به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، رشته طراحی صنعتی از جمله حوزه‌هایی است که در عرصه هنر کمتر شناخته شده به همین دلیل بازار کار در این رشته از جمله دغدغه‌های اصلی فارغ‌التحصیلان آن به شمار می‌رود، چراکه این رشته در زندگی روزمره ما کاربرد فراوانی دارد ولی بسیاری اوقات، افرادی که در حوزه طراحی صنعتی کار می‌کنند نیز نمی‌دانند که در حال انجام یک کار هنری هستند.
به همین دلیل در قدم اول لازمه این رشته برای گشایش بازار کار آن شناساندنش به جامعه است. این در حالیست که معضلاتی همچون واردات کالای خارجی و یا تولید کارهای کپی نیز از جمله دلایل اصلی کساد بودن بازار طراحی صنعتی در ایران به شمار می‌رود.
برخی از مشکلات همانند بازار کار که در حال حاضر یک مشکل همه‌گیر است و خیلی از رشته‌ها را درگیر خود کرده. رشته طراحی صنعتی همانگونه که از اسم آن برمی‌آید به صنعت کشور وصل است و اگر صنعت در کشور ما رونق داشته باشد، بازار کار رشته‌هایی مثل طراحی صنعتی نیز بهبود پیدا خواهد کرد ولی زمانی که همانند حال حاضر ارتباطمان با صنعت دنیا کم شده و در داخل کشور دچار مشکل هستیم، نمی‌توان خیلی انتظار باز بودن فضا برای فعالیت فارغ‌التحصیلان این رشته در صنعت کشور را داشت.
از جمله کارهایی که در دانشگاه هنر برای ورود دانشجویان به بازار کار انجام می شود؛ استفاده از اساتیدی است که به صنعت وصل هستند و خودشان در بازار کار طراحی صنعتی دستی دارند. چراکه این استادان می‌توانند دانشجویان را با استفاده از ارتباط‌های خود به بازار کار وصل کنند. از طرفی سرفصل‌های اصلی کتاب‌های درسی این رشته مربوط به سال ۱۳۶۲ است که باید در آن ها بازنگری شود. در همین راستا، برای تغییر اساسی و جامع محتواهای درسی این رشته در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد تیم‌های پژوهشی ایجاد شده که در حال حاضر بر روی آن کار می‌کنند.
همچنین محتوای درسی رشته طراحی صنعتی دانشگاه هنر لزوماً همانند محتوای درسی این رشته در دانشگاه تهران نیست، چراکه آنها به منابع خود و کادر آموزشی‌شان نگاه می‌کنند و با توجه به آن محتوای درسی خود را ارائه می‌دهند.
مدیریت در حوزه کارآفرینی بیشتر دارای جنبه‌های آموزشی است، در همین زمینه دانشجویان را در تشکل‌ها و آموزش‌های مربوط به کارآفرینی شرکت دهند تا بتوانند در آنجا آموزش‌های لازم را ببینند و سپس آنها را به مراکز رشد خود معرفی می شوند که پس از آن حتی بتوانند خودشان کارآفرین باشند.
مسئولان دانشگاه نباید منتظر بمانند تا صنعت به سراغ دانشجوها برای کار بیاید بلکه باید با حمایت دانشگاه خود بچه‌ها را صاحب صنعت کنند.
دانشجویان رشته طراح صنعتی که با صنعت در ارتباط است باید با رشته‌های مهندسی مرتبط در ارتباط باشند چراکه هر دو به هم نیاز دارند ولی با این حال با دانشگاه امیرکبیر که در همسایگی آنهاست ارتباط خاصی ندارند و تا به حال نیز همکاری قابل توجهی با هم نداشته‌اند.
نکته قابل توجه دیگر این است که زمانی که یک حقوق ثابت وجود داشته باشد فرد خود به خود ممکن است دچار روزمرگی شود، ولی از طرفی اگر استادی فعال نباشد و موجب نارضایتی دانشجویان شود دیگر نمی‌تواند ارتقا پیدا کند و درآمد آنها در همان سطح خواهد ماند و اخطار خواهد گرفت.
موضوع دیگر این است که تعداد اساتید کار بلد و خوب رشته طراحی صنعتی خیلی محدود است و شاید در هر درسی تعداد آنها در کل کشور به یکی دو تا برسد و گاهی حتی به سه تا هم نمی‌رسد. شاید به این دلیل بوده که برای رشته طراحی صنعتی مقطع دکترا نداشته‌ایم و به همین دلیل برای اساتیدی که بازنشسته شده و یا فوت شده‌اند جایگزینی نداریم. این در حالی است که بورسیه خارج از کشور نیز برای این رشته سالهاست که متوقف شده است.
ریاست جدید دانشگاه هنر حدود یک ماه است که یک دفتر ارتباط با جامعه ایجاد کرده و این دفتر ارتباط‌ها و همکاری‌هایی را با سازمان زیباسازی شهر، شرکت نفت و … برقرار کرده و از ارتباط استادها و افراد فعال در دانشگاه برای ارتباط با سازمان‌های مختلف استفاده می‌کند.
انتهای پیام/