به گزارش گروه بین الملل ایسکانیوز، روزنامه «الاهرام» مصر در مطلبی با عنوان «آنروا میان آمریکا و اسرائیل» به قلم «سعاد طنطاوی» به مشکل پناهجویان فلسطینی در صورت قطع کمک های مادی اشاره می نماید. نویسنده اعتقاد دارد که این آوارگان با فاجعه ای روبرو خواهند شد به گونه ای که سلامت و همچنین دیگر خدمات مورد نیاز آن‌ها که از سوی آنروا ارائه می شود با تهدید روبه‌رو است. نگارنده می نویسد: «کمک های مالی آمریکا به آونروا دو سوم بودجه این سازمان را تشکیل می دهد و قطع این کمک‌ها برای فلسطینی‌ها خیلی ناگوار و رنج دهنده است. این سازمان، در سال 1950 برای کمک به 700 هزار از فلسطینی که بعد از تاسیس رژیم صهیونیستی رانده شدند به وجود آمد. آنروا در کرانه غربی اشغال شده، نوار غزه محاصره شده، اردن، سوریه و لبنان فعالیت نموده و به کودکان فلسطینی آموزش‌های ابتدایی و راهنمایی و خدمات بهداشت و سلامت ارائه داده و برخی از طرح‌های زیرساخت را در این مناطق اجرا می‌کند. توقف کمک رسانی به آنروا بزرگترین فاجعه برای پناهجویان فلسطینی در این مناطق می باشد و این به معنای توقف خدمات آموزشی و برنامه‌های بخش سلامت و به خطر افتادن زندگی فلسطینیان است. گزینه دیگر اجبار فلسطینی‌ها به بازگشت به معاهدات صلح تحمیلی از سوی کاخ سفید می باشد که با رویکردهای اسرائیل در مقابل کمک های مالی سازگار باشد.»
روزنامه «الشرق الاوسط» عربستان در یادداشتی با عنوان «عراق میان دو اراده » به قلم «مشاری الذایدی» بیان می کند که عراق میان فعالیت‌ها و برنامه‌های ایران و آمریکا قرار دارد. از یک سو ایران عراق را جزء لاینفک خود می‌داند و به همین علت به این کشور موشک ارسال نموده است و از سویی دیگر آمریکای زمان ترامپ با زمان اوباما متفاوت بوده و به دنبال آن است که به طور عملی از نفوذ ایران جلوگیری نماید. نویسنده این مقاله اشاره دارد: «با زمان نزدیک شدن به تشکیل دولت عراق و شکل‌گیری بزرگترین جناح در مجلس این کشور، گزینه های به مراتب آشکارتر و قطعی‌تری پیش روی سیاستمداران این کشور و مخصوصا شیعیان قرار دارد. ایران به عراق به عنوان جزئی از خود نگاه می‌کند. آمریکا در عراق ید طولایی دارد زیرا عراق بعد از صدام را، خود آمریکا به وجود آورد که اشخاصی مانند نوری المالکی، حیدر العبادی، ابراهیم جعفری، هادی العامری و دیگران توانستند به نمایندگی مجلس و دولت راه پیدا نمایند اما آمریکای امروز، آمریکای زمان اوباما نیست بلکه آمریکای زمان ترامپ و وزیر امورخارجه اش پمپئو، می باشد که نظاره گرحضور ایران در عراق می باشند.»
روزنامه «الدستور» اردن هم در مطلبی با عنوان «هماهنگی دائم میان اردن و فلسطین» به قلم «کمال زکارنه» به مشکلات مشترک پیش روی این دو کشور در حل مسئله فلسطین و وجود هماهنگی های لازم میان آن‌ها می پردازد. این روزنامه می نویسد: «بعد از این که آمریکا به طور پی در پی صفحاتی مانند در نظر گفتن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل و مساله پناهجویان را برای پایان دادن به درگیری میان اسرائیل با فلسطین، در جهت تامین منافع رژیم اشغالگر قدس باز کرد؛ اردن و فلسطین با چالش های متعدد سیاسی و اقتصادی مواجه شدند که شاید بتوان آن را خطرناکترین چالش در نزاع میان اسرائیل با فلسطین دانست. نقش ملی و برادر گونه ای که پادشاهی اردن، دولت و مردمش در دفاع از حقوق مردم فلسطین داشته و همانند سپری در مقابل خطرات سیاسی و عملی که آمریکا علیه فلسطین دارد عمل می کنند، باید به سایر کشورهای عربی و اسلامی نیز گسترش پیدا کند و کشورهای عربی مواضع آشکارتری برای کمک به اردن و فلسطین و جلوگیری از توطئه پایان مساله فلسطین به عمل بیاورند.»
روزنامه «الرای مدیا» کویت در مقاله ای با عنوان «گفت وگوی یمن برای گفت وگو» به قلم «خیراله خیرالله» گفت وگوی اخیر میان حوثی ها با دولت یمن را تنها تلاشی برای یک گفت وگو دانسته که نماینده ویژه سازمان ملل برای حل بحران یمن به دنبال آن است. وی می نویسد: «گفت وگوی میان حوثی ها و دولت یمن با یکدیگر را نمی توان چیزی جز تلاش « مارتین گریفیث » فرستاده سازمان ملل متحد در امور یمن دانست که قادر است به پیشرفت هایی در بحران یمن دست پیدا نماید. این فرستاده خواسته تا اثبات کند که وظیفه اش مکان نمی شناسد و می تواند دو گروه را در یک مکان بی طرف مانند ژنو برای گفت وگو گرد آورد. به نظر می رسد وی با در نظر گرفتن یک کشور بی طرف، به دنبال آن است تا از بحران دور بماند و اعتقاد دارد که حضور ایران در یمن به حل بحران و گفت و گوهای این کشور کمکی نمی کند.»
انتهای پیام/