بریتانیایی‌ها میراث‌دار نئاندرتال‌ها هستند

از میان افراد شرکت کننده در بانک اطلاعات ژنی بریتانیا، کسانی وجود دارند که دی ان ای نئاندِرتالشان آن ها را مستعد ویژگی هایی مانند آفتاب سوختگی، تا دیر وقت بیدار ماندن، افسردگی، سیگار کشیدن و احساس تنهایی کردن می کند.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، انسان های نئاندرتال گونه ای از انسان ها بوده اند که دوره زیستی آن ها به حدود ۱۳۰ تا ۲۳۰ هزار سال قبل باز می گردد و از انواع اجداد اولیه انسان آن هم از نوع معروفش به حساب می آمده‌اند. نئاندرتال ها در مناطق مختلفی از جمله ایران و نقاط دیگر آسیا و اروپا دیده شده بودند و به همین علت می توان گفت که یکی از اجداد مشترک انسان ها، نئاندرتال ها بوده اند.

انسان های نئاندرتال همچنان در میان ما هستند، جنت کلسو (Janet Kelso) از موسسه ماکس پلانک حدود 8 سال پیش به این موضوع پی برد. او به کشف این موضوع کمک کرد که چند هزار سال پیش که انسان های مدرن در اروپا با نئاندرتال ها مواجه شدند و هنگامی که این دو گونه به تولیدمثل پرداختند تبادل ژنی میان آن ها رخ داد که به تغییرات ژنی انسان ها انجامید. این نتایج به این معناست که مردم خارج از آفریقا هنوز DNA نئاندرتال را در اختیار دارند.

انسان های نئاندرتال در واقع گونه ‌ای از انواع انسان خردمند یا انسان امروزی است که در قسمت های اروپایی و قسمت ‌هایی از غرب آسیا، آسیای مرکزی و شمال چین یا همان آلتای سکونت داشتند. اولین نشانه ‌ها از نئاندرتال‌ های اولیه به حدود ۱۳۰ هزار تا ۲۳۰ هزار سال پیش در اروپا باز می گردد. ۱۳۰ هزار سال پیش، مشخصه‌ های کامل نئاندرتال ‌ها ظاهر شد و در این بین ۵۰ هزار سال قبل نئاندرتال‌ ها دیگر در آسیا به هیچ عنوان دیده نشدند. با این وجود نسل آن‌ ها در اروپا در حدود ۴۰ هزار سال پیش منقرض شد.

با توجه به این که انسان امروزی در ۵ هزار سال پیش از انقراض آن ‌ها وارد اروپا شد، احتمالاً این دو گروه انسانی با هم تماس هایی داشته‌ اند. همانطور که در مقدمه نیز اشاره کردیم، برخی از ژن های انسان های نئاندرتال و انسان های امروزی با یکدیگر مشترک است. دلیل این اتفاق این است که انسان خردمند و انسان های نئاندرتال در قسمت آفریقا با یکدیگر پیوند پیدا کردند و به این صورت کدهای ژنتیکی این گونه انسانی به انسان مدرن امروزی منتقل شد.

آخرین نئاندرتال در چهل هزار سال پیش جان سپرد؛ اما قسمت اعظمی از ژنوم آنها در قالب قطعاتی در انسان های امروزی یافت می شود. اثر نقش ژنتیکی نئاندرتال ها نامشخص بوده است. اکنون محققان از دستیابی به شواهدی سخن می گویند که بر این اساس، توالی های DNA نئاندرتال ها هنوز بر نحوه روشن یا خاموش شدن ژن ها در انسان های امروزی تاثیر می گذارد. اثرات ژن نئاندرتال ها بر بیان ژن، به احتمال زیاد در خصیصه هایی نظیر قد و آسیب پذیری در برابر اسکیزوفرنى یا زخم آکله نمایان می شود.

بانک اطلاعات ژنی بریتانیا، در میان پر سود ترین منابع داده های موجود است که اطلاعات آن برای محققان در هر رشته و در هر جا در دسترس است. این منبع اطلاعاتی می تواند در پاسخ به پیچیده ترین سوالات ژنتیکی کمک کند. برای مهندسان طراحی این بانک، اکتشافات تکاملی پاداش غیر منتظره ای است به طوری که می گویند زمانی که پروتوکل را طراحی می کردند، به ویژگی های نئاندرتال فکر نمی کردند. در حال حاضر اطلاعات ژنتیک پنج و دو دهم درصد از جمعیت بریتانیا در بانک ملی اطلاعات DNA این کشور وجود دارد، در حالی در کشوری چون ایالات متحده آمریکا، تنها اطلاعات ژنتیک نیم درصد جمعیت در مرکز مشابهی ثبت شده است.

گروه تحقیقاتی به سرپرستیKelso وSankararaman، (استادیار در UCLA در گروه علوم کامپیوتر و گروه ژنتیک انسانی) به دنبال کشف ارتباطاتی بین دی ان ای نئاندرتال و ویژگی های رفتاری در اطلاعات ژنوتیپ ( که به کل یا قسمتی از اطلاعات ژنتیکی یک فرد، گفته می‌شود) حدود 500000 نفر، مجموع اطلاعات منتشر شده در سال 2017 هستند.

Sankararaman می گوید که در حال حاضر آن ها متوجه شدند که در واقع آلل ها، در حقیقت ژن کنترل ‌کننده یک صفت که در یک جایگاه مشخص روی کروموزوم قرار گرفته، به ایجاد طاسی، بیماری های روحی و تقویت عملکرد سیستم ایمنی کمک می کند. این در حالی است که تیم تحقیقاتی دیگری به این موضوع پی برده است که انواع دیگری ژن وجود دارد که به توصیف علل گرد بودن سر انسان کمک می کند که در تضاد با جمجمه نئاندرتال است که بیشتر به به شکل توپ فوتبال است.

دانشمندان برنامه ریزی کردند که اسکن مغز 100000 نفر از بانک اطلاعاتی را با اطلاعات ژنتیکی ترکیب کنند تا به بررسی پایه ژنتیکی تفاوت های مغز ما و عموزاده های منقرض شده ما بپردازند. هنگامی که نوبت به اسکن و درک DNA از نئاندرتال ها می رسد، بانک اطلاعاتی قدرت تحلیلی بیشتری را نسبت به پایگاه های پزشکی ارائه می دهد. زیرا دامنه وسیع تری از صفات روان پزشکی و شیوه زندگی را پوشش می دهد. این داده های غنی همچنین این بانک را به عنوان یک منطقه شکار برای یافتن سرنخ هایی برای تغییرات تکاملی تبدیل کرده است.

Peter Visscher، نسل شناس کمی و همکارانش در دانشگاه کوئینزلند در استرالیا، متوجه شدند که می توانند از این بانک اطلاعاتی برای دستیابی به اطلاعات دست اول و این که کدام نوع ژن ها این ویژگی ها را در افراد امروز ایجاد می کنند، استفاده کنند و دریابند آیا آنها واقعا به باروری مرتبط هستند. آن ها اطلاعات بانکی را در مورد افرادی که فرزند بیشتری داشتند بررسی کردند تا ببینند چه ویژگی هایی را بیشتر به اشتراک گذاشتند. آن ها ویژگی های زنان و مردان را که ممکن است باروری را تحت تاثیر قرار داده اند، مانند سن اول تولد، سن یائسگی، قد، وزن، توده بدن، فشار خون و آموزش را مورد بررسی قرار دادند. آن ها دریافتند که 23 مورد در زنان و 21 مورد در مردان به داشتن فرزند بیشتر مرتبط است.

پیش تر باستان‌شناسان زمانی به این نتیجه رسیده بودند که انسان‌های مدرن و نئاندرتال در کنار هم در اروپا و آسیا زندگی می‌کردند، اما تا آن زمان ماهیت هم‌زیستی آن‌ها مشخص نبود. در واقع پس از توالی‌ یابی اولین ژنوم کامل میتوکندری نئاندرتال (DNA مستقر در میتوکندری سلول) در سال ۲۰۰۸، باز هم ابهامات مرتبط با پیوندهای نژادی با نزدیک‌ترین خویشاوندان در میان نسل‌شناسان و باستان‌شناسان از بین نرفتند. پس از توالی ‌یابی ژنوم کامل یک گونه‌ نئاندرتال در سال ۲۰۱۰، مقایسه‌ با DNA انسان مدرن نشان می‌داد که تمام گونه‌های انسان غیرآفریقایی، بخش‌های از DNA نئاندرتال را در ژنوم‌های خود دارند. این نتیجه می‌توانست ثابت کند که انسان‌ها و نئاندرتال‌ها در حدود پنجاه هزار سال پیش با یکدیگر پیوند نژادی داشتند، نتیجه‌ای که چند سال بعد اثبات شد.

طبق پژوهش های صورت گرفته DNA انسان و نئاندرتال ها 765 هزار تا 550 هزار سال پیش با یکدیگر ادغام شده در حالی که دیتای DNA میتوکندریا نشان می دهد این اتفاق به 365 هزار سال بعد یعنی 400 هزار سال پیش باز می گردد. این اختلاف تنها در صورتی قابل درک می شود که گروه کوچکی از اجداد انسان مدت ها قبل از آنچه تصور می شد آفریقا را به مقصد اروپا ترک کرده و با نئاندرتال ها آمیخته باشند.

انتهای پیام/

کد خبر: 993183

وب گردی

وب گردی