به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، در سال های اخیر، هزاران زندگی و میلیاردها دلار سرمایه در حوادث طبیعی نابود شده اند. از جمله زلزله 2010 هائیتی، 2015 نپال و زمین ‌لرزه و سونامی ۲۰۱۱ توهوکو. اتفاقات زمین شناسی برای هزارن سال شکل زمین را تغییر داده اند.

در حال حاضر تغییرات آب و هوایی نیز به این تهدیدات اضافه شده است. تغییرات جوی و آب و هوایی در سال 2017 تقریبا روی همه قاره‌ها تاثیر گذاشت. از سال 1970، تعداد بلایای طبیعی در سراسر جهان بیش از 4 برابر و به 400 عدد در سال رسید؛ این در حالی است که جوامع شهری در حال توسعه‌اند و جمعیت بیشتری در مکان های آسیب پذیر زندگی می کنند.

مطالعات فرآیندهای زمین، علل به وجود آمدن و پیش بینی زمان و مکان وقوع آن ها، کاهش تلفات انسانی، تحقیق در مورد خطرات ناشی از زلزله و تغییرات سطح زمین، می تواند یک نقطه منحصر به فرد را برای تجزیه و تحلیل نسل جدید خطرات بالقوه ارائه دهد.

مطالعات اخیر دانشمندان در دانشگاه ایالتی اورگان نشان می دهد که زلزله های بزرگ می توانند زلزله های بزرگ دیگری را در آن طرف کره زمین به وجود آورند. نتایج این یافته ها در مجله Nature Scientific Reports در دسترس است. این یافته ها می توانند قدم مهمی در جهت بهبود ارزیابی خطر و پیش بینی زلزله باشد. دانشمندان اطلاعات داده های لرزه ای مربوط به 44 سال اخیر را بررسی کردند و شواهد روشنی را به دست آوردند که زلزله هایی در مقیاس 6.5 ریشتر یا بزرگتر می تواند لرزه ای در مقیاس 5 ریشتر و بزرگتر در نقطه دیگر زمین ایجاد کند.

بر اساس رتبه بندی انجام شده در College Raptor، دانشگاه هیوستون، دانشگاه فناوری میشیگان، مدرسه معادن کلرادو، دانشگاه اکلاهما، دانشگاه ای اند ام تگزاس (Texas A&M University)، دانشگاه وایومینگ، دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس، دانشگاه سنت لوئیس، دانشگاه استنفورد و دانشگاه آلاسکا در فربنکس در گروه 10 دانشگاه برتر علم ژئوفیزیک و زلزله شناسی در تحصیلات تکمیلی قرار دارند.

ژئوفیزیک‏ به‏ مفهوم‏ عام‏، شامل‏ فیزیک‏ زمین‏، جو و اقیانوس‏ ها است‏. علم ژئوفیزیک، بررسی پارامترهای مختلف فیزیکی کره زمین است. امروزه‏ این‏ علم‏ با بهره ‏گیری‏ از دیگر علوم‏ پایه‏، دانشی‏ است‏ با کاربردهای‏ فراوان‏ که به شاخه ‏های‏ متعددی‏ تقسیم‏ می‏ شود. وظیفه اصلی‏ علم‏ ژئوفیزیک‏، مطالعه فرایندهای‏ فیزیکی‏ است‏ که‏ در سیاره زمین‏ و منظومه شمسی‏ رخ‏ می ‏دهد. شناخت‏ پدیده ‏های‏ مرتبط‏ با تحول‏ زمین‏ جامد، جو و اقیانوس‌ها برای‏ تامین‏ نیازهای اساسی‏ زندگی‏ انسان‏ ضروری‏ است. به عنوان مثال درک ماهیت زلزله‌‌ و حرکت و تغییر شکل قاره‌ها از مسائل مهمی هستند که همواره ذهن ژئوفیزیکدانان را به خود مشغول کرده‌اند.

کار رشته زلزله شناسی فقط اندازه گیری است. آنها با بررسی زلزله‌ها و اطلاعات آن‌ها به اندازه گیری ضخامت لایه‌ها و تعیین مرزهایشان می‌پردازند. تفاوت کار این رشته و رشته لرزه نگاری در روش ایجاد امواج است. به طوری که در لرزه نگاری امواج به صورت مصنوعی و با انفجارها و یا ضربه مصنوعی ایجاد می شوند ولی در زلزله شناسی این امواج از چشمه‌ای طبیعی تولید می‌شود که در اثر زلزله ایجاد می‌شوند.

هدف دانشگاه ها در این رشته ها تربیت افرادی است که دارای توانایی لازم جهت تحلیل، طراحی و نظارت بر سازه ها در مقابل بارهای ناشی از زلزله بوده تا بتوانند در امور مربوط به مقاوم سازی ساختمان ها، تأسیسات آبی و انواع سازه های خاکی در برابر زلزله و بارهای دینامیکی اظهارنظر کارشناسی نموده و توان تحقیقاتی کافی جهت حل مسائلی که در این زمینه ها با آن روبرو می شوند را دارا باشند.

کشورهایی نظیر آمریکا، ژاپن، و نیوزلند از جمله کشورهای بسیار مطرح در زمینه علم زلزله هستند. ژاپن در حد فاصل سال‌های 1945 تا 1995، 14 زلزله با بزرگای بیشتر از 6.5 درجه در مقیاس ریشتر را تجربه کرده است و تا قبل از زلزله کوبه در سال 95 میلادی مجموعا بیش از 8000 نفر جان خود را بر اثر این بلای طبیعی از دست دادند اما زلزله کوبه به تنهایی جان بیش از 6400 نفر را گرفت. به همین دلیل اقدامات ژاپن پس از این اتفاق شکل و شمایل خاصی پیدا کرد.

دلایلی مانند آموزش‌های فراگیر برای مقابله با بلایای طبیعی، برنامه‌های مطالعاتی و دانشگاهی در زمینه پیش‌ بینی و کاهش خطرات زلزله، طراحی سامانه‌های اعلام هشدار، تجربه ‌اندوزی از زلزله‌های گذشته، استانداردهای طرح لرزه‌ای، کیفیت مصالح، استفاده از نیروهای کارگری با آموزش فنی حرفه‌ای و نشست‌های تخصصی متعدد در انجمن ساختمان ژاپن را می توان علت کیفیت بالای رفتار لرزه‌ای ساختمان‌ها در ژاپن دانست.

مهندسین ژاپنی همچنین خانه هایی از جنس بلوک های بسیار سبک ساخته اند که در صورت وقوع زمین لرزه با حرکات گسل ها به آرامی جابجا شده و روی صاحب آن آوار نخواهد شد. پنوپلاست یا مواد قابل ارتجاع که در ساخت این خانه ها استفاده می شود، نه دچار زنگ زدگی و نه خوردگی می شود. این ماده عایق بسیار مناسب حرارت است و به همین خاطر عمر ساختمان هایی که با این ماده ساخته می شوند، به 300 سال نیز می رسد.

انتهای پیام/