به گزارش گروه اقتصادی ایسکانیوز، صنعت مدرن خودروسازی سریع‌تر از آنچه تصور می‌شود در حال پیشرفت است. کمتر حوزه‌ای در دنیای صنایع وجود دارد که در آن واحد بتواند از حوزه‌های آی‌تی، نفت، معادن، مکانیک، شیمی، ریاضی، گرافیک و حتی نظامی برای ساخت یک محصول استفاده کند. به همین دلیل است که ناظران می‌گویند اگر کشوری صنعت خودروسازی خوبی داشته باشد قطعاً در تمامی جنبه‌های اقتصادی نیز موفق است.

نهایت ساده‌انگاری خواهد بود اگر تصور کنیم که موفقیت در خودروسازی تنها ناشی از طراحی‌های خارق‌العاده یا موتورهای چند صد اسب‌بخاری است. همان‌طور که گفته شد خودروسازی ترکیبی است از دیگر حوزه‌ها؛ اما اینکه چطور می‌شود از این ترکیب رنگارنگ، ماحصلی یک‌رنگ بیرون کشید تنها در ید علوم آکادمیک است. دانشگاهی که برای خودروسازان طراح، مهندس و مدیر تربیت می‌کند.

شکی نیست که هیچ‌یک از خودروسازان بزرگ دنیا بدون حضور نخبه‌های دانشگاهی هرگز نمی‌توانستند به کوچک‌ترین موفقیتی دست پیدا کنند. بخش تحقیق و توسعه تمام شرکت‌های معتبر بیش از آنکه در پی استراتژی‌های کلیشه‌ای و منسوخ در بازاریابی باشد، در پی جذب بهترین‌های دانشگاه هستند. در چنین فضایی است که رقابت برای کسب عنوان بهترین دانشگاه در حوزه خودرو نیز جدی می‌شود.

University of Zwickau

به عقیده کارشناسان، در حال حاضر بهترین دانشگاه دنیا برای تحصیل در کلیه زیرمجموعه‌های مهندسی خودرو، دانشگاه تسویکاو یا زویکاو آلمان است. این دانشگاه مستقیماً با شرکت‌های خودروسازی در تعامل است. در واقع دانشجویان به‌نوعی برای بخش مهندسی شرکت‌های خودروسازی کار می‌کنند و آنچه می‌آموزند را در دنیای واقعی لمس می‌کنند. گفته می‌شود تمام فارغ‌التحصیلان رشته موتورهای درون‌سوز مستقیماً وارد بازار کار به‌ویژه شرکت‌های خودروساز می‌شوند.

Chalmers University of Technology

دانشگاه چالمرز سوئد را بهترین محیط آکادمیک برای تحصیل در علوم خودرو می‌دانند. از میان تمام کورس‌های ارائه شده در این دانشگاه، بخش ایمنی خودروهای آن از شهرت جهانی برخوردار است. از آنجا که شرکت‌های خودروسازی سوئد مانند ولوو، اسکانیا و ساب از جمله تولیدکنندگان ایمن‌ترین خودروهای دنیا هستند، نباید شک کرد که نقش چالمرز در این موفقیت صد در صدی بوده است.

Kettering University

شاید برای اهالی خودرو دانشگاه کترینگ آشناترین نام در این لیست باشد. دانشگاهی که سال 1919 توسط بزرگ‌ترین خودروساز وقت و حال آمریکا یعنی جنرال موتورز تأسیس شد. تصور کنید درست یک قرن بیش این شرکت می‌دانسته که برای پیشبرد اهداف خود نیاز به فضایی علمی و با دانش ناب دارد. اگرچه این دانشگاه در سال 1982 از جنرال‌موتورز جدا شد ولی هنوز هم بخش اعظم مهندسی این شرکت موسوم به GMI در دانشکده مهندسی خودروی این دانشگاه حضور دارد.

University of Leeds

دانشگاه لیدز انگلستان را متخصص در پژوهش‌های مربوط به خودرو می‌دانند. واکاوی مسائل پیچیده این صنعت به‌خصوص درباره آلایندگی موتور خودروها، نحوه احتراق، خودروهای برقی، هوش مصنوعی و رفتارهای راننده. بخش آخر قسمت جالب این دانشگاه است. چراکه رابطه نزدیکی با پزشکی و روانشناسی دارد. واکنش‌های رانندگان در زمان تصادف و یا عکس‌العمل‌های آن‌ها در زمان حرکت با سرعت بالا، محرکی برای تحقیق و تبدیل به هوش مصنوعی در دانشگاه لیدز شده است.

University of Texas at Austin

مرکز تحقیقات حمل و نقل دانشگاه تگزاس در آستین که اغلب آن را با نماد CTR می‌شناسند، به‌قدری توانمند ظاهر شده است که دولت فدرال از فارغ‌التحصیلان برای وضع قوانین مربوط به خودروها استفاده می‌کند؛ اما در زمینه صنعت خودرو، این دانشگاه به دلیل تحقیقات و دستاوردهای مهمی که در زمینه مواد اولیه به کار رفته در صنایع خودروسازی دارد، مشهور است. دانشگاه تگزاس تا مقطع دکترا در علوم تحقیقات خودرو کلاس برگزار می‌کند.

وضعیت در ایران

شاید عجیب باشد ولی مهندسی خودرو در سیستم آموزشی کشور چندان هم غریب و ناآشنا نیست. این رشته هم‌اکنون در دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه صنعتی سهند، دانشگاه پیام نور، دانشگاه فنی و حرفه‌ای، دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه جامع علمی کاربردی در مقاطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری ارائه می‌شود.

دانش‌آموزان علاقه‌مند در دوره هنرستان می‌توانند دروس تخصص مانند تکنولوژی مولد قدرت، تکنولوژی شاسی و بدنه و انتقال قدرت، تکنولوژی موتورهای دیزل، اجزاء ماشین، رسم عمومی و تخصصی، محاسبات فنی، کارگاه‌های مولد قدرت و شاسی و بدنه و دیزل را فرا بگیرند.

در دوره کاردانی و به‌عبارتی در ابتدای دانشگاه است که تکنولوژی انتقال قدرت معمولی، تکنولوژی دستگاه‌های الکتریکی، تکنولوژی سوخت‌رسانی، تکنولوژی شاسی و بدنه، تکنولوژی مولد قدرت، کارگاه دستگاه‌های الکتریکی، ترمودینامیک، مکانیک سیالات، هیدرولیک و پنوماتیک مقدماتی را می‌آموزند.

در گام بعدی و به محض حضور در دوره کارشناسی اصول طراحی موتورهای پیستونی، تئوری حرکت خودرو، الکترونیک خودرو، کاربرد نرم‌افزارهای رایانه‌ای خودرو، تکنولوژی‌های پیشرفته خودرو، هیدرولیک ماشین‌آلات سنگین، تراشکاری قطعات خودرو، سوخت‌رسانی گازی، الکترونیک پیشرفته خودرو، یاتاقان و مکانیزم روغن‌کاری، ارتعاشات، دینامیک و سوخت و احتراق ارائه می‌شود.

در دوره کارشناسی ارشد بسته به گرایش تحصیلی دروس فوق تخصصی ارائه می‌شود. اصول تکنولوژی خودرو، طراحی و شبیه‌سازی موتورهای پیستونی، دینامیک سیالات محاسباتی، سیستم‌های حرارت و سیالات خودرو، موتورهای احتراق داخلی پیشرفته، طراحی سیستم‌های انتقال قدرت، اجزاء محدود، کاربرد کنترل پیشرفته در خودرو، بهینه‌سازی، موتورهای دیزل پیشرفته، ارتعاشات پیشرفته، سوخت و احتراق پیشرفته در خودرو، الاستیک، مکانیک ضربه در سازه خودرو، خستگی و شکست در سازه خودرو، روش‌های پیشرفته تولید بدنه خودرو، تئوری ورق‌ها و پوسته‌ها و کاربرد در سازه خودرو و آکوستیک سازه و بدنه مطرح می‌شود.

شاید عجیب باشد ولی مهندسی خودرو در دوره دکتری نیز وجود دارد که طی آن روش‌های طراحی نوین در خودرو، کاربرد مواد جدید در خودرو، سیستم‌های جانبی تبادل حرارت در خودرو، سیستم‌های انتقال قدرت پیشرفته، سیستم‌های شاسی پیشرفته، دینامیک خودرو پیشرفته، سازه و بدنه خودرو پیشرفته، روش‌های پیشرفته تولید در صنعت خودرو، مباحث پیشرفته مدیریت تولید در صنعت خودروسازی و مدیریت استراتژیک توسعه محصول جدید در صنعت خودروسازی آموزش داده می‌شود.

انتهای پیام/