به گزارش سرویس فرهنگی ایسکانیوز ، در نخستین هفته های پاییز 1397 آلبومی به بازار موسیقی آمد؛ که روایت دیگری است از سروده های سهراب سپهری، با اجرای مهرداد محمدپور به صورت موسیقی گفتار، که در مدت کوتاهی توانست توجه بسیاری از علاقمندان جدی شعر و موسیقی را، به خود جلب نماید. آلبومی که علاوه بر دوستداران سهراب مورد توجه خواهرش نیز قرارگرفت؛ و درباره آن می گوید:
در اواسط تابستانی که گذشت مطلع شدم شخصی به نام مهرداد محمدپور، مجموعه مفصلی از شعرهای هشت کتاب سهراب را دکلمه کرده؛ و قصد دارد آن را همزمان با نودمین سال تولد او منتشر کند. ابتدا با انتشار این اثر، به شدت مخالفت کردم؛ چون نه تنها هیچگونه شناختی نسبت به او و تخصص اش در این زمینه نداشتم؛ بلکه خود را درمقابل عمل انجام شده می دیدم؛ که برایم ناخوشایند بود؛ اما پس از بررسی دقیق سوابق قبلی وی در تولید این گونه آثار، که تحسین مرا نیز برانگیخت؛ و آگاهی از انگیزه واقعی او در تولید تازه ترین اثرش، که بسیار هم مرا به وجد آورد؛ و با گوش سپردن به آن، که بارها و بارها تکرار شد؛ واز شنیدنش بی نهایت لذت بردم؛ موافقت خود را با انتشار آن اعلام کردم؛ تا به این بهانه من نیز، یکی از مخاطبان همیشگی آلبوم صوتی مینای مهتاب باشم.
مینای مهتاب چه ویژگی هایی دارد؛ که توانست توجه تان را، این گونه به خود جلب کند؟
طی 38 سالی که از درگذشت سهراب می گذرد، دکلمه های متعددی از شعرهایش ارائه شده؛ که شاخص ترین آنها، دکلمه های زنده یاد خسرو شکیبایی و نیز دوست هم روزگار سهراب، احمدرضا احمدی است؛ اما تا پیش از انتشار اثر یاد شده، با دکلمه مهرداد محمدپور، البته به نظر من.
منی که چند سالی است، بنا به دلایلی که جای طرح شان اینجا نیست، عزم خود را جزم کرده؛ تا دیگر به سادگی روزگاری که گذشت، هیچ اثر جدیدی از سهراب یا درباره سهراب، مجوز تولید و نشر دریافت نکند؛ اما این عزم جزم، چرا مانع انتشار مینای مهتاب نشد؟
وقتی دکلمه ها را شنیدم؛ پیش از هر چیز، آرامشی که در صدای گوینده آن موج می زد؛ مرا به خودش جذب کرد؛ علاوه بر این لحن و بیانش در شعر خوانی ، که مختص خود او بود؛ برایم تازگی داشت؛ و بالاخره از شنیدن موسیقی های بسیار زیبایی که با فضای حاکم بر شعرها، کاملا هماهنگ بودند؛ بی نهایت لذت بردم. اینها را باید، ویژگی های منحصر به فرد اثر یاد شده دانست؛ که آن را از سایر آثار مشابهی که در این زمینه تولید شده اند؛ متمایز و ممتاز کرده است.
آیا در انتقال حس دقیق شعرها و بیان صحیح کلمات، اشتباهی صورت نگرفت؟
اتفاقا لحن وبیانی که از مهرداد محمدپور در دکلمه شعرها شنیدم، بسیار مرا تحت تاثیر خود قرار داد؛ که بیانگر درک درست او از مفاهیم عمیق نهفته در شعرهاست. به عنوان مثال: وقتی در دکلمه شعر غربت می گوید: ماه بالای سر آبادی است اهل آبادی در خواب شنونده ناخوداگاه خود را، در فضایی که سهراب از یک شب آرام به تصویر می کشد، تصور می کند؛ یا وقتی در دکلمه شعر آب می گوید: زن زیبایی آمد لب رود آب را گل نکنیم روی زیبا دو برابر شده است مثل این است که شنونده خود، انعکاس تصویر آن زن زیبا رو را در آب می بیند! علاوه بر این در بیان صحیح کلمات و تلفظ مخارج حروف، بسیار دقیق است؛ به گونه ای که حروف پایانی کلمات را نیز،کاملا واضح ادا می کند؛ اما در شصت شعری که وی، از هشت کتاب سهراب دکلمه کرده؛ فقط دو کلمه با اعراب اشتباه خوانده شده بود که تصحیح شد. خُنج به معنای نوعی آفت درختی، که خَنج خوانده شده بود و سِلخ به معنای حوض و آبگیر، که سَلخ خوانده شده بود. جالب است که بدانید: اِعراب کلماتی که گفته شد؛ حتی در فرهنگ لغات و اصطلاحات دهخدا، معین و فرهنگ سخن انوری نیز ثبت نشده است.
آیا مینای مهتاب می تواند، تعداد مخاطبان هشت کتاب را افزایش دهد؟
بی شک بله؛ چون در ارائه آن، علاوه بر لحن و بیان تاثیر گذار گوینده اثر در دکلمه شعرها، موسیقی های بسیار زیبایی نیز برای آن انتخاب شده است؛ که میزان اثربخشی آن را بر مخاطبان، دوچندان می کند.
با توجه به اینکه خود شما نیز، دانش آموخته حوزه موسیقی هستید؛ و در گذشته به عنوان نوازنده ویولنسل، با ارکستر سمفونیک تهران همکاری می کردید؛ میزان هماهنگی موسیقی متن مینای مهتاب با شعرها را، چگونه ارزیابی می کنید؟
یکی از نقاط قوت آلبوم صوتی مذکور، موسیقی متن آن است؛ که با لحن، زبان و فضای حاکم بر شعرها هماهنگی بی نظیری دارد؛ تا جایی که ممکن است تصور شود: موسیقی های مورد نظر، صرفا برای همین شعرها ساخته شده اند! البته ناشناخته بودن بسیاری از موسیقی های این آلبوم برای اغلب شنوندگان و انطباق دقیق موسیقی درونی هر شعر، با ریتم موسیقی انتخاب شده برای آن، در ایجاد این ذهنیت بی تاثیر نیستند.
بهترین دکلمه مینای مهتاب از شعرهای سهراب کدامست؟
بی تردید دکلمه شعر آب؛ هم در این آلبوم، هم نسبت به تمام دکلمه هایی که تا کنون از این شعر، ارائه شده؛ البته در مینای مهتاب، دکلمه های دلنشین دیگری نیز می توان شنید؛ که ندای آغاز، واحه ای در لحظه،سوره تماشاو غربت برخی از آنها به شمار می روند.
با وجود اینکه برخی از شعرای نام آشنای هم روزگار سهراب، مثل مهدی اخوان ثالث، فروغ فرخزاد، احمدشاملو، احمدرضا احمدی آثار خود را دکلمه کرده اند؛ چرا او این کار را نکرد؟
سهراب در دنیای خودش بود؛ و هیچ علاقه ای به انجام این گونه کارها نداشت. نه اهل مصاحبه با رسانه ها بود؛ نه می پذیرفت که از او، فیلمی ساخته شود. کم حرف بود؛ بیشتر مطالعه می کرد؛ می نوشت؛ و نقاشی
می کشید. به همین خاطر است که جز یک ویدئوی بی صدای بسیار کوتاه، هیچ صدا و تصویر دیگری از وی در دست نیست. در پایان گفتگو مطلبی اگر هست ؛ بفرمایید: " در این روزگار سخت، که هر چه می گذرد سخت تر می شود؛ ما دیگر به هم سخت نگیریم! هر چند، روزگار که تقصیری ندارد؛ هرچه هست، تقصیر ماست. سهراب هم، همین را می گفت؛ سهراب هم، همین را می خواست."
