به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، سید علی موسوی، نماینده کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه در نشست «آوار خصوصی» با محوریت بررسی تاثیر خصوصی سازی بر وضعیت کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه اظهار داشت: نیشکر گیاهی است که در جنوب خوزستان کشت می شود و رشد آن به سه متر می رسد. نیشکر صنایع جانبی زیادی دارد و دارای هیچ گونه هدررفتی نیست. نیشکر هفت تپه اولین شرکت دولتی نیشکر ایران است. این شرکت در 20 کیلومتری شوش و 90 کیلومتری اهواز قرار دارد. تاکنون مشکلی نداشته و حتی در زمان جنگ تحمیلی چندین بار بمباران شد؛ اما کارگران دست از تولید نکشیدند.

وی ادامه داد: مشکلات ما یک دهه است شروع شده و اگر مسئولان همکاری می کردند چنین مشکلاتی پیش نمی آمد. وزارت صنعت هم نتوانست باری از دوش نیشکر هفت تپه بردارد و سرانجام به بخش خصوصی واگذار و وضع بدتر شد.
نماینده نیشکر هفت تپه با اشاره به خواسته کارگران این کارخانه تصریح کرد: کارگران هفت تپه با هیچ فرد و ارگانی دشمن نیستند و دلسوز مملکت خویش هستند. پرسنل هفت تپه جزو اولین مبارزین جنگ تحمیلی بودند و حال هم با جان و دل از کشورشان حمایت می کنند. آنها نمی خواهند این اعتراضات دستمایه ای باشد برای بیگانگان بلکه می خواهند کسی باشد که کارخانه را شکوفا کند.

در ادامه صادق شهبازی، فعال دانشجویی گفت: زمانی که بحث خصوصی سازی در دوره اصلاحات مطرح شد، نگاه اینگونه بود که انجام دهیم و بعد ببینیم چه می شود! در کتاب «نیکوکاران نابکار» گفته می شود غربی ها راه هایی را پیشنهاد می دهند که خودشان امتحانش نکرده اند. دولت باید ابتدا شرایط را درست و تسهیل کند و بعد به بخش خصوصی واگذار کند.
وی افزود: اینجا وقتی می بینند شرایط خوب نیست، به بخش خصوصی واگذار می کنند. ما امروز به ملاحظاتی گرفتار هستیم. زمان فروپاشی شوروی، دو الگوی خصوصی سازی بود. وقتی جفری ساکس، همکار جرج سوروس به ایران آمد، روشی را در روسیه پیاده کرد که این کشور به بحران جدی اقتصادی رسید.

این فعال دانشجویی تصریح کرد: شرکت های بزرگ دولتی را واگذار کردند و روسیه تا اواسط دوره پوتین نتوانست از نظر اقتصادی سربلند شود. تنها نکته مهم برای شان، درآمد بود. پول می دادند و نقشه های علم و فناوری می خریدند.

شهبازی خاطرنشان کرد: الگوی دیگری در آلمان شرقی پیاده شد. دولت نقش سیاست‌گذاری را ایفا می کرد و بعد از فرو ریختن دیوار برلین، روشی متفاوت از روسیه در پیش گرفتند و نگاه درآمدی نداشتند. اگر به بخش خصوصی واگذار می کردند و همچنان نظارت می کردند و اگر به نقطه مطلوب نمی رسید، شرکت را پس می گرفتند.

وی افزود: متاسفانه در کشور ما نیز روش روسیه پیاده شد و نگاه، کسب درآمد برای دولت بوده است. الان اعتراضات کارگری شدت گرفته چرا که شرکت ها، کارخانه ها و پالایشگاه ها با روابط و رانت واگذار می شوند. برای سود مادی کوتاه مدت، حقوق کارگران را نمی دهند. نظارتی هم وجود نداشته است.

این فعال دانشجویی با اشاره به راهکارهای موجود گفت: دولت در کشورهای پیشرفته، نماینده ای در هیات مدیره خصوصی سازی شده تعیین می کند تا نظارت انجام شود. بحث حقوق های نجومی هم مربوط به شرکت های عمومی غیر دولتی بود. ما فقط صورت مسئله را پاک کردیم و گفتیم فقط از عهده دولت ساقط شود و بعدش هر چه شد، شد.

شهبازی تاکید کرد: من در این مدت به نقاط مختلف کشور سفر کردم و با چشم دیدم شرایط در همه جا یکسان است. باید مالکیت را به خود کارگران و شرکت ها طی فرآیندی واگذار کنیم و آنها بشوند گردانندگان مجموعه ها. می توانند مدیران حرفه ای بیاورند و همچنین آسیب های شوراهای کارگری سال های اوایل انقلاب را نخواهد داشت.

وی ادامه داد: مجموعه های دانشگاهی باید درباره خصوصی سازی حرف بزنند. به نسل دانشجو اعتراض دارم که چرا حرف نمی زنند. عدالتخواهی دهه نود با دهه های گذشته متفاوت است. شما باید روی ساز و کارهایی دست بگذارید که بی عدالتی ایجاد کرده است. باید ببینید در فرآیند نیشکر هفت تپه چه ساز و کاری وجود داشته است.
سید علی موسوی در پاسخ به این سوال که چرا کارگران نیشکر هفت تپه چندین ماه است حقوق نگرفته اند، گفت: مدیران قادر به پرداخت حقوق نیستند چون برداشت محصولی انجام نمی شود. گفتند پیگیری می کنیم ولی مشخص است پیگیری نکرده اند.

شهبازی در پاسخ به سوالی درباره عدم وجود شفافیت در اطلاع رسانی از اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه تصریح کرد: باید ساز و کار مقابله با فساد به درستی تبیین شود. یکی از چیزهایی که باید مطالبه کنیم این است که با فساد به شکل جدی تری مبارزه شود. باید ساز و کار شفاف تعریف شود. الان تفکیک براندازان از معترضان دلسوز نظام ممکن نیست و باید این دو طیف را از هم جدا کرد.

وی ادامه داد: الان روزنامه های جناح راست فقط حقوق نجومی را تیتر می کنند و رسانه های جناح چپ، املاک نجومی را. ما خودمان پیگیر پرونده های زیادی بودیم و توانستیم برخی را به نتیجه برسانیم. باید نگاه های جناحی را کنار بگذاریم. الان موضوع مهم و تیتر یک، کارگران هفت تپه هستند.

این فعال دانشجویی تصریح کرد: متاسفانه این مسائل، دغدغه اصلی تشکل های دانشجویی و رسانه های ما نیست.

موسوی در پاسخ به سوالی درباره دستگیری برخی از معترضان گفت: باید تاکید کنم این اتفاقات، اعتراض نبوده و تجمع بوده است. تمام دوستان هم بنا بر پیگیری های من، شب گذشته آزاد شده اند.

وی ادامه داد: کسانی که کارخانه را خریدند هیچ تجربه ای از کاشت و برداشت نیشکر نداشتند و مدیران میانی را به دلخواه خود تغییر دادند که باعث دلسردی و بی انگیزگی کارگران شد. برخی از مسئولان خواهان پرداخت حقوق کارگران هفت تپه شده اند؛ اما پرداخت حقوق هم مشکلی را حل نمی کند. مشکلات هفت تپه باید ریشه ای تعبیر شود. چرا مشکلات ما را صدا و سیما و رسانه های داخلی منعکس نمی کنند؟ چرا باید اخبار خود را از رسانه های بیگانه بشنویم. نباید بترسیم و باید مشکلات را حل کنیم.

شهبازی درباره مشکلات موجود در رابطه میان کارگر و کارفرما در اقتصاد خصوصی گفت: مشکل اصلی ما این است که فرآیند خصوصی سازی و واگذاری از دولت به درستی آسیب شناسی نشده است. می توان از حالا ترمز را کشید و تغییر مثبتی ایجاد کرد. همه مسئولان سابق و حتی مسئولان فعلی فقط رهنمود می دهند و می گویند «فلان کار باید انجام شود». این کار را شما باید انجام دهید آقایان مسئول! الان ملاک‌شان شده افزایش سرعت اینترنت اما وقتی می پرسیم دولت الکترونیک چه کرده است؟ سکوت می کنند.

وی ادامه داد: یک راه این است که سیاه نمایی کنیم و فقط بگوییم «من می دانستم» اما راه دیگر، مبارزه برای اصلاح است. در دهه شصت، کشور پر بود از تعاونی ها؛ در این تعاونی ها هم نظارت و شفافیتی وجود نداشت. الان با وجود سیستم های کامپیوتری دیگر هیچ عذری پذیرفته نیست. باید ساز و کار نظارت آنلاین ایجاد کرد.

انتهای پیام /