به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، با پیشرفت تکنولوژی بازیافت صنعتی زباله‌ها به مهم‌ترین چالش زیست محیطی و انسانی روزگار ما تبدیل شده است که کشورهای مختلف رویه‌های متفاوتی را برای آن در پیش گرفته‌اند. معمولا کشورهای صنعتی دارای بالاترین نرخ در تولید زباله هستند؛ چرا که تولید و مصرف کالا در این کشورها بالاست؛ اما نکته اساسی که از شاخصه های توسعه نیز هست در صد بازیافت وفرهنگ مدیریت زباله است. از سوی دیگر در کشورهای توسعه یافته خدمات جمع‌آوری محصولات قابل بازیافت بسیار بالاست و تاسیسات فرآوری و بازیافت، بسیار پیشرفته و بازار محصولات بازیافتی، بسیار گسترده است.

از نمونه های کشور های توسعه یافته در زمینه مدیریت پسماند می توان به این موارد اشاره کرد:

سوئیس

سوئیس تجهیزات بازیافت زباله خود را به درستی مورد تمجید قرار می‌دهد. بطری‌های پلاستیکی رایج‌ترین محفظه نوشیدنی‌ها در سوئیس هستند که 80 درصد آنها بازیافت می‌شوند که بسیار بیشتر از میانگین اروپا با 20 تا 40 درصد است؛ اما حفظ محیط زیست تنها عامل ایجاد چرخه بازیافت در سوئیس نیست و برای این کار انگیزه مالی زیادی نیز وجود دارد. بازیافت رایگان است؛ اما در اکثر نقاط سوئیس دور انداختن زباله هزینه دارد و هر کیسه زباله داری برچسبی است که هر برچسب دست کم یک یورو هزینه دارد.

آمریکا

امروزه آمریکا 28 درصد زباله‌های خود را بازیافت می‌کند که این میزان در 15 سال گذشته تقریبا 2 برابر شده است. بازیافت انواع خاصی از زباله‌ها در این کشور افزایش بیشتری داشته است: 42 درصد کاغذها، 40درصد بطری‌های پلاستیکی نوشابه‌های غیرالکلی، 55 درصد قوطی‌های آلومینیومی نوشیدنی ها، 57 درصد بسته بندی‌های استیل و 52 درصد سایر اشیا هم بازیافت می‌شوند.

آلمان

آلمان ها خود را قهرمان محیط زیست جهان می‌دانند. البته شکی نیست که این بحث برای آنها بسیار مهم است. جداسازی زباله‌های خانگی امری بسیار مهم برای مردم آلمان است. در هر آپارتمان معمولا 5 سطل برای 5 نوع زباله وجود دارد که با رنگ‌های جداگانه مشخص شده‌اند. بر اساس نظرسنجی ها حدود 90 درصد آلمانی ها باعلاقه شخصی به جداسازی زباله‌ها می‌پردازند.

ایتالیا

قوانین زباله در ایتالیا از منطقه‌ای به منطقه دیگر بسیار متفاوت است. در همین ماه قوانین زباله در رم سخت‌تر شده و بر اساس آن افرادی که تا فاصله 500 متری خانه خود دارای سطل بازیافت هستند و زباله‌های خود را جدا نکنند تا 619 یورو جریمه خواهند شد.

چین

بزرگترین وارد کننده زباله در جهان برای بازیافت آن است. باتوجه به این که جمعیت چین بیش از یک میلیارد نفر است، طبیعی‌ست که در این کشور روزانه زباله زیادی تولید شود. با این اوصاف، بازیافت زباله در چین ضرورتی اجتناب ناپذیر است. فقط در شهر پکن، پایتخت چین، هفده میلیون نفر زندگی می کنند و آنها روزانه کوه عظیمی از زباله تولید می کنند. یکصد هزار نفر در بخش بازیافت زباله شهر پکن فعال هستند. نکته جالب این است که در کارخانه های بزرگ بازیافت زباله در پکن، فقط زباله های خود چینی ها بازیافت نمی شود. زباله ها از دیگر کشورهای جهان نیز به چین انتقال داده می شود تا بازیافت شود. در واقع، چین بزرگترین وارد کننده زباله در جهان برای بازیافت کردن است. بخشی از زباله هایی که در آمریکا دور ریخته می شود از چین سر در می آورد. این زباله ها پس از بازیافت در قالب کالاهای جدیدی به کشورهای غربی فروخته می شود.

استفاده های نوین از زباله های تفکیک شده

تولید کمپوست از زباله های فساد پذیر و آلی

کرم های خاکی در زمین های زراعی سالی یکبار تخم گذاری می کنند؛ اما برخی کرم های اصلاح شده که از کشورهای دیگر وارد می شود هر هفته تخم گذاری کرده و در دو ماه تعداد آن به 10 برابر افزایش می یابد. کرم ها با خوردن ضایعات گیاهی، دامی و زباله ها آنها را به مواد دارای ازت، فسفر، پتاسیم تبدیل می کنند که کمپوست به دست آمده دارای 9 درصد فسفر، شش درصد پتاسیم و 7 تا 5 درصد ازت علاوه بر عناصر ریزمغذی از جمله مس، آهن، بور، روی و گوگرد است. این کود آلی با مزایای فراوان جایگزین بسیار مناسبی برای کود شیمیایی است که بوی نامطبوع ندارد، محیط زیست را آلوده نمی کند و آب بیشتری در خود ذخیره می کند. کمپوست دارای میکرو ارگانیسم هایی مانند قارچ و باکتری های مفید و PH خنثی است و بهترین کود آلی برای گیاهان محسوب می شود و سبب اشتغال‌زایی با تولید کمپوست و ازدیاد کرم حتی در خانه و محل زندگی می شود و در نهایت با برخورداری از زمین پاک و سالم محیط زیستی ایمن خواهیم داشت.

تولید نفت از کیسه های پلاستیکی

کیسه های پلاستیکی از زمانی که به وجود آمدند، همیشه به عنوان دشمنان محیط زیست شناخته می شدند. نه تنها این محصولات از نفت تولید می شوند، بلکه قرن ها سطح زمین را مسدود می کنند و ضررات جبران ناپذیری برای محیط زیست دارند.

یک مخترع ژاپنی دستگاهی ابداع کرده که در طی فرآیندی خاص، می تواند کیسه های پلاستیکی مصرف شده در خانه ها را، به سوخت برای استفاده در منازل تبدیل کند .این دستگاه کیسه های پلاستیکی رو در دمای ویژه گرم می کند و بخار تولید شده را در مجموعه ای از لوله ها حبس می کند تا زمانی که این بخار در فرآیند میعان، تبدیل به نفت خام بشود. سوخت تولید شده توسط این دستگاه، قابل استفاده در ژنراتورها و حتی برخی انواع بخاری هاست، همچنین با پالایش مجدد می شود از آن به عنوان جایگزین گازوئیل استفاده کرد.

تولید برق از زباله ها

در کشور آلمان بیش از یک دهه است که تبدیل زباله‌ها به سوخت در آلمان با اقبال مواجه شده است و امروزه نیروگاه‌های تولید برق از زباله با کمبود زباله مواجه شده اند و به گزارش دویچه وله این کشور مجبور به واردات زباله از کشورهای دیگر شده است.

روزانه چندین کامیون و قایق زباله‌ها در برخی شهرهای این چند کشور را جمع‌آوری و به آلمان حمل می‌کنند. فقط در نیروگاه برق شهر ماگدبورگ روزانه حجم عظیمی زباله سوزانده و به برق تبدیل می‌شود. برق یک سوم شهر یا بیش از ۵۰ هزار واحد مسکونی را همین نیروگاه با سوخت زباله تامین می‌کند.

تبدیل زباله به انرژی در پروژه‌ی کلینر کورا

منطقه‌ی کورا، ناحیه‌ای است با حدود ۱۳۰۰۰ نفر که رودخانه‌ی لاکلن آن را احاطه کرده و روستایی متشکل از تنوع کشاورزی بالا و بخش صنعتی است و با روند فعلی این منطقه تبدیل به مرکز پروژه‌ی خلاقانه‌ی سوخت زیستی خواهد شد که از زباله‌ها انرژی‌ تجدید پذیر و کود را به عنوان محصول جانبی تولید می‌کند.

بیشتر ضایعات و زباله‌های بخش کشاورزی در انتهای مرحله‌ی تولید و برداشت محصول به وجود می‌آید و معمولا این ضایعات تبدیل به علوفه و خوراک دام و گله می‌شود. اما در پروژه کلین کورا ژانراتور تولید سوخت پاک می‌تواند از این ضایعات استفاده و آن‌ها را تبدیل به انرژی، گرما و کود کند. در این پروژه تمامی ضایعات و زباله‌های محصولات کشاورزی و یا ضایعات دامی در کشتارگاه‌ها و فاضلاب‌ها توسط باکتری‌ها هضم و تبدیل به انرژی می‌شوند.

این ژنراتور با ترکیب ضایعات و باکتری‌ها، گاز طبیعی متان تولید می‌کند. این گاز جمع‌آوری شده و با سوزاندن آن برق و گرما تولید می‌شود. توده‌ باقی مانده در انتهای فرآیند هضم ژنراتور کود مغذی‌ای است که توسط کشاورزان مجددا استفاده می‌شود.

در نهایت امیدواریم با اجرا شدن راهکارهای پیشنهادی در کشورمان تا حد زیادی مانند کشورهای پیشرفته به خدمات جمع‌آوری محصولات قابل بازیافت و تاسیسات فرآوری و بازیافت، دست پیدا کنیم.

انتهای پیام/