به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، تجزیه و تحلیل گزارش های جدید توسط دانشمندان در دانشگاه واشنگتن نشان می دهد که به غیر از تغییرات معمول آب و هوایی، عامل دیگری را باید برای گستردگی وسیع آب آزادی که در دریای یخ که در بالای گرینلند در ماه فوریه 2018 دیده شده است، مقصر دانست.

دریای این منطقه به طور معمول به خوبی در بهار یخ می زند اما در زمستان امسال این اتفاق به صورت عجیبی رخ نداده است؛ اگر چه زمستان گذشته نسبت به زمستان های پیش از خود در شمالگان بسیار گرمتر بود اما محققان می گویند که دلیل پدید آمدن دریاچه بزرگی که در میان یخ به وجود آمده و به آبهای آزاد راه دارد ( به پولینیا معروف است ) بادهای بسیار قویی است که در سطح زمین می وزد.

این بادها که بی رحمانه باعث شده گرم شدن دراماتیک اتمسفر بالایی جو شده اند، به عنوان گرم شدن ناگهانی استراتوسفری شناخته می شوند.

بنا به گفته محققان دانشگاه تورنتو، در خلال رخ دادن این واقعه و وزیدن بادها ، دمای استراتوسفر در حدود 30 کیلومتری بالای زمین، تنها در حدود چند روز می تواند به 10 تا 15 درجه سلسیوس برسد.

وزش این بادها برای یک هفته ادامه داشت و در طی این مدت، گرمترین دمای هوا و قدرتمندترین و وحشتناک ترین بادهایی را که تاریخ گرینلند ( از سال های 1960 تاکنون که تحت مطالعه و نظر قرار گرفته است ) تجربه کرده، برای آن به ارمغان آورده است.

بادهایی با قدرت توفان و دمایی که بالای نقطه انجماد بود. پس از آن که محققان تکه های این پازل را در کنار هم چیدند، متوجه شدند بیشتر از این که گرما سبب به وجود آمدن پولینیا شده باشد، این بادها هستند که آن را به وجود آورده اند.

یافته های جدید تعجب دانشمندانی که سال هاست بر روی دریاهای یخ تحقیق می کنند را برانگیخته است.

دانشمندان به طور معمول از دستگاهی به نام « پیاموس »، «سامانه مدل سازی و ساماندهی اقیانوس آرام در قطب شمال » برای اندازه گیری حجم کل یخ دریا قطب شمال در یک ماه معین استفاده می کنند.

پیاموس که در دانشگاه واشنگتن طراحی و ساخته شده است وسیله ای که که علاوه بر اندازه گیری شرایط در دریاهای یخ ، سعی در بازسازی آنها دارد.

این دستگاه در آخرین اندازه گیری خود نشان داد حجم یخ دریای قطب شمال که به طور معمول از ابتدای ذوب شدن تا سال 2012در ماه های سپتامبر هر سال به حداقل خودمی رسید، امسال به مقدار اندکی بازسازی شده است؛ هر چند که همچنان روند رو به کاهش خود را که از چهار دهه پیش آغاز شده دنبال می کند.

تاکنون دنیا در حدود نیمی از دریاهای یخ خودد را از دست داده است. این دریاها نیز در حدود نیمی از قطر یخ های باقیمانده خود را از دست داده اند و اگر این دو فاکتور را در کنار هم بگذاریم می توان گفت که تاکنون حدود 75 درصد از دریاهای یخ کره زمین در زمستان ها نابود شده که این امر می تواند فجایع بسیار زیادی را برای ساکنان زمین در پی داشته باشد.

انتهای پیام/