کارفرمایان مدرک استخدام نمی کنند

با افزایش تعداد فارغ التحصیلان دانشگاهی و رقابت شدیدی که برای یافتن کار بین آنها وجود دارد، کارفرمایان بیشتر به دنبال افرادی هستند که توانایی هایی فراتر از آموخته های آکادمیک و دانشگاهی کسب کرده باشند. در همین راستا هم دولت و هم دانشجویان از دانشگاه ها انتظار دارند تا شرایط را بسیار بیشتر از گذشته برای آینده کاری آنها آماده کنند. 

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، با افزایش تعداد فارغ التحصیلان دانشگاهی و رقابت شدیدی که برای یافتن کار بین آنها وجود دارد، کارفرمایان بیشتر به دنبال افرادی هستند که توانایی هایی فراتر از آموخته های آکادمیک ودانشگاهی کسب کرده باشند.

عواملی همانند قابلیت کار تیمی، داشتن مهارت های ارتباطی و کلامی و توانایی حل مشکلات و مسائل از جمله ضروریات ابتدایی هستند که برای افزایش شانس استخدام یا یافتن کار برای دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی لازم به نظر می رسند.
فرصت های شغلی دسته ای از مهارت ها هستند که دانش و ویژگی های شخصی افراد را شامل می شود و آنها را برای احراز یک شغل، واجد شرایط می کند.

موسسات وابسته به آموزش عالی در حال آزمایش روش هایی هستند که با استفاده از آنها بتوان ویژگی های شغل یابی را در دانشجویان ارتقا داده و همزمان باید روی عوامل متفاوتی تمرین داشته باشند تا این نیروها را پرورش داده و قوی کنند.

« بیل لوکاس » پرفسور دانشگاه، یک مانیفست 10 مرحله ای را برای آماده سازی دانشجویان برای ورود به دنیای کار طراحی کرده است که در آن با نظر گرفتن تحقیقات جدید، راه های جدید فکر کردن و دیسیپلین را تجمیع کرده و برای اولین بار روی پیامدهای آنها در دانشگاه ها و همچنین فراهم آورندگان آن متمرکز شده اند. در واقع فارغ التحصیلان دانشگاه ها در قرن 21 باید توسعه دهنده و حامی برنامه های تحصیلی در آینده باشند.

از سال 2012 تاکنون هر دانشگاهی که یک رشته پیشنهاد می دهد برای آن، مجموعه اطلاعات کلیدی به نام key Information Set (KIS) را نیز ارائه می دهد که شامل شاخصه های مخصوصی همچون: رضایت دانشجویان، جزئیات تدریس، یادگیری و روش های ارزیابی و همچنین اطلاعاتی همچون داده های استخدامی و میزان متوسط حقوق فارغ التحصیلی خواهد بود .

با کنار هم قرار دادن منابع و تحقیقات بیشتر در رابطه با توانایی های یافتن کار، در سطوح تحصیلات عالیه، چه چیزی اولویت بندی را برای تناسب بالا برای موسسات مشخص خواهد کرد؟

کارفرمایان از فارغ التحصیلان انتظار دارند تا از تخصص های خاصی برخوردار باشند که خارج از محدوده رشته و زمینه ای است که در آن تحصیل کرده اند. در واقع می توان گفت که داشتن تحصیلات عالیه برای اکثر کارفرمایان از کمترین اهمیت ممکن برخوردار است و به جای آن اهمیت واقعی برای آنها در داشتن مهارت های عمومی است که به اقتضای کار به آنها احتیاج دارند.

کارفرمایان به طور کلی دستاوردهای مرتبط با رشته فارغ التحصیلان را تنها تا حدودی لازم می دانند و مطابق رشته تحصیلی افراد با آن شغل چندان برای آنها کافی نیست تا تصمیمم بگیرند که این فارغ التحصیلان تحصیل کرده را استخدام و به کارگیری کنند.

توانایی های خارج از مرزهای منضبط و فعالیت های فوق برنامه مانند تجربه کاری، روحیه داوطلب بودن، عضو بودن در جوامع مختلف مانند باشگاه ها و کلوپ ها، به نظر می رسد که در این زمینه از اهمیتی برابر با تمام دانش و تجربه ای که در خلال تحصیلات آکادمیک به دست می آید، باشند.

تربیت فارغ التحصیلانی که قابل استخدام باشند، بخشی از پروسه تعلیم و تربیت است و این روند طیف وسیعی از ارزش ها مانند اعطای دانش، دانستن این که چگونه ویژگی ها و مهارت های خود را گسترش دهند را شامل می شود .

این کار معمولا در بستر ویژگی های تحصیلاتی تعبیه شده و در خط پیشرفت های سازمانی بر اساس تم ها و زمینه های تقویت گذشته و حال، پیشرفت داشته است.

مهارت های کارآفرینی عمومی بسیار مهم هستند؛ زیرا بازار کار به شدت رقابتی است و کارفرمایان به دنبال کسانی هستند که بتوانند به شدت قابل انعطاف باشند، ابتکار عمل داشته باشند و این قابلیت را نیز دارا باشند که کارهای مختلفی را در محیط های متفاوتی انجام بدهند.

مهارت های کارآفرینی از گذشته تاکنون هیچگاه به صورت دقیق و روشن تبیین نشده اند؛ آنها بر اساس خدمات گرایی بنا شده اند و کسب اطلاعات و افزایش مهارت های اجتماعی در بین آنها از اهمیت بسزایی برخوردار است.

« دستورکار کاریابی » از اهمیت حیاتی برای هر دانشگاه پیشرویی برخوردار است و شکی در این باره وجود ندارد که عدم توجه به این امر ضربه جدی به رضایت، نگهداری و استخدام این دانشجویان خواهد زد.

دانشجویان آینده نگر( و حتی والدینشان ) با دقت تمام برای آینده استخدامی خود برنامه ریزی می کنند خصوصا هنگامی که می خواهند مقاطع تحصیلی و یا دانشگاه های خود را انتخاب کنند. آنها در این باره با منابع و گروه های مشاوره و برنامه ریزی دانشگاه که اطلاعات را در مورد اهداف آموزشی و مقصد نهایی دانش آموختگان و همچنین شروع حقوق و هزینه ها منتشر می کنند، مشورت می کنند.

در وضعیتی که هزینه های آموزشی رو به افزایش است، دانشچویان با دقت عمل بیشتری برای بازگشت سرمایه گذاری های خود انتخاب و برنامه ریزی می کنند.

در همین راستا هم دولت و هم دانشجویان از دانشگاه ها انتظار دارند تا شرایط را بسیار بیشتر از گذشته برای آینده کاری آنها آماده کنند.

نتیجه بحث این که به عقیده محققان در این زمینه، تنها صرف گرفتن یک درجه دانشگاهی و این که با اضافه کردن چند کلمه به انتهای اسم خود کارشناس یا متخصص شوید، به معنای این که در سرزمین کار رویایی خود فرود آمده و یا این که حرفه خاص خود را راه اندازی کنید، نیست. آنچه که در این زمینه مورد نیاز است، مجموعه ای از مهارت ها برای اشتغال است.

کارفرمایان دوست دارند تا فارغ التحصیلانی را به کار گیرند که فراتر از تحصیلات دانشگاهی خود رفته و توانایی ملحق شدن به کارهای گروهی و تیمی را داشته و در ضمن توانایی کار کردن به صورت انفرادی را نیز داشته باشند. ظرفیت رهبری و هدایتگری گروه را داشته و نشان بدهند که مشتاق ریسک کردن هستند یا حتی برای انجام سفرها و تجربه موقعیت های جدید و آشنایی با فرهنگ های جدید آمادگی دارند.

در اقتصادهای دانش محور ، موفقیت افراد به شدت به مهارت ها ، خلاقیت و خیال‌پردازی و ابتکار بستگی دارد. از آنجایی که دانش های پایه ای مانند حسابداری و مهارت های فنی و حرفه ای همیشه در این جوامع عواملی حیاتی خواهند بود، جامعه و اقتصاد امروز به صورت فزاینده ای به دنبال افرادی است که بتوانند با تغییرات هماهنگ شده و به سرعت خود را با محیط و شرایط جدید وفق دهند. در اینجاست که مهارت های شغلی و کسب آنها هرچه بیشتر اهمیت خود را نشان می دهد.

انتهای پیام/

کد خبر: 975865

وب گردی

وب گردی