همه چیز خوبه،خدا را شکر/  انس با قرآن زندگی شهربانو را تغییر داد

نه دستی بر ای حرکت دارد و نه پایی برای رفتن . روزی 14 ساعت مطالعه می کند بدون اینکه بتواند یادداشت بردارد. دانشجوی موفق دانشگاه سوره است و فقط زبان چشم ها و گوشش کار می کند. از که حرف می زنیم ؟ از شهربانو نواب زاده دختری که همه کارهایش را با زبانش انجام می دهد و انس با قرآن زندگیش را تغییر داد.

به گزارشخبرنگار ایسکانیوز،در گوشه کتابخانه نشسته و با صدایی زیر و لرزان اما صوتی خوش قران تلاوت می کند و با اینکه می داند بیماری میوپاتی ممکن است چند صباحی دیگر توانایی صحبت کردن و تلاوت قرآن را از او بگیرد اما همچنان مصمم و با اراده است و اصلا ناامید نمی شود.

حالا دیگر بیشتر ساکنان آسایشگاه کهریزک -و شاید تعدادی از مردم شهر -شهربانو نواب زاده 36 ساله را می شناسند و می دانند نامش با واژه امید به آینده گره خورده و با وجود اینکه تنها عضو فعال بدنش زبانش است در برابر زندگی کم نمی آورد و با توکل به خداوند و اراده خودش سختی ها را پشت سر می گذارد.

از شهر بابک تا آسایشگاه کهریزک

شهربانو 37 سال پیش در شهر بابک استان کرمان در خانواده 6 نفری به دنیا آمد اما فقط او و برادرش به میوپاتی مبتلا شدند و متاسفانه 14 سال پیش برادرش ر ا از دست داد.

او یکی از دهها معلولی است که از 10 سال پیش ساکن آسایشگاه کهریزک شده و به کمک مددکاران این آسایشگاه توانسته مسیر زندگی خودرا تغییر داده و استعدادهای نهفته در وجودش را کشف کند.

شهربانو می گوید: پدر و مادرم هردو فرهنگی بودند کلاس پنجم ابتدایی بودم که بیماری ام پیشرفت کرد و به علت معلولیت شدید نتوانستم ادامه تحصیل بدهم رفتن به مدارس عادی برایم سخت بود و شرایط نگهداری از یک معلول در یک شهر کوچک بسیار سخت تر . زمانی که معلولیتم شدید شد و مرا خانه نشین کرد به قران پناه بردم.

او ادامه می دهد: روزی در حال تماشای تلوزیون بودم که یکی از اساتید در حال آموزش قران بود هرچه او گفت انجام دادم. هرچه بیشتر آموزش می داد بیشتر علاقه مند می شدم و این بود که تمام تلاشم را به کار گرفتم تا قرآن را یاد بگیرم و درست تلاوت کنم.

شهربانو در پاسخ به این سوال که چطور شد از شهر بابک به آسایشگاه کهریزک آمدی می گوید: با پیگیری های خانواده ام اینجا آمدم . ابتدا فکر می کردم اینجا فقط تحت مراقبت هستم اما بعد از ورود به آسایشگاه دوستان خوبی پیدا کرده و با تشویق مسئولان ادامه تحصیل دادم و به دانشگاه رفتم و معتقدم ایجاد شرایط و بستر مناسب برای معلولان در آسایشگاه موجب شده تقریبا بیشتر معلولان گام های مهمی در جهت کشف استعدادهایشان بردارند.

او از علاقه هایش می گوید: دوست دارم با آموختن قرآن به معرفت انسانی دست پیدا کنم و کلمه به کلمه قران را باپوست و گوشتم حس کنم نه اینکه آیات فقط بر سر زبانم جاری باشد.

نواب زاده می گوید: دلم که می‌گیرد با خدا صحبت می‌کنم و می‌گویم خدایا من که به رضای تو و هرچه تو مقدر کرده‌ای راضی هستم، هرچه صلاح من است به من عطا کن و به نظرم جوانان باید شکرگزار نعمت های خداوند باشند و با داشته هایشان زندگی کنند.

همه چیز خوبه،خدا را شکر

کنارش که می نشینی آرام می شوی لبخند می زند و هر وقت از اوضاع و احوالش بپرسی می گوید: "همه چیز خوبه،خدا را شکر". وقتی با زبانش اهرم ویلچرش را فشار می دهد همه تصویر ها و معادلات ذهنی ات به هم می ریزد و می مانی چطور یک نفر می تواند تمام دروس دانشگاهی و آیات روشن قران کریم را در ذهنش طبقه بندی و مرتب کند و به خاطر بسپارد.

او می گوید: هر روزی که می گذشت یکی از اندام‌های حرکتی‌ ام درگیر میوپاتی می شد و از حرکت باز می ماند و درمانی برای این بیماری ام وجود نداشت. اول پاهایم کم‌توان شد و طولی نکشید که فلج شدند بعد نوبت دست‌هایم شد اول دست راست و بعد از زمان کوتاهی دست چپم فلج شد اما با توسل به قران با دنیا قهر نکردم چرا که با آیه "و افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد" خود را به دست خداوند سپرده بودم.

دوست دارد یک مجری توانمند و یا استاد دانشگاه شود و مطمئن است با توکل به خدا به آرزوهایش می رسد و آرزو می کند روزی برسد که همه در صلح و آرامش و صفا زندگی کنند، هرکسی به حق خودش قانع و راضی باشد وهمه مردم دیگرخواهی را بر خودخواهی ترجیح بدهند.

شهربانو معلولیت را مانعی برای رسیدن به اهدافش نمی داند و می گوید: معلولیت شاید مسیر را کمی کُند و طولانی کند اما با کمی همت می توان به خواسته ها رسید مهم این است که در مسیردرست گام برداریم و با پشتکار و توکل بر خدا حرکت کنیم.

دانشجوی موفق دانشگاه سوره

شهربانو به قبول شدنش در کنکور دانشگاه اشاره می کند و می‌گوید: یکی از خیرهای آسایشگاه کهریزک وقتی مرا دید ویلچری برایم درست کرد که به یک اهرم مجهز است. اهرمی که من آن را با زبانم فشار می‌دهم و ویلچر حرکت می‌کند و بدون آنکه از کسی کمک بگیرم تنها با استفاده از زبانم کارهایم را انجام می دهم و حتی غذا می‌خورم.

شهربانو نواب زاده نمونه موفق معلولی است که روی واژه "نمی توانم "خط قرمز کشیده و با اینکه فقط چشمان و زبانش کار می کند توانسته در کنکور قبول شود و امروز بشود مایه امید معلولان آسایشگاه کهریزک و دانشجوی موفق دانشگاه سوره.

انتهای پیام/

کد خبر: 978583

وب گردی

وب گردی