دکتر زهره هراتیان در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، درباره تعامل میان ورزش و دانشگاه در ایران اظهار داشت: به نظر من تعامل مناسب و خوبی میان دانشگاه با بخش های ورزشی وجود دارد. از همان زمان که برخی از دانشگاه ها مخصوصا دانشگاه آزاد اسلامی، تسهیلاتی را در رشته تربیت بدنی برای قهرمانان ما در نظر گرفتند، باعث شدند تعامل خوبی بین ورزش در تمام سطوح با دانشگاه برقرار شود و در نتیجه اهمیت تحصیلات در کنار ورزش پدیدار شد.

رشته پزشکی ورزشی در ایران هنوز جای کار دارد

وی ادامه داد: اگر بخواهیم در رابطه رشته پزشکی ورزشی صحبت کنیم، تعامل مورد نظر هنوز جای کار دارد چون رشته پزشکی ورزشی، رشته ای نوین در ایران است. برای این که تعامل مناسب تری ایجاد شود، شاید لازم باشد تغییراتی در کوریکولوم آموزشی این رشته در جهت جذب پزشک های علاقمند صورت گیرد. باید به آنهایی اولویت داد که یک رشته ورزشی حرفه ای را دنبال می کنند یا مدال آور بوده اند یا در زمینه ورزش، سابقه دارند چون رشته پزشکی ورزشی، هدف خاصی را دنبال می کند و نیاز به علاقه زیادی دارد. این رشته در دو شاخه سلامت و ورزش حرفه ای در سراسر دنیا تعریف می شود و زمان می برد خروجی مناسبی را در این زمینه دریافت کنیم؛ اما در مورد سایر رشته ها، تعامل خوبی ایجاد شده که البته نباید به سکون برسد و باید پیشرفت بیشتری داشته باشیم.

عضو کمیته پزشکی کنفدراسیون فوتبال آسیا و فدراسیون فوتبال ایران در پاسخ به این سؤال که چرا با وجود رشد در علومی مانند پزشکی، ورزش ما از نظر علمی در بخش های سخت‌افزاری و حتی مدیریتی رشد چندانی نداشته، تصریح کرد: برای این موضوع باید بر اساس آمار صحبت کرد. باید به صورت دقیق ببینیم چه محورهایی مد نظر ماست و اصلا رشد را در چه پارامترهایی تعریف می کنیم.

یک ورزشکار حرفه‌ای حتما نباید پزشک یا مهندس باشد

هراتیان با اشاره به ورزشکاران تحصیل‌کرده خاطرنشان کرد: اگر توقع داریم یک وزنه بردار حرفه ای، حتما پزشک یا مهندس خوبی هم باشد، انتظاری منطقی نیست چون استعداد انسان ها متفاوت است. اکثر قهرمانان المپیک و ورزشکاران موفق لزوما از نظر علمی در سطح خیلی بالایی نیستند. مهم این است که مدارس و دانشگاه ها کمک کنند استعداد ورزشی فرد کشف شده و زمینه ساز پیشرفتش شوند. اتفاقی که باید در مدارس و دانشگاه ها مورد توجه قرار بگیرد، ورزش غیر حرفه ای است که یکی از فاکتورهای مهم و تأثیرگذار در سلامت قلب و عروق، رفتار حرفه ای، زندگی و سلامت فرد به شمار می رود و باید تقویت شود. نیازی نیست ورزشکاران از نظر تحصیلی و علمی هم موفق محسوب شوند یا دانشگاه و رشته های خاصی تأسیس شود که زمینه ساز رشد تحصیلی ورزشکاران شود. استعداد و مهارت های فردی هر فرد نقش اساسی و مهم تری برای موفقیت در یک رشته دارد.

برای تأسیس ایفمارک در ایران خیلی اذیت شدم

مدیر مرکز پزشکی فیفا در ایران (ایفمارک) در خصوص فعالیت هایش برای توسعه علم در فوتبال ایران و تلاش هایش در جهت پذیرش ایده ها و برنامه هایش توسط باشگاه ها و مدیران فوتبال خاطرنشان کرد: فعالیت های من تحت حمایت ارگان بین المللی پیش رفت. زمانی که مجوز بین المللی «ایفمارک» را برای ایران گرفتیم؛ یعنی پذیرفتیم طبق پروتکل های تعریف شده توسط فیفا فعالیت کنیم و استانداردهای ما در زمینه آموزشی و پژوهشی شبیه به استاندارد فیفا شد. در ایران، مقاومت های زیادی صورت گرفت و کار سختی داشتیم چون اتفاق جدیدی بود. من با گروهی چهار، پنج نفره کار را استارت زدم و خیلی اذیت شدم ولی خوشبختانه این اتفاق رخ داد و پروسه به صورتی پیش رفت که مرکز پزشکی فوتبال در ایران ایجاد شد.

هدف ما ایجاد دبیرخانه دائمی کنگره «فوتبال کلینیک» در ایران است

هراتیان با اشاره به برگزاری کنگره بین المللی «فوتبال کلینیک» در ایران گفت: سال گذشته به این نتیجه رسیدم که می توانیم از پتانسیل علمی و استعدادهای موجود در ایران برای برگزاری کنگره بین المللی فوتبال در همه زمینه ها استفاده کرد. توانستم کنفدراسیون فوتبال آسیا را متقاعد کنم کنگره بین المللی فوتبال به اسم «فوتبال کلینیک» برگزار شود. امسال، دومین سال کنگره است و در روزهای 29 و 30 آذر برگزار خواهد شد. سال گذشته هم ایران میزبان این کنگره بود. هدف ما این است که دبیرخانه دائمی کنگره در ایران باشد ولی در کشورهای مختلف برگزار شود. این اتفاق، خروجی بسیار خوبی را در قاره آسیا خواهد داشت و هم از لحاظ علمی باعث پیشرفت فوتبال کشورمان و هم سبب رشد فوتبال آسیا می شود.

«کشورهای پیشرفته چه برنامه ای را دنبال می کنند که از دل دانشگاه‌های‌شان، قهرمانان المپیک و ملی‌پوش بیرون می آید»، بهترین پزشک جوان فوتبال آسیا در پاسخ به این سؤال گفت: اگر داستان قهرمانی بسیاری از قهرمانان المپیک و پارالمپیک را بخوانید، می بینید استعداد ذاتی منجر به موفقیت شده است؛ اما ساز و کارهای حرفه‌ای شدن را باید به ورزشکاران ایرانی آموخت. این موضوع بیشتر به ساختارهای فرهنگی جامعه بستگی دارد که چگونه حرفه ای باشند و حرفه ای فکر کنند.

اولویت ما باید آموزش اجتماعی در ورزش باشد

وی ادامه داد: اگر یک مدرسه فوتبال حرفه ای داشته باشید، یک بچه از کودکی می تواند حرفه ای بودن را بیاموزد. اگر خانواده ای، ساختار درستی باشد، فرد رشد می کند و می تواند تحصیل خود را هم در کنار ورزش ادامه دهد. اگر جامعه شناسان ما متناسب با فرهنگ ایران به این نتیجه برسند که چنین ساختاری حتما باید در دانشگاه ها ایجاد شود، بحثی جداست ولی باید کار پایه ای انجام داد. به نظرم خانواده، ساختاری را تشکیل می دهد که جامعه نام دارد و اولویت ما باید متمرکز بر آموزش اجتماعی در ورزش حرفه ای و زندگی سالم باشد تا در نهایت به خروجی ورزشکاران قهرمان برسیم.

لیسانس‌هایی که دانشگاه علمی کابردی می دهد، به معنای لیسانس تحصیلی نیست

مدیر مرکز پزشکی فیفا در ایران (ایفمارک) در پاسخ به این سؤال که چه ایده و طرحی برای تعامل بیشتر علم و ورزش در ایران دارد، گفت: من اعتقاد دارم که قرار نیست علم ورزشی را لزوما در دانشگاه فرا گرفت. لیسانس هایی که دانشگاه جامع علمی کابردی می دهد، به معنای لیسانس تحصیلی نیست. این دید غلطی است که ما یک مدرک «لایسنس» بگیریم تا ورزشکار حرفه ای شویم. کدام یک از فوتبالیست های ما از دانشگاه به فوتبال رسیده اند؟ اما آنها باید مسائل پایه را یاد بگیرند. می بینیم بسیاری از ورزشکاران ما به خاطر ندانستن مسئولیت های اجتماعی و رفتاری‌شان، آسیب های خیلی بدی به خودشان وارد می کنند.

هراتیان در پایان تأکید کرد: شاید لازم باشد سرفصل هایی در دانشگاه های تربیت بدنی تعریف شود تا الزام ایجاد کند بعضی از ورزشکاران حرفه ای ما، این دوره ها را بگذرانند. نظر من این است که باید ساختارهای مدیریتی ورزشی ما به گونه ای درست شود که اگر ورزشکار به دانشگاه هم نرفت، یک سری مسائل مثل مسئولیت ها و رفتارهای اجتماعی را آموزش ببیند و یاد بگیرد. باید در قرارداد ورزشکاران چنین مسائلی ذکر شود چون در جایگاهی مهم تر از علم قرار می گیرد. این ورزشکاران، الگوی بچه های ما هستند و اگر الگوی نامناسبی باشند، دانشگاه هم نمی تواند به آنها کمک کند در ورزش هم موفق باشند. فکر می کنم اگر قرار است دانشگاه تأثیری بر ورزشکار داشته باشد، باید به سمت آموزش عمومی بروند چون خروجی های آموزشی دانشگاه برای عموم بسیار مهم تر است.

انتهای پیام/