رضا اردکانیان وزیر نیرو در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی ایسکانیوز، در خصوص وضعیت دیپلماسی آبهای مرزی کشور، اظهار کرد: در اوایل دهه 80 اولین جرقه اقدامات منطقه‌ای و بین المللی زده شد و ما سد دوستی را روی هریرود و سد خداآفرین را روی رودخانه ارس احداث کردیم. همچنین مرکز منطقه‌ای و بین المللی در زمینه آب را تاسیس کردیم که از کشورهای منطقه در سطوح بالا در سطح وزراء نیز در این مرکز حضور داشتند.

او تصریح کرد: فعالیت های دیگری هم در این عرصه طراحی کردیم که بعضا دنبال شد و برخی نیز در حال انجام است. در حال حاضر خوشبختانه بخش خصوصی ما به ویژه در حوزه برق حضور فعالی دارد و صنعت برق و وزارت نیرو و دولت تمام سعی و تلاششان براین است که این حضور توسعه پیدا کند. اگر می بیند که ما چند 10 هزارمیلیارد تومان به بخش خصوصی بدهکار هستیم و هر روز هم بخش خصوصی ما فعالان به دنبال اجرای پروژه های جدید است حاکی از این که یک سطح وسیع و عمیق اعتماد فی مابین وجود دارد.

تولید 60 درصد برق توسط بخش خصوصی

اردکانیان تاکید کرد: درست است که سازوکارها؛ سازوکار متفاوتی است، ولی کاملا مثل اعضای یک خانواده عمل می کنند. الان 60 درصد تولید برق کشور توسط بخش خصوصی تولید می شود و روز به روز نیز در حال افزایش است.

اردکانیان درباره آب‌های مرزی اظهار داشت: هم‌اکنون چیزی حدود 263 حوزه آبریز مشترک در دنیا داریم که 40 درصد جمعیت در حوزه مشترک زندگی می‌کنند و شاید بالای 2 هزار یاداشت تفاهم و مقاوله نامه، قرارداد در آب‌های مشترک و مرزی منعقد شده و رودخانه‌های متعددی در 10 کشور در حال بهره‌برداری هستند.

وزیر نیرو افزود: سازمان‌های حوزه آبریز مشترک نیز در آفریقا داریم که فعال و تاثیرگذار هستند. اما در کشوری مثل ایران که همسایگان متعددی در خشکی دارد، موضوع آب مرزی و تنوع مرزی نیز مهم است؛ چرا که کشور ما در برخی رودخانه‌های بالادست و پایین دست فعالیت‌هایی را انجام می‌دهد و وزارت نیرو تمامی آنها را مدیریت می‌کند.

اردکانیان با تاکید بر اینکه ما در زمینه آ‌ب‌های مرزی مسیر رو به جلویی را طی می‌کنیم، تصریح کرد: ما در وهله اول در این خصوص تاکید بر حفظ حقآبه های کشور را داریم، چه در جایی که پایین دست مثل افغانستان، در بخش بالادست عراق؛ بنابراین حفظ حقآبه های کشور یک وظیفه است.

وزیر نیرو افزود: باید این را بپذیریم که زندگی در حوزه آبریز مشترک مثل زندگی در یک خانواده است و توسعه در یک حوزه آبریز مشترک نمی‌تواند یک توسعه به هم پیوسته و یک سویه باشد. از دهه 80 به بعد ما همکاری‌های نزدیک و فعالانه‌ای با کشور افغانستان را در زمینه کمک به آنها برای بازسازی بخش آب در سطح توانی که داشتیم انجام دادیم و این احساس منتقل شد که ما موضوع آب‌های مشترک را در دستور کار داریم. بعد از 30 سال که از معاهده سال 1351 که به عنوان معاهده هیرمند از آن یاد می شود برای اولین بار در سال 81 بخش اصلی آن معاهده کمیساریای همکاری دو طرف تشکیل شد. بنابراین راه‌های متعددی برای تحکیم روابط برای یک احساس هم مسئله بودن وجود دارد.

انتهای پیام/