یادداشتی بر فیلم «پالتو شتری»/ کم مایه در داستان، بلاتکلیف در کارگردانی

فیلم «پالتو شتری» ساخته مهدی علی میرزایی در سی‌و‌هفتمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد.

به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، فیلم پالتو شتری به کارگردانی مهدی‌علی میرزایی قرار است یک فیلم خنده‌دار باشد در این راه هم تقریبا موفق بوده چراکه فیلم برخوردار از کلیشه هایی است که معمولا طیفی از تماشاگران را راضی می‌کند، مادری که نگران شوهر نکردن دختر (گنده دماغ) دم بخت اش است و برای شوهر دادن وی هر کاری می کند، از سویی بچه زرنگی بی پول و آس و پاس می خواهد از این نمد کلاهی برای خود بدوزد، فرمولی که بارها جواب خود را پس داده و گره اصلی داستان فیلم است و سایر اتفاقات بعدی فیلم حول همین ماجرا می چرخند! در ادامه هرچه رخ می دهد بیشتر بر اساس اتفاق است و گویی که قرار بوده که رخ دهد تا فیلم ساخته شود، همه چیز آن طور پیش می رود که بچه زرنگ ماجرا دلش می خواهد. فیلمنامه متر و معیار مشخصی ندارد، انگیزه های آدم های فیلم نامعلوم یا کم رمق اند و در این میان کمی حرف های فلسفی، روانشناختی و روشنفکری نیز تکمیل کننده مزه فیلم است!

این تشتت در فیلمنامه به کارگردانی هم سرایت کرده و هر جایی که کارگردان احساس کرده نیاز به اضافات بصری است یک فرم روایی را به فیلم تزریق کرده، مثلاً استفاده از فیلم تصاویر آرشیوی و مستند یا فلاش بک! در مجموع نمونه‌های فیلم پالتو شتری در طی این سال‌ها به وفور در سینمای ایران یافت می‌شوند و تماشای فیلم به تغییر ذائقه مخاطب نمی‌انجامد.

*سعید کاظمی

انتهای پیام/

کد خبر: 995602

وب گردی

وب گردی