به گزارش گروه علم وفناوری ایسکانیوز، ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ناسا و داده های قدیمی از وویجر ۲ بیشتر در مورد منشا پدید آمدن کوچکترین ماه نپتون اطلاعاتی به دست آوردند.

اعتقاد بر این است که این ماه که در سال 2013 کشف شد و اکنون با نام رسمی «هیپوکمپ»شناخته شده است، قطعه کوچکی از همسایه بزرگ‌تر خود به نام پرتئوس است.

هیپوکمپ دارای قطر 34 کیلومتری است.

پرتئوس دومین قمر بزرگ نپتون است که میلیاردها سال پیش پس از برخورد ستاره دنباله دار از بین رفته است.

کشف منشأ به وجود آمدن هیپوکمپ به وضوح نشان می دهد که قمرها می توانند به وسیله تأثیرات دنباله‌دارها شکسته شوند.

تلسکوپ فضایی هابل ( Hubble Space Telescope) به اختصار HST، تلسکوپی است که در سال ۱۹۹۰ توسط شاتل دیسکاوری در مدار گردش قرار گرفت. نام این تلسکوپ از نام کیهان شناسی به نام ادوین هابل گرفته شد. اگر چه هابل اولین تلسکوپ فضایی نبود؛ ولی یکی از بزرگ‌ترین و پرکاربردترین‌ها به‌ شمار می‌آید. HST یک برنامه مشترک بین ناسا و سازمان فضایی اروپا است.

وویجر ۲ ( Voyager 2) یک کاوشگر فضایی بی‌سرنشین میان‌سیاره‌ای است که در ۲۰ اوت ۱۹۷۷ در قالب برنامهٔ وویجر برای مطالعهٔ سیاره‌های خارجی منظومهٔ شمسی و همچنین فضای میان‌سیاره‌ای توسط ناسا به فضا پرتاب شده‌ است.

این کاوشگر ۷۲۲ کیلوگرمی تا تاریخ ۲۰ فوریه ۲۰۱۹ به مدت ۴۱ سال و ۶ ماه در مأموریت بوده و همچنان به ارسال پیام ادامه می‌دهد. اگرچه وویجر ۲ شانزده روز پیش از وویجر ۱ به فضا پرتاب شد؛ اما به دلیل داشتن مسیر متفاوت (که در نهایت پرواز کناری اورانوس - نپتون را ممکن می‌ساخت) توسط همتای خود وویجر ۱ پشت سر گذاشته می‌شد.

وویجر ۲ با فاصلهٔ ۱۰۲/۷ واحد نجومی از خورشید (۳٬۱۵۰ میلیون کیلومتر) در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۳ به‌همراه وویجر ۱، پایونیر ۱۰ و پایونیر ۱۱ از دورترین ساخته‌های دست بشر در فضا محسوب می‌شود.

انتهای پیام/