به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، دسترسی به مقالات علمی برای افرادی که در حال تحقیق هستند، گاها محدود و گاهی با هزینه های زیادی همراه است.

در ادامه به معرفی برخی از راه هایی می پردازیم که می توانید مقاله های علمی را به طور رایگان در دسترس داشته باشید و در کارهای تحقیقاتی خود از آن ها استفاده کنید.

اولین روش که بیشتر مواقع جوابگو است( مگر این که نویسنده دیگر زنده نباشد) درخواست از نویسنده مقاله جهت ارسال آن است. برخی از نویسندگان حتی از این که شما مشتاق به خواندن مقاله آن ها باشید، سپاسگزار خواهند بود.

نکته ای که باید در این روش مورد توجه قرار گیرد ارسال درخواست از طریق آدرس ایمیلی است که دانشگاه در اختیار شما قرار داده تا زودتر پاسخ را دریافت کنید.

افرادی که از این روش استفاده کرده اند علاوه بر دریافت مقاله مورد نظر خود، مقالات مرتبط با موضوع درخواستی را نیز توسط نویسنده دریافت کردند و حتی با انجمن هایی نیز که در پروژه هایی مشابه موضوع مد نظر خود فعالیت می کنند نیز آشنا شده اند.

اگر تمامی این ترفندها جواب نداد یک ترفند دیگر نیز در سایت سای-هاب« Sci-Hub» وجود دارد. این وبسایت خود را به عنوان «نخستین وب سایت دزدی ادبی جهان برای دسترسی عمومی به ده ها میلیون مقاله پژوهشی» معرفی کرده است. در حال حاضر بیش از 70 میلیون مقاله در این پایگاه وجود دارد.

سای-هاب مخزنی آنلاین از مقالهٔ های علمی دانشگاهی است که از طریق وب‌گاه آن در دسترس است. این سایت برای دور زدن پرداخت هزینه مقالات، از طریق پراکسی موسسات آموزشی مانند دانشگاه‌ها امکان دانلود مقالات را فراهم می‌کند. سای-هاب را الکساندرا الباکیان از قزاقستان در ۲۰۱۱ در واکنش به قیمت بالای مقاله‌های پژوهشی تأسیس کرد. قیمت هر مقاله اگر تکی خریده شود، معمولاً ۳۰ دلار آمریکا است. « الزویر » ناشر دانشگاهی، در سال ۲۰۱۵ دادخواستی علیه سای-هاب به اتهام نقض حق تکثیر به دادگاه نیویورک ارائه کرد که در نتیجه آن دامنه sci-hub.org مسدود شد.

در داخل ایران نیز سایت هایی مانند paperdl، Iran paper، Elearnica با عضویت امکان ارائه برخی از مقالات مجلات خاص را فرآهم کرده اند.

در حالی که سیستم مجله پرداخت شده ایده‌آل نیست، لازم است اطمینان حاصل شود که افراد مانند ویراستاران و سرورها هزینه ها را پرداخت می کنند.

بسیاری معتقدند که چنین اطلاعاتی باید رایگان باشند تا جامعه خوب و پیشرفته ای داشته باشیم و در بسیاری موارد حق با آن‌هاست؛ اما سیستم مجله هنوز هم یک اکوسیستم قابل اعتماد و متمرکز را فراهم می کند که البته برای اجرا نیاز به هزینه دارد.

بسیاری از مجلات برای عضویت هزینه های بالایی دارند که حتی برخی از دانشگاه ها نمی توانند برای مثال به الزویر دسترسی داشته باشند؛ اما در صورت عضویت در آن ها با مخزنی متمرکز از مقدار زیادی اطلاعات علمی مطمئن رو به رو خواهیم بود.

در حالی که ممکن است کار سایت هایی که مقالات را در دسترس افراد قرار می دهند پسندیده نباشد؛ اما باید قبول کنیم سایت هایی مانند سای- هاب محبوب هستند.

از دانشجویانی که با استفاده از وام های دانشجویی در تلاش برای برطرف کردن نیازهای اساسی زندگی خود هستند درخواست 35 دلار برای یک مقاله مجله درخواستی مضحک است.

در این بین بحث های سیاسی نیز به مقوله دسترسی افراد به مقالات علمی وارد شده است و برخی کشورها از دسترسی به برخی مجلات محروم شده اند.

سایت هایی چون سای- هاب قصد دارند که چرخه نابرابری دانش را متوقف کنند و دانش علمی بدون توجه به درآمد، وضعیت اجتماعی، موقعیت جغرافیایی و غیره در دسترس هر فرد باشد.

انتهای پیام/