا هویت ملی افراد، به طور ناخودآگاه با دیدن آن تقویت می شود. بدیهی است مفهوم هویت ملی یکی از موضوعات انتزاعی و معنوی و مربوط به دنیای ذهن است و همیشه یک ارتباط دوسویه بین مفاهیم انتزاعی و نمادین برقرار است.

پس برای بیان مفاهیمی مانند هویت، باید از نمادپردازی استفاده کرد؛ زیرا بیان اندیشه بدون نمادپردازی امکان پذیر نیست. با استفاده از نمادها و آیین ها می توان به تقویت هویت ملی اهتمام ورزید. منشأ این امر در این نهفته است که بسیاری از رفتارهای انسان، سنتی مبتنی بر عادت یا احساسی است و این نمادها و آیین ها می توانند دو بعد از رفتار انسانی را تحت تأثیر قرار دهند . آنها از یک سو باعث بنا نهادن سنتی می شوند که در تاریخ استمرار می یابد و در نسل های بعد نیز جریان پیدا می کند و از سوی دیگر، هر کدام از این آیین ها و مواجه شدن با این نمادها، حس وطن دوستی و احساسات را بر می انگیزد. بنابراین، نمادها و آیین ها در مقام بخشی از عناصر تشکیل دهنده همبستگی ملی ضرورت دارند پرچم یکی از قدیمی ترین و مهم ترین نمادهای حکومت های مختلف بوده است. درواقع هر حکومتی که برای خود هویت، ویژگی، قاعده‌مندی سیاسی و اجتماعی تعریف کرده؛ یک پرچم نماد آن شده است. ضمن اینکه پرچم عامل انسجام ملی است.»

پرچم جمهوری اسلامی ایران

نصرت اله بختورتاش در کتاب «تاریخ پرچم ایران؛ درفش ایران از باستان تا امروز» می نویسد: در اصل هجدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ۱۳۵۸ در مورد پرچم ایران به تفصیل سخن آمده است. پرچم جمهوری اسلامی از سه رنگ سبز (نماد اسلام)، سفید (نماد صلح و دوستی) و سرخ نماد خون شهیدان و رشادت) تشکیل می شود و نشان جمهوری اسلامی در وسط آن قرار دارد. این نشان بیان گر «الله» و شعار «لا اله الا الله» و نمایشگر لاله که سمبل خون شهید است به رنگ قرمز در میان پرچم و روی رنگ سفید قرار گرفته است. همچنین ۲۲ «الله اکبر» به رنگ سفید و به نشانه پیروزی انقلاب در روز ۲۲ بهمن، در حاشیه پایین رنگ سبز و حاشیه بالای رنگ قرمز با خط بنایی (یعنی همان خطی که شعار الله اکبر را بر مناره های مساجد اسلامی نقش می کند) نوشته شده است.

دکتر حمید ندیمی طراح آرم جمهوری اسلامی، در گفت و گو با مجله پاسدار اسلام در سال 1362 درباره عناصر صوری و محتوایی آن می گوید: در این نماد سه رکن اساسی حکومت اسلامی از دیدگاه قرآن وجود دارد یعنی کتاب، ترازو و آهن و یا به عبارت قرآنی کتاب، میزان و حدید. جزء قائم میانی، در ترکیب با شکل تشدید که در خط فارسی و عربی نشانه شدت است شمشیر را تداعی می کند، قائم و ایستاده که خود نماد و قدرت و استحکام و ایستادگی است و این برداشت تعبیری از کلمه جدید است در کتاب الله (انزلنا الحدید فیه بأس شدید) و ترکیب کاملا متقارن شکل بیانی از حالت تعادل و توازن که این نیز برداشتی تعبیری است از کلمه میزان در کتاب خدا. والسماء رفعها و وضع المیزان.

پنج جزء تشکیل دهنده علامت که اگر به پنج اصل پایه دین برگردد اصل توحید را در حکم عمود و ساقه اصلی در میان دارند، گذشته از آنکه در ترکیب کلی خویش کلمه الله را بیان می کنند و عصاره ای از کلمه توحید یعنى لا اله الا الله را نیز در دستور خود مستتر دارند. خطوط هلالی های طرح که در یک دایره محاط است با تداعی نصف النهارهای کره، جهانی بودن دعوت اسلام را تجسم می بخشند. کلمه الله به صورت کروی طراحی شده تا نشان دهنده پیام جهانی آن باشد. هلالی های تعبیه شده در این آرم از نقش مبارکی ریشه می گیرد که حضرت رسول (ص) بارها با شمشیر مبارکشان به عنوان امضا بر روی شن ها ترسیم کرده اند اما پس از آن وی پرچم را نیز طراحی نمود.

کلام آخر...

بی توجهی به سمبل اتحاد و همبستگی ملی در مقابل بارها و بارها از آن سخن گفتن تناقضی است که با کمی دقت می‌توان آن را دریافت. امید است مسئولین امر، مدیران روابط عمومی‌ها، مسئولان محیطی سازمان ها، دانشگاه ها و مدارس احترام به پرچم ملی را حفظ و قداست آن را در چشم مردم پایین نیاورند، چرا که پرچم ملی هر کشوری نمادی از هویت و آرمان آن محسوب می‌شود که دربردارنده و نشان دهنده فرهنگ و مذهب مردم آن است.

انتهای پیام/

کد خبر: 963916

وب گردی

وب گردی