به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز به نقل از پایگاه خبری شبکه روسیا الیوم، تفنگ ها و دوش پرتاب های ضد تانک در جنگ جهانی دوم و حتی در دهه 70 قرن گذشته از اصلی ترین سلاح ها برای مقابله با این نوع از جنگ افزار به شمار می رفت.

دایره سلاح های مورد استفاده برای هدف قرار دادن و انهدام تانک ها تا حد زیادی گسترش یافته و شامل بمب ها و موشک های هدایت شونده قابل کنترل از راه دور نیز شده است.

در ابتدا لازم است بدانیم تانک ها در برابر تاثیر این گونه سلاح های موثر تسلیم خواهند شد و هیچ دفاعی نمی توانند از خود داشته باشند؛ اما مهندسان به تانک ها برای غلبه بر این تهدیدات کمک کرده اند.

دانشمندان فناوری های جدید را توسعه داده و از رادارها و دوربین هایی که با پرتوهای فرابنفش و فروسرخ کار می کنند و همچنین تجهیزات رایانه ای و لیزری برای حفاظت از تانک ها در برابر سلاح هایی که آنها را تهدید می کنند، استفاده نموده اند.

مهندسان شوروی سابق در دهه 70 قرن گذشته میلادی برای اولین بار سامانه حفاظت فعال را برای تانک ها اختراع کردند که می توانست موشک های هدایت شونده ای را که به تانک نزدیک می شود، رصد نماید و پس از آن رایانه الکترونیکی تعبیه شده برای این سامانه فعال شده و دستور پرتاب موشکی را صادر می کرد که آن موشک ابری از مواد منهدم کننده در فاصله 5 تا 10 متری تانک ایجاد می نمود و باعث انهدام موشک دشمن می گردید.

تانک های ارتش شوروی سابق در سال 1983 به سامانه حفاظت فعال «دروزد» مجهز شد؛ اما چند سال بعد در حالی که این سامانه هیچ گونه توسعه و به‌روزرسانی را تجربه نکرده بود اتحاد جماهیر شوروی منحل شد؛ اما کارشناسان در دیگر ارتش ها برای طراحی سامانه های مشابه آن تلاش کردند.

به عنوان مثال شرکت اسرائیلی تولید سامانه های دفاعی «رافائل» توانست برای حفاظت از تانک ها سامانه فعال «تروفی» را تولید نماید که هم اکنون در غرب به عنوان بهترین وسیله برای دفاع از تانک ها در برابر موشک های هدایت شونده مورد استفاده قرار می گیرد.

هم اکنون ارتش اسرائیل و تانک های آبرامز ام 1 و نفربرهای برادلی ارتش آمریکا به این سامانه مجهز هستند.

عملکرد تمام سامانه های حفاظت فعال چه اسرائیلی، روسی و یا آمریکایی بر اساس اصولی واحد است؛ چرا که رادار اقدام به بررسی فضای اطراف تانک می نماید که این مقدار می تواند از چند متر تا چند کیلومتر متفاوت باشد و در آنها از دوربین هایی استفاده می شود که از پرتوهای فرا بنفش و فرو سرخ استفاده می شود، سامانه روسی «آفگانیت» با بررسی محیط اطراف گرمای خارج شده از انتهای موشک ضد تانک یا بمب های شلیک شده را شناسایی کرده و رایانه مسیر شلیک را محاسبه نموده و به تانک دستور شلیک موشکی را صادر می کند که حامل هزاران قطعه از مواد منهدم کننده برای جلوگیری از اصابت موشک به تانک است.

سامانه روسی «آفگانیت» همچنین قادر است سیگنال های ارسالی برای کنترل موشک های هدایت شونده ضد تانک دشمن را مختل نماید.

تمام سامانه های حفاظت فعال در برابر موشک هایی که به تانک نزدیک می شوند واکنش نشان می دهند؛ اما نسبت به گلوله ها و خمپاره های سبک کاربردی ندارد. سامانه اسرائیلی «تروفی» نمی تواند با این تهدیدات مقابله کند علاوه بر آن که از توانایی لازم برای مقابله با موشک هایی که سرعت آنها بسیار بیش از موشک ها و بمب های هدایت شونده ضد تانک است برخوردار نیست چرا که نمی تواند بر اساس حرارت خارج شده از انتهای موشک آن را کشف و رهگیری نماید.

اما سامانه جدید «آفگانیت» روسیه می تواند این موشک ها و همچنین موشک هایی که در اطراف تانک مانور می دهند و تمام موشک هایی که در آینده تولید می شوند را نیز ساقط کند؛ زیرا این سامانه از پالس های الکترومغناطیسی استفاده می کند که برای انسان خطری نداشته و موشک های دشمن را گمراه می کند.

البته سامانه های حفاظت فعال از معایبی نیز برخوردار است که وزن صدها کیلوگرمی آن از مهم‌ترین نقاط منفی آن به شمار می رود. به همین دلیل قابلیت نصب روی تانک های قدیمی را ندارد، بر خلاف تانک آرماتا پیشرفته روسیه که به طور اختصاصی برای نصب چنین سامانه هایی طراحی شده است.

علاوه بر آن تمامی این سامانه ها به جز «آفگانیت» می تواند خطراتی برای نیروهای پیاده خودی داشته باشد.

انتهای پیام/