به گزارش گروه سیاسی ایسکانیوز، نشریه 'ایل دنارو' نوشت: تحریم های آمریکا علیه ایران، بخش بزرگی از صادرات ایتالیا را به خطر می اندازد و کاهش احتمالی تقاضای ایران می تواند بر روی کالاهای ایتالیایی که بازار مهمی در تهران دارند، تاثیر بگذارد.
این نشریه نوشت: مرکز مطالعات اتحادیه صنایع ایتالیا با انجام مطالعاتی به بررسی این موضوع حساس بین المللی پرداخت و اعلام کرد که ایران یک بازار اساسی برای صادرات و عرضه کالاهای ایتالیایی است.
به عقیده این مرکز مطالعاتی، تحریم های امریکا، یک چالش برای شرکت های ایتالیایی که علاوه بر مقابله با یک سری مقررات پیچیده تر، مجبور به رقابت در فضایی تنگ تر هستند محسوب می شود و انتظار می رود که تقاضا از سوی جمهوری اسلامی کاهش بیشتری پیدا کند، با توجه به اینکه نفت و محصولات مشتق آن که تحت تحریم هستند، تقریبا کل صادرات ایران محسوب می شود.
بنابراین ، باید سهمیه را افزایش داد تا سطح صادرات را بالا نگه داشت. فرصت های زیادی برای ایتالیا در ایران وجود دارد. با توجه به اینکه ترکیب تقاضای ایران برای کالاهای وارداتی، هم خط با کالاهای صادر شده از ایتالیا است تخمین زده می شود که یک پتانسیل 1.7 میلیارد یورویی قابل تقسیم در میان رقبای منطقه وجود داشته باشد.
این مرکز مطالعاتی افزود: کل واردت ایران در سال 2017 میلادی حدود 50 میلیارد دلار بود و در 5 سال اخیر شاهد افزایش کالاهای با محتوای فنی بالا بودیم که در این بخش ایتالیا از توان رقابتی بالایی در بازارهای جهانی برخوردار است. واردات خودرو از 2.9 درصد در سال 2012 به 6.4 درصد در 2017 افزایش پیدا کرد همچنین واردات ماشین الات از 7.6 درصد به 8.7 درصد، تجهیزات برقی از 3.4 به 4.6 ، شیمی و دارو از 3.5 به 4.6 رشد کرد.
سهم ایتالیا از بازار ایران اکنون 3.8 درصد است ولی می تواند به 7.3 درصد افزایش پیدا کند. بخش ماشین الات از نظر ارزش صادراتی به ایران، می تواند مهم ترین برای ایتالیا باشد. پتانسیل این بخش 400 میلیون دلار بیشتر از 1118 میلیون دلاری است که تاکنون انجام شده است. همچنین تجهیزات برقی و دارویی به ترتیب با 245 و 233 میلیون دلار پتانسیل صادرات دارند.
در میان بخش های سنتی، بخش مد شامل پارچه، کفش و جواهرات نیز وجود دارد که تاکنون 38 میلیون دلار بوده اما توان توسعه تا چهار برابر این رقم را دارد. ایتالیا در بخش خودرو باید با ژاپن که 5 درصد سهمیه بازار ایران را دارد، فرانسه ( 10.1 درصد ) و المان (3.8 درصد) رقابت کند و زمینه از دست داده را جبران کند.
در صنایع ماشین آلات، چالش بسیار دشوار است چرا که چین توانست موقعیت خود را تحکیم کرده و به تنهایی 40 درصد سهمیه بازار ایران را بدست آورد با هزینه هایی که بسیار متفاوت از ایتالیا است. البته این بازاری است که بالاترین پتانسیل را دارد و باید تلاش های بر روی آن متمرکز کرد.
در بخش شیمی و داروسازی سهمیه تمام رقبای ایتالیا (آلمان، هند و ترکیه) دو برابر ایتالیا است. در بخش مد تا سال 2012 ترکیه بیشترین سهمیه را داشت اما بازار تغییر کرده و به تدریج کالاهای چینی وارد بازار شدند تا جایی که در سال 2017 میلادی به 62.5 درصد رسید. اگر ایتالیا قصد دارد در این بخش موقعیت پیدا کند باید بر روی کیفیت بسیار بالا شرط بندی کند تا این حس را برساند که تفاوت قیمت برای کیفیت کالا است.
برای حفظ روابط مهم تجاری با جمهوری اسلامی ایران، نیاز به یک عملکرد فوق العاده است که اجازه دهد سهمیه کالاهای ساخت ایتالیا در بازار افرایش پیدا کند.

ایرنا

انتهای پیام/