فرمالین چیست؟

فرمالین نام علمی متانال بوده که گاز تند و فراری است که در آب حل می شود.

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، فرمالین(فرمالدهید) که نام علمی آن متانال است، گازی با بوی تند و زننده است و کوچک ترین آلدهید به شمار می آید.

فرمالین به آسانی از سوخت ناقص ترکیب‌های کربندار به دست می‌آید. آن در دود آتش جنگل ها و دود اکسیژن و متان در هوا ساخته می‌شود. مقادیر اندک خودروها هم پیدا می‌شود.

فرمالدئید گاز تند و فراری است که در آب حل می شود و فرمالین نیز محلول 40-37 درصد آن در آب است که معموال" حاوی 40 درصد متانول برای ممانعت از پلیمریزاسیون سریع آن است. فرمول شیمیایی فرمالدئید CH2O است و با اتصاالت بین پروتئین های سلولی منجربه فیکساسیون بافت ها می گردد. امروزه فرمالین به عنوان یک فیکساتیو خوب و ارزان در آزمایشگاه های پاتولوژی و آناتومی به عنوان یک پایدار کننده استفاده می شود. به دلیل مقاومت حرارتی پائین در گذشت زمان تبخیر می شود لذا بخارات سمی دارد.

فرمالدئید اولین بار توسط دانشمند روسی به نام الکساندر باتلرف در 1859 کشف شد.

به عبارت دیگر این ترکیب با نام‌های متانال و متیلن اکسید نیز شناخته می2شود. در دمای اتاق گازی بی‌رنگ و با بویی تند و زننده بوده و به راحتی در آب، الکل‌ها و دیگر حلال‌های قطبی حل شده و در صنعت از محلولهای 30 الی 50 درصد این ماده در آب که تحت عنوان فرمالین شناخته می‌شوند استفاده می‌گردد. در صنعت، قسمت عمده ی فرمالین از اکسیداسیون کاتالیزوری متانول تهیه می‌شود که نقره فلزی یا مخلوط اکسید آهن و مولیبدن کاتالیزورهای این فرایند است. این ترکیب جزو پرمصرف‌ترین مواد شیمیایی در صنایع بوده و کاربرد آن در صنایع رنگسازی، رزینسازی، محلول‌های ضدعفونی کننده، فیکساتیو در آماده سازی نمونه های بافتی، تشریح آناتومیک و بررسی‌های بافت شناسی، غیره است. عمده‌ترین استفاده فرمالدئید در تولید رزین ها است. از رزین هایی که در ساخت آنها از فرمالدئید استفاده می شود می توان به رزین های فنل فرمالدئید و آمینو رزین ها (اوره و ملامین فرمالدئید) اشاره نمود. رزین های فرمالدئید اساسا بعنوان چسب در صنایع تولیدات چوبی از قبیل HDF، MDF، نئوپان و در ساخت اسفنج های قالب‌گیری شده و تولید اسفنج های عایق کاربرد دارند.

روش تولید فرمالین:

ماده اولیه تولید فرمالین متانول است. متانول به سرعت تبخیر شده و پس از مخلوط شدن با اکسیژن هوا یک گاز قابل انفجار تولید می کند که جهت جلوگیری از خطرات حمل و نقل و ذخیره متانول ، لوازم اطفا حریق ، مخازن مجهز به سردکن استفاده می گردد.

در واحد تولید فرمالین ابتدا متانول به وسیله حرارت به بخار فوق داغ تبدیل شده سپس به نسبت معین با اکسیژن هوا مخلوط و از روی یک بستر کاتالیزور در دمای 300 درجه سانتی گراد عبور داده می شود. پس از عبور مخلوط گازها از روی کاتالیزور در واحد راکتور گاز فرمالین تولید می شود.

گاز فرمالدئید به همراه گاز های نیتروژن ، دی اکسید کربن و بخار آب از راکتور خارج شده و پس از سرد شدن به داخل برج جذب هدایت می شود. در اثر تماس جریان آب فرمالین موجود در گاز جذب شده و محلول فرمالین تشکیل می شود که در قسمت پایین برج نگهداری شده و پس از سرد شدن به داخل مخزن ها ی ذخیره هدایت می شود. در کل می توان گفت فرمالین در صنعت از اکسیداسیون کاتالیزوری متانول تولید می شود.

معمولا از نقره فلزی یا مخلوط اکسید آهن و مولیبدن به عنوان کاتالیزور استفاده می شود. در صورت استفاده از اکسید آهن و مولیبدن به عنوان کاتالیزور ، متانول با اکسیژن در دمای 400 درجه سانتی گراد واکنش داده و طبق واکنشی فرمالین تولید می شود.

موارد مصرف و کاربرد فرمالین :

به عنوان محلول ضد عفونی کننده برای از بین بردن باکتری ها.

نگهداری از نمونه های بیولوژیکی.

صنایع تولید پلیمر.

تولید سایر ترکیبات شیمیایی.

از واکنش فرمالین با فنل ، اوره و ملامین رزین های فرمالین تولید می شود.

به عنوان رزین های چسبناک برای تولید تخته سه لایی.

در ساخت اسفنج های قالب گیری شده.

تولید اسفنج های عایق.

تولید رزین های فرمالین.

در صنایع رنگسازی.

تولید مواد منفجره.