به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، شرکت های فناوری دره سیلیکون برای سهام دادن به کارمندان خود معروف هستند. این مسئله باعث می شود تا کارمندان احساس سرمایه گذاری در شرکت های خود را داشته باشند.
کارمندان این شرکت ها اکنون دست به اقدامی نوآورانه زده اند تا از این سهام در مسائل مختلفی استفاده نمایند؛ برای مثال برخی از آن ها از این سهام برای ایجاد تغییراتی در کمپانی خود استفاده کرده اند.
در شرکت آمازون، کارکنانی که سهام خود را دریافت نموده اند به عنوان یک سهامدار ایفای نقش کرده و در اواخر ماه نوامبر و اوایل دسامبر، از غول تجارت الکترونیک درخواست انتشار یک برنامه جامع در مورد تغییرات آب و هوایی را کردند.
طبق گفته سرمایه گذاران فعال، این اولین بار است که کارکنان این شرکت به عنوان سهامدار خود عمل کرده اند و طی پیشنهادی که در بهار سال آینده در جلسه سالانه سهامداران آمازون مطرح خواهد شد، کارکنان از هیات مدیره شرکت خواسته اند که در مورد تغییرات آب و هوایی پاسخ و وابستگی خود به سوخت های فسیلی را نیز کاهش دهند.
« الیزا پن» یکی از افرادی که برای 6 ماه در این شرکت کار کرده است، گفت: «ما متوجه شدیم که می توانیم از موقعیت و حقوق خود به عنوان کارمند و سهامدار استفاده کنیم تا دیدگاه خود را در مورد موضوع تغییرات آب و هوایی به هیات مدیره و رهبران ارشد این شرکت اعلام کنیم.»
«یانا کالو» مدیر مسئول Coworker.org، اظهار داشت که کارمندان به دنبال راه هایی هستند که قدرت را در دست دارند و توانایی انجام تغییرات را نیز دارند. زمانی که کارگران خود سهامدار باشند، بروز خطر برای آن ها به سهامداران نیز خطور می کند، بنابراین در این بین اتحادی طبیعی از منافع مشترک وجود دارد.
آمازون اظهار نظر در مورد حمایت از کارکنان خود را رد، اما اعلام کرد که اقدامات لازم برای مقابله با تغییرات اقلیمی را انجام می دهد.
دره سیلیکون واقعی بعدی کجاست؟
سیلیکون ولی (Silicon Valley) در بخش جنوبی خلیج سانفرانسیسکو در کالیفرنیای شمالی ایالات متحده آمریکا قرار گرفته است. این منطقه خانه بسیاری از بزرگترین شرکتهای تکنولوژی دنیا از جمله اپل، سیسکو، گوگل، اچپی، اینتل و اوراکل است. این دره به این دلیل دره سیلیکون نامیده میشود که در ابتدا محل حضور بسیاری از تولیدکنندگان و نوآوران تولید تراشه بوده است، اما در نهایت به خاطر وجود کسب و کارهای مرتبط با تکنولوژیهای پیشرفته (High-tech)، سیلیکون نامیده شد. امروزه این نام اصطلاحا به صنعت تکنولوژیهای پیشرفته آمریکا اشاره دارد.
قطب پیشتاز نوآوری و توسعه تکنولوژی پیشرفته محسوب میشود
در طول سالهای دههی ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰، فردریک ترمان (Frederick Terman)، رئیس دانشکده مهندسی دانشگاه استنفورد، استادان و فارغالتحصیلان را تشویق کرد که برای خودشان شرکت راه بیندازند. خود ترمان در شکلگیری شرکتهای هیولت-پاکارد (Hewlett-Packard)، واریان اسوشییتس (Varian Associates) و سایر شرکتهای تکنولوژیهای پیشرفته نقش داشته است تا اینکه در نهایت سیلیکون ولی در اطراف محوطهی دانشگاه استنفورد رشد پیدا کرد. به همین علت، معمولا از ترمان به عنوان پدر سیلیکون ولی یاد میشود.
سیلیکون ولی به واسطهی تجمیع تمامی علوم تکنولوژیکی جدید در یک منطقه، گردهم آمدن مهندسان و دانشمندان ماهر از دانشگاههای مهم، کمکهای مالی فراوان از بازارهای مطمئنی مثل وزارت دفاع، توسعه یک شبکهی کارآمد از شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر و در گامهای ابتدایی، رهبری توسط دانشگاه استنفورد، توانست به عنوان قطب مهم نوآوری شکل بگیرد.
انتهای پیام/