به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، مدیریت صنعت نفت در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، در کنار اهتمام ویژه به تولید و تجاری‌سازی اقلام اصلی کالاهای راهبردی مورد نیاز صنعت نفت، به‌خصوص داخلی‌سازی تولید در بخش‌های مختلف، همکاری با دانشگاه‌ها و مراکز علمی کشور در طرح‌های مطالعه‌ای، اکتشافی و توسعه‌ای بالادستی و پایین‌دستی را نیز در دستور کار قرار داده است. در حوزه بالادستی به طور مشخص، هدف از به مشارکت طلبیدن دانشگاه‌ها و مراکز علمی، مطالعه پژوهشی و فناورانه به منظور توسعه فناوری‌های بهینه‌سازی فرایندهای تولید و افزایش ضریب برداشت در میدان‌های نفتی بوده و قراردادهای همکاری هم با چند دانشگاه در کشور امضا شده که دانشگاه صنعتی سهند تبریز، یکی از این دانشگاه هاست و برنامه مطالعه میدان سروش را در دست دارد که به مراحل خوبی رسیده است.
در همین راستا علیرضا طباطبایی‌نژاد، مـدیر پروژه پژوهشی میدان سروش در دانشگاه صنعتی سهند تبریز در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی ایسکانیوز، با بیان این که طرح میدان محور از سال 93 و در آغاز دولت یازدهم شروع و تلاش شد دانشگاه‌هایی که تا اندازه‌ای در حوزه نفت و مسائل مرتبط با آن در حوزه فنی و علمی پیش رفته‌اند، درگیر پروژه‌های بالادستی نفت شوند، افزود: دانشگاه صنعتی سهند در زمینه مهندسی نفت از سال 82 دانشجو داشته و از همان سال در زمینه تربیت دانشجو در رشته نفت فعال بوده است. از همان سال تا به امروز گرایش‌های مهندسی مخزن، مهندسی حفاری و بهره‌برداری و اکتشاف را در مقطع کارشناسی ارشد داریم، از سال 89 و 90 دکترای نفت را فعال کرده و از سال 93 لیسانس مهندسی نفت را جذب کرده‌ایم.
او با تاکید بر این که همه این اقدام‌ها با توجه به گرایش‌ها و علاقه شخصی خودم کاملا هدفمند بوده است، اظهار کرد: گروه نفت ابتدا زیرگروه شیمی بود؛ اما حالا یک گروه مهندسی نفت و گاز در دانشگاه صنعتی سهند داریم و بعد از انستیتوی نفت تهران، دومین انستیتویی هستیم که از وزارت علوم مجوز پژوهشکده نفت و گاز را داریم.
طباطبایی‌نژاد ادامه می‌دهد: دانشگاه صنعتی سهند از سال 82 اولین دانشگاهی بوده که پروژه تحقیقاتی نفتی به آنها سپرده شده و در این سال‌ها، بارها پروژه‌های مشترک علمی و دانشجویی داشته‌اند. این دانشگاه قبلا روی داده‌های میدان اهواز و بنگستان کار کرده و پروژه مشترکی هم با نفت خزر داشته است؛ البته آن پروژه‌ها میدان و هدف محور نبودند و صرفا بررسی‌های علمی – تحقیقاتی گزارش می‌شد و دیگر کاری به ادامه کار نداشتیم.
او افزود: به محض ابلاغ و امضای این قرارداد و انعقاد قرارداد با شرکت نفت فلات قاره، کارها را شروع کردیم. شرکت نفت فلات قاره، شناختی روی ما نداشت و ما از همان ابتدا جلسات مشترک را شروع کردیم و مسئولان این شرکت از دانشگاه و شرایط ما بازدید کردند و بعد از آن در ادامه قرارداد محرمانگی اطلاعات را امضا کردیم و آنها هم اطلاعات را به ما دادند.
مدیر پروژه پژوهشی میدان سروش در دانشگاه صنعتی سهند تبریز با بیان این که تلاش می‌کنیم تا مشکلات بر سر راه پروژه سروش برای افزایش برداشت را شناسایی کنیم، افزود: لازم بود که برخی شرایط و امکانات دانشگاه و اطلاعاتمان را به روز کنیم و در همین زمینه شرکت فلات قاره واقعا همکاری نزدیکی داشت و قبل از قرارداد اول، داده‌ها را ارائه کرد. کارمان را با تیمی 6 نفره شروع کردیم و از دانشجوهای دکترای مهندسی معدن و دانشگاه‌های دیگر کمک گرفتیم. در سال 95 قرارداد منعقد و اولین بسته کاری فعال شد.
وی با تاکید بر هدفمند بودن پروژه مطالعات مخزنی(MDP) گفت: اگر پروژه کمی بیشتر سرعت بگیرید وکمک‌های مالی ادامه یابد، تا 12 ماه دیگر آزمایش‌ها را تمام می‌کنیم. بین 6 تا 8 ماه بعد مدل‌سازی و شبیه سازی را تمام می‌کنیم و یک سال و نیم بعد وارد بخش پایلوت می‌شویم. در اولین بسته کاری که به ما دادند، جمع‌آوری و مرور داده‌ها را داشتیم و نواقص داده‌های ارائه شده را بررسی کردیم. از سه دهه قبل، شرکت‌هایی مثل سینرژی و شل روی این میدان کار کرده بودند و اطلاعات موجود بود؛ اما باید بازیابی می‌شدند. نفت میدان سروش طرفدار و تغییرات API زیادی دارد و حتی در دوران قبل از تحریم هم سر سکو نفت را می‌خریدند.
وی با اشاره به سوابق اکتشاف و بهره برداری آمریکایی ها و انگلیسی‌ها در میدان سروش تا زمان جنگ تحمیلی و پس از آن گفت: با توجه به همین اطلاعات موجود پروپوزال‌ها را در دو بخش تهیه و همزمان پایگاه داده‌ها را هم آماده کردیم. در سال 95 قرارداد تغییراتی داشت و در این مدت مدل داینامیک میدان ساخته شد. در همان مرحله اول، تست‌های آزمایشگاهی داشتیم و از سکو بازدیدهایی صورت گرفت که به ادامه روند کار کمک زیادی کرد.
طباطبایی‌نژاد با اشاره به مشکلاتی که در روند پرداخت‌ها وجود داشته، تصریح می‌کند: این مسائل، اتفاق جدیدی نیست و ما معطل این موضوع نمی‌مانیم و کار را پیش می‌بریم.
وی گفت: دانشگاه صنعتی سهند، شرکتی عملیاتی نیست و قرار هم نیست که وارد بخش اجرایی شود؛ بلکه ما پیشنهادهایی برای بررسی، اجرا، مدل‌ها و تست‌ها داریم. در حال حاضر کارهای قسمت اول بسته دوم تمام شده و کارقسمت بعدی که علوم زمین(GeoScience) است و همچنین بحث مدیریت آب باقی مانده است و چون در این مرحله پلیمر درگیر می‌شود، تصمیم گرفتیم این بخش را برای مرحله بعد بگذاریم؛ چون پلیمر، یکی از روش‌هایی است که می‌تواند در کنترل آب کمک کند. طباطبایی‌نژاد یادآوری می‌کند: پروپوزال بسته سوم از دیدگاه دانشگاه صنعتی سهند نهایی شده و این بسته را حداکثر تا ابتدای شهریور به کمیته راهبری ارائه می‌دهیم و طبق قولمان جلو می‌رویم؛ اما شروع کار بسته چهارم، به عملکرد بسته سوم منوط است.
وی ادامه داد: برنامه‌ریزی و برآورد ما این است که متناسب با روش‌های پیشنهادی، کمترین افزایش ضریب برداشت‌مان 10 درصد و بیشترین آن تا 30 درصد باشد و حتی اگر حداقل را هم داشته باشیم، اتفاق مبارک و عظیمی است و شرایط میدان هم آینده خوبی را نشان می‌دهد، ضمن این که نفت میدان سروش، نفتی است که همیشه مشتری و بازار خودش را دارد.
طباطبایی‌نژاد تصریح کرد: ما می‌دانیم که برای این قراردادها، مجموعه وزارت نفت و شخص وزیر نفت تلاش و پیگیری بسیاری می‌کنند؛ اما همیشه در مقابل اتفاق‌های جدید و بدیع، مقاومت‌هایی هم ممکن است وجود داشته باشد. به هر حال بدون نگرانی کارها را پیش می‌بریم و حتی از حق‌الزحمه‌ها هم کم کردیم تا کار ادامه پیدا کند. آخرین پیگیری‌های ما در دیدار با معاون وزیر بود که روند کار را تشریح کردیم و چون از شرایط کار ما رضایت دارند، اعلام می‌کنم که امیدواریم تا یک سال و نیم آینده به مرحله پایلوت برسیم.
انتهای پیام/
