به گزارش ایسکانیوز، بیژن حیدری‌زاده در خصوص خبر منتشر شده در برخی رسانه‌ها در خصوص آثار تاریخی شوش و اقدام یک دوستدار میراث فرهنگی شوش در حفاظت از این آثار همزمان با بارش باران اسیدی گفت: دغدغه نگهداری از آثار در خارج از موزه‌ها و در فضای باز، تقریباً از شروع دوران توجه به آثار باستانی همواره مورد توجه پژوهشگران بوده چراکه عوامل محیطی چون نور، رطوبت، دما و آلاینده‌های جوی می‌تواند موجب فرسایش شیء در گذر زمان شود.
او ادامه داد: کنترل محیطی به معنی رعایت کلیه تدابیر برای قرار دادن شیء در محل امن و برخوردار از محیط و اقلیم مناسب و پایدار است که می‌تواند شامل انتخاب و کاربرد مصالح بادوام برای نصب و قاب‌بندی شیء باشد. از طرفی تلاش برای به حداقل رساندن فعل و انفعالات شیمیایی میان شیء و محیط پیرامون نیز جنبه دیگری از موضوع است. به عنوان مثال، محدود کردن تغییرات دمایی، حذف گازها و عوامل بیولوژیک مضر از محیط قرارگیری شیء ازدیگر مصادیق این حفاظت پیشگیرانه است.
حیدری‌زاده افزود: ایجاد محیط فرضی شرایط ایمن، مانند بسته‌بندی با متریال نامناسب از جمله پلاستیک و یا ایجاد فضایی بسته با استفاده از پلکسی‌گلاس، بیشتر سبب ایجاد حس رطوبت و دما و در نتیجه ایجاد شرایط مناسب برای آفات زیستی (قارچ، گلسنگ و ...) می‌شود و در نهایت آثار را هر چه بیشتر در معرض تهدیدها و تخریب‌های احتمالی قرار می‌دهد.
او در خصوص حذف شیشه‌های محافظ این آثار نیز گفت: در گذشته آثار سنگی موجود در باغ‌موزه شوش دارای باکس شیشه‌ای بودند که به لحاظ حفاظتی به دلیل ایجاد شرایط گلخانه‌ای و بالا بردن رطوبت نسبی و دیگر موارد گفته شده، استفاده از آن‌ها نامناسب تشخیص داده شد و طبق نظر شورای فنی پایگاه، برداشتن آن‌ها ضروری تشخیص داده شد.
رییس پایگاه میراث جهانی شوش با بیان اینکه شرایط استاندارد برای نگهداری از هر شیء خاص با توجه به گونه و یا جنس آن متفاوت است، تصریح کرد: به همین دلیل، باید شرایط حفاظت از شیء توسط کارشناسان مورد بررسی قرار گیرد تا هم امکان تهویه مطلوب هوا و دما در تمامی قسمت‌ها را دارا باشد و هم ورود و فعالیت عوامل زیست‌محیطی به داخل فضای محیطی آن با اتخاذ تدابیر فنی لازم مهار گردد.
حیدری‌زاده با اشاره به اهمیت کنترل شرایط محیطی افزود: شرایط محیطی شامل رطوبت نسبی و دما، با توجه به اثر در تمام ایام شبانه‌روز و فصول سال باید با توجه به اقلیم منطقه کنترل شود و همچنین مصالح مورد استفاده برای سازه‌ای برای نگهداری آثار تاریخی و فرهنگی باید به نحوی انتخاب شوند که عاری از مواد مضر و آلاینده‌های محیطی باشند و طراحی آن هماهنگ با اثر و محوطه تاریخی پیرامون آن باشد.
او گفت: طراحی‌هایی توسط متخصصین برای ایجاد سرپناه مناسب صورت گرفته و در دست بررسی است. همچنین تعدادی از این آثار سنگی موجود در باغ‌موزه شوش با توجه به حساسیت و امکان جابجایی در دستور کار برای انتقال به موزه و انبار امن هستند.
انتهای پیام/
